Przerażony kameleon - eseje o przyszłości zarządzania - E-mentor

Rysunek 2. Fundamenty organizacji inteligentnej
Źródło: opracowanie własne.
E
L
A
S
T
Y
C
Z
N
O
Ś
Ć
T
E
C
H
N
I
K
A
ORGANIZACJA
PRZYSZŁOŚCI
Z
A
A
N
G
A
Ż
O
W
A
N
I
E
=$632.$-$1,( 3275=(% ./,(17$
Organizacja przyszłości – ludzie i wiedza
kontrolowanie i zdyscyplinowanie załogi – to było gwarancją zdobycia pozycji na rynku. Życie
w takiej organizacji, gdzie stosowano mechanizmy kontrolne i biurokratyczne, dla każdego
pracownika było zniechęcające i tłumiące indywidualność. Wszelka inwencja ginęła w gąszczu
formalnych reguł zakładowych, a ambicja miała większe szanse na realizację w polityce niż
w pracy. Fachowość stała się przeżytkiem, a twórcze myślenie domeną przyszłości rozwijaną
wyłącznie poza pracą. Jednak kiedy klient zaczął odgrywać znaczącą rolę, zmiany w kulturze
organizacji były nieuniknione. Klientów nie obchodzi bowiem struktura zarządzania firmą, plany
strategiczne czy struktura finansowa. Są zainteresowani jedynie wynikami firmy i wartością, którą
firma dostarcza na rynek. Ukierunkowanie działań na klienta wymusza więc nacisk na wyniki
działania i na rozwój takiej kultury organizacyjnej, która zapewni osiąganie tych wyników. I aby
sprostać tym wymaganiom, organizacja powinna wykorzystać właśnie cechy charakterystyczne
dla organizacji inteligentnej, czyli: elastyczność, technikę, zaangażowanie, pracę zespołową,
a przede wszystkim nieustanne pogłębianie wiedzy. Klienci potrzebują bowiem ludzi mających
nie tylko ręce, ale także głowy, aby im służyły.
Uczenie się – nowy potencjał i zadanie organizacji
Zdobywanie i pogłębianie wiedzy będzie motorem dla każdej organizacji przyszłości. Trzeba
przy tym pamiętać, że „uczenie się to nie tylko uzupełnianie siebie” jak twierdził Szekspir,
ale to także uzupełnianie naszej pamięci. Sir Peter Medawar pisał, że uczenie się „polega na
tym, by nauczyć się nie myśleć o działaniach, które już przedtem wymagały pracy myślowej”.
Natomiast w Słowniku psychologicznym Evansa, uczenie zdefiniowane jest jako „nabywanie,
a następnie przechowywanie informacji w sposób, który umożliwia modyfikację swojego
zachowania w przyszłości”. Zatem na uczenie składa się pamięć (przechowywanie) i przypo-
Z
E
S
P
Ó
Ł
49