Przerażony kameleon - eseje o przyszłości zarządzania - E-mentor

80
Katarzyna Czuperska, Sebastian Gościniarek, Jarosław Hermann, Anna Radecka, Marek Skorwider
Ω
Zanim globalna technologia produkcji szarlotki zostanie skodyfikowana, a skład lukru wystandaryzowany,
twoja żona upiecze rewelacyjne ciastko z dziurką, po które cała dzielnica będzie
się co sobota ustawiać w kolejce. Rynek lokalny i rynek niszowy to bezpieczna przystań dla
nowych firm, w której mogą nabrać sił do wielkiego skoku.
∞
O ile ocaleją. Ludzie będący „przedłużeniem joystika” mogą uważać „globalną szarlotkę”
za jedyną możliwą i okazywać obojętność czarowi ciastka z dziurką...
Ω
Globalna sieć Apple-pie-on-the-corner nie musi kupować firmy twojej żony, będzie wolała
kupować od niej ciasteczka tak długo, jak będzie na nie popyt. A centrala firmy będzie się
składała z kilkudziesięciu szperaczy przy domowych komputerach, poszukujących nowych
ciasteczkowych hitów oraz z niewielkiego centrum logistycznego. Wszystko co możliwe do
kupienia na zewnątrz – wszystkie możliwe dobra i usługi – będzie kupowane w niezależnych
firmach, małych, średnich i dużych, które połączy sieć krótkoterminowych kontraktów. Małe,
średnie i duże firmy będą tworzyć chwilowe koalicje i zespoły, nie tworząc ogromnych, hierarchicznych
struktur. To podnosi sprawność bojową!
∞
Duża skala organizacji nie stoi w sprzeczności z elastycznością i zdolnością bojową. Sięgnijmy
do wypróbowanych wzorów:
„Na swoim własnym terenie Specnaz ma standardową strukturę wojskową: dzieli się na
drużyny, plutony, kompanie, pułki. Taka organizacja upraszcza kontrolę, administrację
i ćwiczenia bojowe. Struktura taka nie może jednak być stosowana na terenie nieprzyjaciela. Wynika
to z tego, że po pierwsze, każda operacja Specnazu jest indywidualna i niepodobna do innych;
dla każdej jest opracowany plan niepodobny do innych planów. Każda wymaga odpowiedniego
zorganizowania sił, nie według modelu standardowego, ale zgodnie ze szczegółowym planem.
Po drugie, na terenie wroga jednostka Specnazu utrzymuje bezpośrednią łączność
z najwyższym dowództwem. (...) Długi łańcuch dowodzenia jest niewskazany.
Grupę formuje się przed rozpoczęciem operacji z dwóch do trzydziestu ludzi. Może ona działać
niezależnie lub jako część większego oddziału. (...) W czasie trwania operacji grupy mogą
połączyć się w oddział i ponownie rozdzielić, każda z nich może rozbić się na kilka mniejszych
itd. Tę pozornie luźną strukturę spaja jasno określone zadanie i precyzyjnie obmyślony system
komunikowania”.
A. Suworow, Specnaz
Czyli wszystko zależy od modelu zarządzania. Tu przechodzimy do kolejnego zagadnienia:
Jak będą zarządzane przyszłe organizacje?
Ω
W gruncie rzeczy – dosyć podobnie jak dziś. Ktoś musi rządzić. Walka o władzę będzie toczyć
się zawsze, i zawsze będą w niej zwycięzcy.