ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН

лыста да, кез-келген радиоқабылдағышта, тіпті ұялы телефонда да сізбен
бірге. Радионың барынша оперативті болуы да сондықтан. Әрине,
бұл тұрғыдан бүгінде оны интернет желісінің ығыстыра бастағанын
жасыруға болмайды.
Ендеше, радио неліктен мобильді емес деп отырмыз? Бұл радионың
сыртқы емес, ішкі ерекшелігіне байланысты мәселе. Радиоэфирдің басым
бөлігі студияда жасалады. Яғни, журналист немесе диджей жұмыс
барысында ешқайда шықпайды, жұмыс процесі толығымен бір орында
жүргізіледі (репортаждар мен жекелеген акцияларды есепке алмағанда).
Бұл әрине, ыңғайлы. Радиода журналист өзінің түр-әлпетіне, өзі-өзі
ұстау жағына бас қатырмаса да болады, өйткені оны ешкім көріп тұрған
жоқ қой.
Ол директорды да күнде көре бермейді. Радиодағы жұмыс бөлмелері
шағын және тыныш (дыбыс өткізбейтін студия), ол жерге бөгде кісілер
кірмейді. Елестітіп көрші, онда сенің сүйікті әуенің ойнап тұрады,
қолыңда – саптыаяққа құйылған кофе, құлағыңда – құлаққап (наушник).
Тамаша емес пе? Бірақ, осы бір қалыпты өмірге дағдыланған адамда
алға ілгерілеуге деген талпыныс төмендейді:) Бұның жақсы әлде жаман
екенін сіздердің төреліктеріңізге қалдырдым.
Бесінші. Радио – акустика. Ондағы негізгі әрекет – дыбыс төңірегінде,
музыка мен дауыстан құралады. Бұл – жаман. Өйткені, онда көрермен
картинасы жоқ, сондықтан оның орнын толтыруға тура келеді. Ал, бұл
– жақсы. Өйткені, бұдан ерекше, барынша сезімге толы, жанды әңгіме
туындайды.
Алтыншы. Радио бір сәттік қана. Қағазға басылған мәтін немесе телесюжетке
қарағанда радионың мәтінін қайта қосып, қайта-қайта тыңдау
мүмкін емес. Радио материалдары да мұрағатта ұзақ сақталмайды.
Бұл да радионың бір кемшілігі. Бірақ ол сөзбен әсер етудің ең терең
тәсілдерін іздеуге итермелейді – бұл жақсы.
ҚАЗАҚСТАН ЖУРНАЛИСТЕРІНІҢ ТӘЖІРИБЕСІНЕН | 326 |