ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

Оқырман бірінші кезекте деректерді күтеді.
Сондықтан репортердің бірінші парызы: деректер түсініктемелерден
маңызды деген қағиданы ұстанғаны дұрыс.
Репортердің негізгі қызметі - оқырманның миы емес, құлағы мен
көзі болу.
Оқырманға тек деректерді жеткізу керек, ал қортындыны ол өзі шығарып
алады.
Біз оқырманға «қортындыны өздеріңіз шығарарсыздар» деу арқылы
оларға деген құрметімізді білдірсек, оқырман ол үшін бізге сенімін білдіреді.
Ал біз дерек деген не екенін білеміз бе? Егер біз өзіміз қандай да
оқиғаның тікелей куәсі болмасақ біз сол оқиға туралы не айта аламыз?
Осындай кезде Би-Би-Си және басқа да шетелдік ақпараттық агенттіктер
әдетте «екі дерек көзі» деген қағидамен жұмыс істейді.
«АЛТЫН ҚАҒИДА»: Кез келген ақпарттың, деректің растығын тексеру
үшін бір-бірінен тәуелсіз, кем дегенде, екі ақпарат көзін пайдалану керек.
Ол дегеніңіз, айталық, «А» ақпарат көзі деректі «В» ақпарат көзінен
алған жоқ; «А» және «В» ақпарат көздерінің екеуі де деректі бір ғана «С»
дерек көзінен алған жоқ дегенді білдіреді.
«А» мен «Б»-ның түпкі ақпарат көзі екеніне көз жеткізіңіз, және кем
дегенде екі тәуелсіз ақпарат көзімен расталмайынша болған оқиғаны
«факт» деп қабылдамаңыз.
Бірінші мысал. Айталық, бір «N» деген қалада тәртіпсіздік орын
алды делік, және Ішкі істер министірлігінің өкілі сізге «полиция шеруге
шыққандар қатарынан оқ атылуы себепті бір полицей жарақат алды»
деп айтты. Осы оқиғаға қатысқан және бір полицей осы ақпаратты растап
отыр делік.
Бұл факты ма?
Мәселе: Қарсы тұрушы екі жақтың бір ғана жағының екі бірдей өкілі әлде
бір нені растап отыр. Бәлкім ІІМ-не осы ақпаратты беріп отырған да осы
полицей емес екенін біз қайдан білеміз? Қарсылықты күштеп басу үшін
осы ахуалды полицияның өзі ұйымдастырып отырмағанын біз қайдан
білеміз?
| 121 | ЖаНРлар