ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

көмектен бас тартып жатады... Бір сөзбен айтқанда, басқа тақырыптардағы
сияқты бұл жерде де ақпараттық желеу боларлық мәселені табуға болады.
Мәселе басқада – материалды қалай жазуда. Қайткенде оны
қызықты етіп беруге болады? Ақпарат көздерін қайдан табамыз?
• сарапшылардың аздығы
Дереккөздері жылдар бойы жинақталады. Бұл жерде көп нәрсе
журналистің кәсіби деңгейіне, ақпаратты қызықты етіп бере білуге,
тақырыпты барынша тұрақты түрде жазып тұруға, сарапшылардың
пікірлерін дұрыс қолдануға байланысты болмақ. Сарапшылар міндетті
түрде өкілетті маман болуы тиіс.
ВИЧ/СПИД тақырыбы бойынша сарапшы рөлін төмендегі мамандар
атқара алады:
- қалалық, облыстық, республикалық СПИД-орталықтарының мамандары;
- ВИЧ-тің алдын-алу бағытында жұмыс істейтін үкіметтік емес, қоғамдық
ұйымдар өкілдері;
- халықаралық ұйымдардың сарапшылары (БҰҰ ДБ және т.б.);
- Денсаулық сақтау министрлігінің және жергілікті денсаулық сақтау
департаменттерінің мамандары.
• ВИЧ-ке шалдыққандардың тұйықтығы
ВИЧ/СПИД-пен ауыратын адамдар өз диагноздары тура әңгімелеуді
қаламайды. Олар «қоғам бізді қабылдауға дайын емес» деген пікірде.
Газет бетіне немесе кадрге түсуден қашқақтайды. Өйткені олар ата-аналары,
балалары мен туыстарының алдындағы жауапкершілік сезімінен
аттап кете алмай жатады.
Оларды осы үшін кемсітіп, кекетіп-мұқатушылар пайда болады деп
қорқады. Ғасыр дертін жұқтырғандардың бет-жүзін жасырып, атыжөндерін
аудиториядан құпия ұстауының басты себептері осында.
Және сұхбат алдында журналистке осындай шарт қойылса, оны орындау
қажет.
ВИЧ-ке шалдыққандардың жеке өмірі мен құқықтарын сақтай отырып
мына қағидаларды ұмытпаған абзал:
- олардың аты-жөндерін, мекен-жайларын атауға, бетін эфирден келісімсіз
көрсетуге, даусын беруге болмайды;
- қысым көрсетуге тыйым салынады;
- құпия ақпаратты басқаларға беруге болмайды.
ҚАЗАҚСТАН ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН | 224 |