Aldona JAWŁOWSKA więcej niż teatr

Odgrywane role uświadamiają mieszkańcom „sali męskiejNN", jaki jest ich własny udział w tworzeniu świata, któregointegralną częścią jest to miejsce, w którym się znaleźli. W sceniefinałowej dominuje bunt przeciw temu światu.„Ot, i moja Arkadia. Zamknięta kleszczami triady. Ale w niejpozostanę w sprzeciwie, nie w syntetycznym pogodzeniu" —mówi intelektualista.To powietrze, duch dalekonośnyNiechaj mi będzie świadkiem wysokimGdy za ścianą, wszystkożerny, głośnyTrwa ocean, substancja bez okien...— deklamuje obłąkany.Spektakl kończy się tekstem:Jeśli tylko nie padniesz na twarz w bezwiednej dewocjiPrzed mądrością Trójkąta, doskonałością Kuli[•••]I jeśli staniesz obok, gdy twoi Krewni-bliźniTrzymając strach za zębamiNapełnią złotym piachem kieszenie i głowyByć może wtedy zniszczysz na zawszeSwój przydział na nicość.KONSTRUKCJE „ŚWIATA PRZEDSTAWIONEGO"Tworzywem świata spektakli są uogólnione i przełożone najęzyk teatralny doświadczenia życiowe jego twórców. Horyzontświata przedstawionego określony jest więc przez zasób tych —szeroko rozumianych — doświadczeń. Zdobywane są one w wielorakichrelacjach z rzeczywistością, wobec podmiotu doświadczeniazewnętrzną. Rzeczywistość ta ma zarówno wymiar materialny— inni ludzie, instytucje, organizacje —jak i duchowy:dostarczane przez kulturę i naukę zasady porządkowania i tłumaczeniatego materialnego wymiaru, nadawane mu przezreligie i ideologie sensy, będące punktem oparcia dla pojedynczejegzystencji. Doświadczeniem owocującym w spektaklu114