HMP 78_Turbo

HMP: Kiedy rozmawialiśmy jakiś czas
temu pracowaliście już nad następcą "Ithaca".
Zeszło wam jednak z "Pompei" nieco
dłużej niż zakładaliście, bo zapowiadaliście
premierę tego albumu na wiosnę 2017 roku?
Francesco Sozzi: Pracę nad "Pompei" rozpoczęliśmy
zaraz po wydaniu "Ithaca". Problem
tkwił w tym, że musieliśmy zwolnić pisanie
muzyki ze względu na pracę i zobowiązania
muzyczne, ale zaczęliśmy pracować
intensywniej w 2019 roku i podczas lockdownu
udało nam się skończyć tę płytę.
Pompeje na nowo odkryte
Wbrew pozorom w Pompejach wciąż dokonuje się nowych odkryć, ale
tym razem chodzi o wydarzenie czysto muzyczne: mistrzowie hard'n'heavy o progresywnym
posmaku z Dark Quarterer pochylili się nad historią zagłady tego
miasta z powodu erupcji Wezuwiusza. Efekt to perfekcyjny album koncepcyjny
"Pompei", opowiadający historię wybranych ofiar oraz tych, którzy zdołali się uratować
w stylowej, ponadczasowej wręcz, muzycznej oprawie.
Skąd akurat ten temat? Ta tragedia wciąż
budzi zainteresowanie, wywołuje emocje,
szczególnie we Włoszech, stąd ten właśnie
wybór?
Gianni Nepi: Wszyscy odwiedziliśmy Pompeje
i przeżywaliśmy te dramatyczne chwile
w naszych umysłach. Myślę, że to był emocjonalny
impuls, który skumulował się w tym
wyborze. Kiedy Gino Sozzi zaproponował
ten temat, wszyscy byliśmy zachwyceni!!!
Pewnie sporo o tym czytaliście, szczególnie
że literatura dotycząca tego tematu jest
więcej niż obszerna - choćby "Pompeje. Trzy
ostatnie dni" Alberto Angeli, bardzo ciekawa
pozycja, ukazująca wiele szczegółów i
faktów dotąd nieznanych lub przeoczonych,
bo są wątpliwości nawet co do daty tej
tragedii. To prawda, że właśnie ta książka
zainspirowała was do stworzenia tej opowieści?
Gianni Nepi: Książka Alberto Angela
przedstawiła sytuacje i postacie, takie jak Rektyna
i Pliniusz Starszy, ale także gladiatora
i czasowe następstwo wydarzeń, moment
samej erupcji i to, jak każda klasa społeczna
przeżywała te niesamowite chwile.
Najpierw mieliście zarysy całej historii i
dopiero wtedy komponowaliście muzykę,
czy też był to stopniowy proces, gdzie
warstwa muzyczna powstawała na bieżąco
z kolejnymi tekstami?
Gianni Nepi: Proces komponowania "Pompei"
był zupełnie inny niż zwykle. Najpierw
powstała część harmoniczna: dlatego nie
było melodii ani tekstu. Tak było w przypadku
wszystkich utworów. Ale mieliśmy od
początku określony temat, o którym chcieliśmy
opowiedzieć. Kiedy skomponowałem melodie
i słowa, pierwszym wrażeniem wszystkich
było zaskoczenie i muszę przyznać, że
na początku trudno było przetrawić całość!
Byliśmy tak przyzwyczajeni do słuchania samej
harmonii, a te utwory funkcjonowały
dobrze nawet tylko z muzyką... potem, jak
zawsze, ucho zaczęło rozwiewać wszelkie
wątpliwości i efekt końcowy w pełni nas satysfakcjonuje!
Trudno wybrać kilka fragmentów z tak interesującej
historii, szczególnie kiedy założy
się na początku prac, że efektem ma
być zwarta całość, nie przekraczająca 50
minut? Nie rozważaliście w związku z tym
stworzenia dłuższego albumu, poruszającego
również inne wątki pompejańskiej tragedii?
Paolo Ninci: Wybór naszego producenta,
aby zrobić jeden pojedynczy LP zamiast podwójnego,
jak w przypadku naszego albumu
"Symbols", zmusił nas do zmieszczenia się w
czasie 50 minut. Jednak najważniejsze postacie
i historie, które wybraliśmy uważam za
najciekawsze i najważniejsze. Jestem w pełni
zadowolony z efektu końcowego.
182
Nie było jednak tak, że prace nad tą płytą
przedłużyły się, bo wybraliście formę koncept
albumu, gdyż do takiej pracy jesteście
przecież przyzwyczajeni?
Francesco Sozzi: Nie, absolutnie, akurat
forma koncept pomaga nam w pisaniu. Posiadanie
tematu, nad którym można pracować
pomaga nam lepiej wyrazić atmosferę i
zamysł całości. Na przykład "Forever", utwór
poświęcony parze, która umiera w objęciach,
jakby chciała uczynić swoją miłość wieczną,
doprowadził nas do pracy nad przejmującymi
melodiami, które oczywiście nie byłyby
odpowiednie dla utworu takiego jak "Panic".
DARK QUARTERER
Foto: Dark Quarterer
To nie pierwsza płyta o tej tematyce, bo
wcześniej choćby niemiecki, progresywny
New Triumvirat wydał album "Pompeii",
jednak mnogość wątków i sama rozległość
tematu dały wam możliwość spojrzenia na
wydarzenia z 79 roku z innej perspektywy?
Gianni Nepi: W tych dniach słuchałem
tylko albumu New Triumvirat i myślę, że
ich sposób wykonania "czystego" progresywnego
grania jest godny pochwały. Atmosfera,
"Pompei", którą my sobie wyobrażaliśmy,
jest jednak zupełnie inna. Dużo mroczniejsza
i bardziej dramatyczna, a podejście
wokalne jest dużo bardziej ewokatywne. W
końcu było to tak straszne i ważne wydarzenie,
że nieuniknionym było, iż zainspirowało
książki, muzykę, inne dzieła...
W waszych tekstach pojawiają się również
uczestnicy tamtych wydarzeń, choćby słynny
Pliniusz Starszy, jedna z licznych, chociaż
pośrednich, ofiar wybuchu Wezuwiusza
i arystokratka Rektyna w "Plinius The
Elder" - bez tych bohaterów byłaby to opowieść
pozbawiona emocji, nie tak osobista?
Gianni Nepi: Historia Pliniusza Starszego
i Rektyny w rzeczywistości również emocjonalnie
wpłynęła na Paolo Girardiego (autora
obrazu), który poświęcił tej historii tył
okładki... to taka absurdalna historia. Pliniusz,
oficjalnie przyjaciel, a nie kochanek
Rektyny, otrzymał prośbę o pomoc i natychmiast
pospieszył jej na ratunek na galerze, ale
szalejące morze i podnoszące się z dna skały
rozbiły statek. Pliniusz z pewnością umarł z
przekonaniem, że nie mógł uratować Rektyny.
Rektyna natomiast uratowała się i żyła
długo. Nagrobek z jej imieniem został odnaleziony
przez archeologów, a data śmierci to
wiele lat po wybuchu Wezuwiusza. Ironia
losu!
"Gladiator" to również swoiste nawiązanie
do tego, że dopiero niedawno odkryto w
Pompejach fresk przestawiający walkę
gladiatorów?