Przerażony kameleon - eseje o przyszłości zarządzania - E-mentor

Pozostałe funkcje państwa przejmą wielkie korporacje.
Organizacja jutra. Pytania do przyszłości
Ω
Pierwotną rolą państwa jest ochrona własności! Bez tej ochrony nie może istnieć wolny rynek.
Poza tym państwo ma demokratyczną legitymację do regulowania rynku tam, gdzie on zawodzi.
Nie widać zagrożeń dla takiej roli państwa. Starzejące się społeczeństwa nie pozwolą jej
ograniczyć, wiedząc, że od opieki państwa zależą ich emerytury i opieka medyczna. Jeżeli równowaga
pomiędzy rynkiem a państwem zostanie zachwiana, to raczej nie na korzyść rynku.
∞
Jak wobec tego wytłumaczymy mnożenie się słabych państw, ograniczanie roli i autorytetu rządów
w drodze porażki lub programowej abdykacji. Próby odwracania tego trendu, takie jak Unia
Europejska z jej zapałem regulacyjnym, są tylko pozornie zwycięskie. Wartość euro pokazuje,
jak rynek ocenił tę próbę. Stolica świata jest eksterytorialna, ale potężna.
Ω
Rynek i państwo to byty realizujące się poprzez społeczeństwa. Trudno sobie wyobrazić entuzjazm
dla idei zostania obywatelem światowego rynku. Poczucie przynależności do grupy,
identyfikacja z określonym miejscem na Ziemi, to nie stare przesądy, ale podstawowa potrzeba
człowieka. Tak silne emocje nie dadzą się spacyfikować.
∞
Mogą jednak zmienić obiekt. Zaczęliśmy o tym mówić – flaga i hymn korporacji, dlaczego nie
korporacyjny patriotyzm? Można także zakładać zmianę kontekstu:
Nie może być „nowej ekonomii” bez nowego społeczeństwa. Oznacza to, że w nadchodzącej
przyszłości wiele instytucji społecznych – administracja państwowa, rodzina i Kościół,
organizacje pozarządowe, media, instancje kontrolne, wojsko – staną w obliczu radykalnej
przebudowy. Nie obędzie się przy tym bez wielkiej bitwy, ale nie lewicy z prawicą, lecz między
stylem życia, formą pracy, potęgą władzy, układem odniesień i wartościami „starej ekonomii”
oraz tymi, którzy w Trzeciej Fali widzą zagrożenie, a tymi, dla których jest ona szansą i drogą
do większej wolności osobistej i życiowej satysfakcji. Odwrotną stroną zmiany jest konflikt.
Alvin i Heidi Toffler for „Los Angeles Times”
Ten mocny akcent zakończył naszą rozmowę. Zrealizowaliśmy zadanie, organizując się spontanicznie,
motywując nawzajem, połączeni jedynie świadomością celu i przez nikogo nie kontrolowani.
Wykorzystywaliśmy nasze zasoby wiedzy i staraliśmy się wychodzić poza schematy.
Uszanowaliśmy indywidualne różnice poglądów i zastosowaliśmy technikę, umożliwiającą ich
swobodną prezentację.
Czy przypadkiem nie stworzyliśmy zalążka organizacji przyszłości?
Nie próbowaliśmy wyciągać końcowych wniosków ani podsumowywać dyskusji. Niech zostanie
tak jak w starym dowcipie o skłóconych sąsiadach proszących o pomoc rabina. Rabin wysłuchawszy
jednej strony powiedział „Masz rację”, a następnie wysłuchał drugiej strony i powiedział
85