Euskal Literatura III

eztia baño aldi geigotan arkitu izan det zorigaitzeko lixtorra. Toki
gorde ta irixpide zallean dago nunbait bizitz ontako ezti
leun ori».
Irurogei ta amabost dira guztiz liburuan datozen poesi4anak.
Gorago aitaturiko agerkarietan azaldutako banakaren batzuk
ba-datoz berton, baiña geienak berriak dituzu. Gaia? Danetik:
Basajaun, maitagarri, sorgin eca onakoak eder zaizkio;
Sarasate, Elosegi, Tolosa, F. Dugiols, Pello Mari Otaño, J. Zabala,
Etxeberria'tar Pello goratzen ditu; beste batzuetan abesteko
eskatzen dizkioten letrak jartzen ditu, edo-ta aibum baten
jartzekoak; ba-dauzka par-neurtitzak ere, ziri-jardunak eta abar.
Onakoak gatzatu zitun 1900-1907 bitartean, Habana'n zegoela
aiegia.
2) Txindor (Donostia, 1928). 158 orrialde. Irakurleari
diotsa: «Nere bidean aspertu ezik ostera len bezin ameskor eta
zaietsu ibilli naizen aldiko gora-berak idazti batean ezarri ta
beronekin gaur zugana abegi on esker nator. Emen darakustan
olerki-sorta belaxka izan arren, nere gogozkiko arduraz urri ez
dago beintzat. Ez ere txindor gaxoa ixil-ixillik, otzikaraz eta
soraio beti, lei bero maitetsu batek papartxoa noizik-bein igi
erazten dio. Neurtitz oek, beraz, onespen-gai izan 3 balitezke,
nere arazoen saritzat lortu nezaken ordañik aberatsena orixe
litzake: euskalzalearen biotzari deika alper-alperrik ibilli ez naizela
jakitea. Idazti onen bidez ortaraño iritxiko baldin banitz,
zorionean Txindor. . .•
Irurogei ta sei poesi dira guztiz, ederki landuak. Maite
ditu mendiak: Aralar, Uzturre, Aia, Ulia... Maite ditu lorak
eta pinpilinpauxak, itxasoa eta itxas-errietako arraunketak.. . Eta
illun-abarreko itzal-zoria, ta negar otoitza. Atsegin zaio euskal
izeii politak asmatzea: «Maitiñe» lilien aizpa, «Izartxune» beti
poz-jario ikusi nai lukena, «Zorentxu» begi-sorgin, «Maitagar»
egodun aur itsua, «Abiñe ta Xumelar», «Aratziñe» mendiko
ixillaren ama txuri, ta abar. Eder du baita illak goratzea: Jose
Ganboa, Orkaiztegi, Patrizio, Larunbe'tar Rafael, K. Etxegarai.