ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

МАТЕРИАЛ БЕРУ ШЕБЕРЛЕРІНЕ
Расул Шыбынтаев
Журналист – конвейерге байланған ақын. Оның екі міндеті бар:
аз уақытта, кішігірім қалыпқа көп нәрсе сыйғыза білу және
сыйғызып үлгеру.
Дегенмен шығармашылық деген біздің мамандығымыз үшін таңсық емес.
«Таңертең газеттер клозеттеріне тұншығып» жатса, телесюжеттер – келесі
сюжеттерге ұласады. Әрине, оларды жасағанда біздің әр қайсымыз
бір сағаттық калифке, бір күндік Байронға айналамыз, бір апта бойы
Пушкинге еліктейміз. Алайда, медиарынок тұрақты түрде аса жоғары
жылдамдықтағы әрі сапасы жоғары ақпарат беруді талап етеді. Міне,
осының бәрінің ебін таба білген журналистің ғана аты шығып, жалақысы
артады және карьера баспалдағындағы тасы өрге домалайды.
Ендеше цехқа қайтып оралайық...
Бір журналистік «туындыны» жасап шығару өндірісі жалпы бес сатыдан
тұрады:
1. Ақпарат іздеу
2. Ақпарат жинау
3. Ақпаратты өңдеу
4. Оны әрлендіру, көркемдеу
5. Жариялау
Ақпарат іздеу жас журналист үшін қиынның қияметі. Әзірге оның аты
таныс емес, өзіндік тәсілі, мекемелердің баспасөз қызметтерімен байланысы
да жоқ. Мемлекеттік мекемелер мен жекеменшік клубтардың есігі
ол үшін жабық. Ешкім ешқайда шақырмайды. Жеке маркетингінің өзі интернетпен
ғана шектеледі. Ары кетсе қолына ақпарат агенттіктерінің хабарламалары
мен жалпылама шақыру-факстері түседі. Көбіне еститіні
– редактордың «сені қайда жібереміні».
№1-ші кеңес «Ай астындағының бәрі таңсық емес». Бұл оптимистік
қасіретке негізделген пікір. Журналистік тақырыптардың қай-қайсысы да
бұрыннан бар тақырыптар. Мұрағаттар, газет тігінділері мұның миллион
рет жазылып, айтылып, көрсетіліп қойған дүниелер екенін дәлелдеп
береді. Алайда, біздің мамандығымыз велосипед ойлап табуды қажет
ҚАЗАҚСТАН ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН | 364 |