You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GÖRÜNÜMLER<br />
Bir insan tarihe nasıl karşı koyabilir? Muhafazakarlar tarihteki<br />
kuvvet değişimleriyle karşı koyabilirler. Ancak başka tür bir karşı<br />
koyuş daha var. Marx'ı okumak ve keşfettiği tarihsel süreçlere karşı<br />
onun duyduğu nefreti; zorunluluklar dünyasının özgürlükler dünyasına<br />
dönüşeceğine inandığı, tarihin sonu için duyduğu sabırsızlığı duymamak<br />
mümkün mü?<br />
Tarihe karşı bir karşı koyuş kısmen, tarih içinde olup bilenlere<br />
karşı koyuş olabilir. Ancak yalnızca bu değil. Her devrimci protesto,<br />
aynı zamanda insanların tarihin nesneleri olmasına karşı bir tasarıdır.<br />
Ve insanlar, umutsuz protestolarının sonucunda artık bu tür nesneler<br />
olmadıklarını hissettiklerinde, tarih zamanı tekeline almayı bırakır.<br />
Dev ağzı, kentin çapını bulan bir giyotin getirin gözlerinizin<br />
önüne. O ağzın usulca indiğini, kentin bir kesimini, içinde n<br />
varsa hepsiyle birlikte biçtiğini getirin - duvarlar, demiryolu<br />
hatları, arabalar, tezgahlar, kiliseler, meyve sandıkları, ağaçlar,<br />
gök, kaldırımlar. İşte, savaşmaya kararlı herkesin birkaç metre<br />
önüne böyle bir bıçak ağzı inmiş. Herkes, yalnız kendisinin<br />
görebildiği uçsuz bucaksız bir yarığın baş döndüren sarp kenarından<br />
birkaç metre beride buluyor kendini. Yarık, ete işlemiş<br />
derin bir kesik gibi, o kadar su götürmez bir gerçek; neler olup<br />
bittiği apaçık ortada. Gelgelelim başlangıçta acı duyulmuyor.<br />
Acı, kişinin kendi ölümünün büyük bir olasılıkla çok yaklaşuğı<br />
düşüncesidir. Barikatları kuran erkeklerle kadınların aklına,<br />
ellerindeki işle kafalarındaki düşüncenin, büyük bir olasılıkla,<br />
kendilerince son kere işlendiği ve düşünüldüğü vuruyor. Savunma<br />
hatları kurulurken acı aruyor.<br />
... Barikatlann orada acı dindi. Değişim tamama erdi. Çaulardan,<br />
askerlerin yürüyüşe geçtiklerini bildiren bir haykırışla tamama<br />
erdi. Birdenbire, pişmanlık duyacak bir şey kalmıyor artık. Barikatlar,<br />
savunucularıyla, onlara yaşamları süresince uygulanan<br />
şiddetin arasında yükseliyor. Pişmanlık duyacak bir şey yok<br />
çünkü şu anda kendilerine doğru ilerleyen ne varsa, geçmişlerinin<br />
tortusu. Barikatların beri yanında, gelecek başladı bile.*<br />
*<strong>John</strong> <strong>Berger</strong>, G, Weidenfeld & Nicolson, Londra, 1972, ss.71-72 (G,<br />
lletişim Yayınları, 2.Basım: 1988, s.98-100, çev: Tomris Uyar).<br />
ıos