Euskal Literatura III

Bizi-APURÑOAK.—^Elantxobe ez duzu exkax gizaseme sotilletan.
Ementxe jaio zan Gorgonio ere 1868-9-9'an. Bazter zoragarri
artan lenengo ikasketak osotutakoan, nautika ikasi ta
itxas-bizkarrak ezitzen asi zan. Azkarra baitzan, ogei urtetik gora
Filipinas'en bizi izan zan ugarte artako Marina Merkante'ko
buru zalarik. Bere ogibidez gaiñ, ba-zuen zerbait biotzez maite
zuena: bere sorterria. Onela dabes «Urruntasuna» dalako olerkian:
Urrun daukat nik Euskalerria
joan dan aspaldi onetan;
asko ba'neban lenago maite,
geiago dot gaur maitetan.
Biotzak ezpaitu parkatzen, ugarte aietan urte mordoxka egin
ondoren, bere errira itzuli zan, ots, Elantxobe'ra. Adeitsu, samur
ta on-bera agertu zan nun-nai ta beti. Aikate izan zan
Elantxobe'n, eta alkate zala, beste lan bikain askoren artean erriko
iltegi berria egin zuen, onen sarreran berak, atxurdiñean irarrita
idazpuru au ipiñirik: «Otoi bat eta gero arte».
Zurra ta sotilla zanez, 1916-1920 bitartean, Bizkai Buru Batzarreko
nagusi izan zan; baita 1917-1920'ra Erkiko Aidun edo
Diputadu ere. Izatez abertzale zintzoa genuan, eta Aldundegiko
zala gogotsu lan egin zuen -Bizkai'ko langilleriaren alde,
beuron gizarte-auzi ta goraberak atontzen berariz alegindurik.
Aozko zabalkundeari ekin zion atertu gabe, ta diotenez, bere
aldiko izlaririk onenetarikoa izan zan euskeraz.
Azken gerratean Frantzia'ra joan zan iges, ta Baiona'n itzali
zan bereak inguruan zitularik 1940-1-27'an. Bere gorpuzkondoak,
ordea, Elantxobe'ra aldatu zituzten 1959'garren urtean.
EUSKAL LANA.^—Erraian zitun nai, zizpuru ta eiagorak adierazten
etzitzaigun nakar ta gogo gaberikan agertu. «Euskalzale»
ta «Ibaizabal» asterokoetan idatzi zigun lendabizi: «Errebido»