Przerażony kameleon - eseje o przyszłości zarządzania - E-mentor

Organizacja XXI wieku
Już jesteśmy w organizacji przyszłości, w tym sensie, że już nie możemy czekać na znak Opatrzności
i chwilę zero, w której zaczniemy nowe życie. Nie wierzmy jednak w to, co niektórzy
głoszą, że organizacja zniknie. Można powiedzieć, że wręcz przeciwnie – zmieni się być może
jej opis, język opisu, ale w związku z wyzwaniami przyszłości wymagania wobec organizacji
w zakresie misji, strategii będą jeszcze większe.
Fryderyk Wielki określił organizację sposobem wykonywania działań: „W armii wyróżnia się
trzy części: piechotę, która maszeruje, kawalerię, która porusza się na koniach i artylerię, którą
trzeba za sobą ciągnąć”. Teraz to już nie będzie tak proste. Nie można też oczekiwać, że będzie
jeden wzorzec organizacji idealnej – będzie wiele zróżnicowanych organizacji, zorienotwanych
na różne cele, rodzaje działalności, pracowników i kulturę organizacyjną. Nie będą jedna lepsza
od drugiej, ale właśnie „służące różnym otoczeniom”.
Organizacja bez granic
Organizacja przyszłości musi skończyć ze sztywnością swojej struktury. Będzie definiowana
i widziana przez pryzmat tego co robi, a nie jak robi. Konieczna będzie większa przepuszczalność
granic organizacji:
• granic pionowych między poziomami organizacyjnymi – stanowiska zaczną odgrywać
mniejszą rolę niż kompetencje, co ułatwi szybsze podejmowanie decyzji;
• granic poziomych między funkcjami i branżami – zamiast bitwy o kompetencje
i obszary działania nastąpi koncentracja na kliencie i współpraca działów;
• granic zewnętrznych między organizacją a dostawcami, klientami i nadzorującymi
– koniec z układem „my – oni”, blokowaniem informacji, naciskami, negocjacjami,
wygrywaniem jednych przeciw drugim; zamiast tego „łańcuch wartości” – wspólne
dobro dostawców, sprzedawców i klientów;
• granic geograficznych, by unikać rywalizacji regionów i centrali.
Większa przepuszczalność da szybkie przekazywanie idei, decyzji, informacji, umiejętności
w miejsca, gdzie ich znaczenie jest najważniejsze, a korzyść z wykorzystania największa.
Nie oznacza to, że granic nie będzie – tytuł tego akapitu jest nieco przewrotny – one będą
nadal określać kształt organizacji, by jej działalność była skoordynowana, natomiast nie będą
celem samym w sobie. Organizacja potrzebować będzie nadal granic, by móc określać swoją
tożsamość.
Półprzepuszczalność granic podkreśla wagę lepszego identyfikowania i użytkowania zasobów,
które znajdują się w organizacji i poza nią. To prowadzi do idei wykonywania wewnątrz
tylko tego, co organizacja potrafi najlepiej, co stanowi o jej przewadze konkurencyjnej – reszta
będzie uzyskiwana w drodze outsourcingu i wspólnych przedsięwzięć z partnerami. Takie
rozwiązania będą elastyczne i łatwe w modyfikowaniu, a jednocześnie to co najważniejsze
pozostanie własnością organizacji.
Organizacja ucząca się
Organizacja jutra
Ktoś określił organizację XXI wieku jako sumę nowoczesnej techniki, filozofii działania zorientowanej
na klienta oraz placówki edukacyjnej dla dorosłych. Tak będzie. Przyszłość będzie
wymagała ciągłego obsesyjnego uczenia się, organizacji jako takiej, jej pracowników oraz – co
17