Przerażony kameleon - eseje o przyszłości zarządzania - E-mentor

Rysunek 3. Szybkość procesu uczenia się organizacji
Uczenie się organizacji; doskonalenie kapitału ludzkiego
Organizacje
przyszłości
Czas
Organizacja przyszłości – ludzie i wiedza
Organizacje
przeszłości
Źróło: R. Beckhard, H. Goldsmith, F. Hesselbein, Organizacje przyszłości, Business Press, Warszawa 1998.
wiedzę oraz doskonaliła swoich pracowników o wiele szybciej i w bardziej wnikliwy sposób
niż organizacje przeszłości i współczesne, co ilustruje rysunek 3.
Już dziś widzimy, że coraz więcej ludzi, zwłaszcza młodych osób, docenia potęgę wiedzy,
której nie nabywa się tylko w okresie edukacji szkolnej i na studiach. Rozwijanie umiejętności
i posiadanej wiedzy mają nie tylko znaczenie w osiąganiu coraz to lepszych rezultatów w pracy,
ale także (a może i głównie) w zaspokajaniu potrzeb wyższego rzędu, takich jak: potrzeba
szacunku i akceptacji, potrzeba samorealizacji czy czynnego i rzeczywistego udziału w rozwiązywaniu
problemów w firmie. Przeprowadzono również badania współczesnego młodego
pokolenia (które jeśli w przyszłości nie będzie jeszcze tworzyć organizacji inteligentnych, to
z pewnością zrobi duży krok na przód w tym kierunku), mające na celu zbadanie oczekiwań
młodych ludzi w stosunku do firmy. Okazało się, że współczesna młodzież o wiele bardziej
ceni sobie środowisko, w którym może się rozwijać, zdobywać nowe umiejętności zawodowe
i zwiększać wartość swojej pracy, aniżeli poczucie bezpieczeństwa pracy, które dawała tradycyjna
hierarchia organizacji. Wynika z tego, że z jednej strony ludzie chcą mieć jak największy udział
w pracy wymagającej rozwiązywania problemów organizacji, z drugiej zaś organizacja chce
być pewna, że jej pracownicy potrafią wykonywać taką pracę. W związku z tym organizacja
będzie inwestować duże środki w szkolenia i rozwój pracowników. Nie zawsze jednak będą to
działania rozwojowe oparte tylko i wyłącznie na doświadczeniach, badaniach i pracy w firmie.
Ze względu na gwałtowne powiększenie się zasobów wiedzy, konieczne będzie wykorzystanie
instytucji o dużych zasobach wiedzy, w których dostrzegana jest potrzeba stałej nauki w miejscu
pracy. Nowe, zindywidualizowane zasady uczenia się będą stwarzać możliwości nieustannego
powiększania indywidualnych zasobów wiedzy. Polegać to będzie na stymulowaniu naturalnego
procesu uczenia się, którego centralnym założeniem będą związki, spójność informacji,
wzajemnie określone znaczenia i cele, dynamiczne relacje i rozwojowy charakter ludzkiego
51