Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Staram się ciebie zrozumieć, jesteś widzem,żyjesz w świecie złud, a nie uczynkówAle czy rozróżniasz strony tego świata, a jeżeli tak,to za którą się opowiadasz: bronisz godnościczy ulegasz przemocy? A jeżeliulegasz przemocy, to co starasz się ocalić?...Chwila ciszy i powraca „bawełniany świat". Aktorzy hałaśliwiezachwalają boutique Grażyny Hase... Potem jeszcze akcentoptymistyczny:Roztańczeni w rówieśników tłumiebudujemy dziś swój własny czas,wszyscy tańczą, może ktoś nie umie?Nie, takiego nie ma pośród nas!Finał — naśladowanie radiowego jazgotu. Gwizdy, świsty, nieartykułowanedźwięki. Radio się popsuło, światło gaśnie, koniecspektaklu.*Powracamy do punktu wyjścia. Koło się zamyka. KonfrontacjeMłodego Teatru, wiosna 1980. Jak wyglądają w perspektywietych lat dziesięciu wyrażone tam przeczucia, obawy, bunty,nadzieje? Jak wyglądają z perspektywy dnia dzisiejszego?Me nam lecieć na wyspy szczęśliweSpektakl Teatru „Provisorium" to dramat ludzi zamkniętych,skazanych na symboliczną „salę męską NN" — na życie w ograniczonejprzestrzeni, pod presją fizycznego przymusu. 63Nie namlecieć na wyspy szczęśliwe jest konfrontacją postaw czterechbohaterów mocujących się — każdy inaczej — ze swą beznadziejnąsytuacją i osiągających w rezultacie jakąś formę duchowegowyzwolenia. Spektakl zbudowano w konwencji teatru w teatrze.63Scenariusz — realizacja zespołowa. Reżyseria Janusz Opryński. Premieralublin, wrzesień 1979.111