Euskal Literatura III

ako, euskal foruen dde lan txalogarria burutu zuen Domenjon
Andia, tolosarra genduan, oiñaztar eta ganboatarren arteko takela,
liskarkeri ta istilluak ixillerazten alegindu zana; Migel
Aranburu, Gipuzkoa'ko probintziko lege ta enparauak artez jarri
zituna, ta onen seme Jose Basilio —Villafuertes'ko kondeaguda-gizon
gartsua, ta Felipe Dugiols, Filipinas'en egintsari
aundiak burutua; P. Eleizalde, Rarlos V'garrenaren kutuna;
Eugenio Azkue margolaria; Pablo Gorosabel (1803-1868), Gipuzkoako
kondairari buruz ainbat liburu eder osotu zituena;
Alfonso Idiakez, Karlos V'garrenaren idazkaria; Modesto Letamendia,
musikalari leuna; Juan Sagues eta Martin Zatarain taillugilleak.
Eta gaairkoen artean: Eduardo Mokoroa musilzdaria;
Ramon Artola ta Ramos Azkarate bertsolari ta teatru-gilleak;
Baleriano Mokoroa ta onen seme Justomari, euskaltzale porrokatuak;
Antonio Maria Labaien antzerkilari goxoa, Antonio
Zabala, bertso-argitaratzaille bizkorra, eta besteak. Eta auen artean
aulki berezia merezi du Arrese'tar Emeteri olerkariak.
BiziTZ-ZEAZTASUNAK,—Tolosa'n munduratu zan Arrese,
1869-3-3'an; il ere bertan il zan 1954-4-7'an. Aita tolosarra
zuen, baiña urte mordoak Gazteiz'en igarotakoa; ama, berriz,
etorkiz prantsesa zala ere, Gazteiz'en sortua. Tolosa'n, Aita
Eskolapioetan ikasi zitun bere len-asi-orraziak; irakasleak, alaz
ere diotenez—,, ez zitzaizkion txit begiko izan, ikastaro aieta-
I z o egunak gibelmin pixkat utzi bait zioten biziera guztirako,
noski.
Euskaldunok sorterri maitale ez garanik ezin liteke beingoan
ukatu. Geiegitan, ordea, etxe4okarriak autsi ta zori-eske dauzkagun
urrutiko itxas-bidetaz ibilliak gara, gisa ontako arrotzak
bezin azkar, nik uste. Itxasoa maitagarriz edertua iduritzen migu,
ta asagokoa negarrik gabe, pitxi gordegaillu. Ipur-dantzari
ta zori-zale biurtu oi gara, onik onenean.
Edu ontakoa dugu Arrese. Lan' jakiñerako baiño andik ona,
aldiak zer ekarriko, bidalari jarduteko zima ta sen geiago zuen