ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

БҰҚАРАЛЫҚ АҚПАРАТ ҚҰРАЛДАРЫНДАҒЫ ҚҰҚЫҚ ҚОРҒАУ
ТАҚЫРЫБЫ.
Вячеслав Абрамов
Адам құқығы әлемнің кез-келген мемлекетінде, оның саяси
құрылымына қарамастан тартыс нысанына айналады.
Құқық қорғаушының билікпен ымыраласа алмайтыны сияқты,
билік орындары да оны жақсы көре қоймайды. Өйткені, құқық
қорғаушының міндеті – кемшіліктерді тауып, оларды жария ету
болып табылады.
Мемлекет бұл олқылықтың орнын толтыруы тиіс. Көптеген елдердің
журналистері құқық қорғау ұйымдары мен оппозицияны бір-біріне теңеп
жатады. Құқық қорғаушылар билікті сынайды, ол бірде қатты, бірде жәй
сын болуы мүмкін.
Адам құқықтары жөнінде жазатын журналистерді көп жағдайда құқық
қорғаушылар деуге де болады. Өйткені, олар зерттеу жүргізеді, құқығы
аяққа тапталған жандармен әңгімелесіп, оларға қолдан келгенше
көмектесуге тырысады.
Қазақстанда құқық конвенцияларының қыр-сырына қанық және үнемі
құқық қорғаушылармен байланыс орнатып жүрген журналистер жоқтың
қасы. Бұл машақаты көп, жағымсыз жұмыс, бірақ ол өте маңызды және
халыққа қажетті дүние. Құқық қорғаушы журналист жан түршіктірерлік
болып көрінетін оқиғалармен бетпе-бет келуге дайын болуы тиіс. Ол
оқиғаны егжей-тегжейлі зерттеп, сеңді қозғайды: жауапты шенеуніктерді
құқығы бұзылған адамдарға көмектесуге итермелеуі тиіс. Ондай журналист
оқиға мен фактілерді баяндап қана қоятындар емес, зәру жандарға
қолұшын беруге талпынатындар.
ТАҚЫРЫП ТАБУ.
Бір қарағанда адам құқығы мәселесінің ауқымы өте тар сияқты көрінеді.
Бірақ, бұл бұрыс пікір. Өйткені, адам құқығы - ауқымды тақырып.
Бұл саланы қалыптасқан бірнеше бағыт бойынша қамтуға болады:
• Сөз бостандығы;
• Діни бостандық;
ҚАЗАҚСТАН ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН | 240 |