ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

Назарларыңызға рахмет!
ҚАЗАҚСТАНДЫҚ БАҚ БИЗНЕС РЕТІНДЕ ҚАЛЫПТАСТЫ МА,
ЖОҚ ПА?
Гүлзат Нұрмолдақызы
Мен кеңестік дәуір журналистикасының соңғы жылдарын көрген және
көріп қана қоймай, аз-маз қалам тартқан адаммын. 1990 жылы Солтүстік
Қазақстан облысының Жамбыл ауданында тұңғыш қазақтілді «Ауыл
арайы» газеті ашылып, сол жылы ҚазМҰУ-дің журналистика факультетіне
түскенімше, тілшілік қызмет атқару (4-5 ай) «бақыты» бұйырды. Ол
кезде солтүстік өңірде қазақтілді журналистер өте аз болды, сондықтан
жазуға ыңғайы бар өзге де маман иелері тартылды.
Бірақ кеңес дәуіріндегі журналистика мен қазіргі нарық заманындағы
журналистиканы мүлдем салыстыруға келмейді. Екеуі екі басқа әлем.
Сондықтан тәуелсіз Қазақстанның журналистикасына араласып, кәсіби
маман ретінде қалыптасқаныма өзімді анағұрлым бақытты санаймын.
Дегенмен, журналистің аузынан «болдым», «толдым» деген сөз ешқашан
шықпауы керек. Біз оқып жүріп үйренуге, ізденiп жүріп машықтануға тиіс
мамандық иелеріміз. Былайша айтқанда, өмір бойы оқу мен тоқу және
іздену мен жазу бізге тән.
Өткен 17 жыл ішінде Қазақстанның жаманды-жақсылы журналистикасы
қалыптасты. Бұлай деуге, меніңше, негіз бар. Бүгіндері отандық журналистика
жан-жақты дамуда. Ең бастысы, сауатты бәсеке қалыптасып
келеді.
«Тәуелсіздігіміздің алғашқы жылы, оған дейін тек қана мемлекеттік БАҚ
боп келсе, одан кейін жүздеген ведомствалық, корпоративтік және меншікті
газеттер, журналдар, ақпарат агенттіктері, телерадиокорпорациялар
ашылды. 1991 жылдың қазан айынан бастап барлық меншік түрінің
жеке және заңды тұлғалардың иелігіндегі басылымдар ұлғайды. Егер
1991 жылы елімізде 97 газет-журнал шығарылған болса, 1994 жылы
олардың ұзын саны 313-ке дейін көбейді» деген дерек бар. (Қазақстан
Республикасы тәуелсіздігіне 10 жыл: даму тенденциялары мен статистика
қорытындылары).
| 369 | КЕҢЕСТЕР