Euskal Literatura III

Bihotza altxaturik ene Jainkoari,
Harek nahi lekurat gan nintzan bikari.
Ara joan zan, eta pozik itxura zanez; baiña lendabiziko
gaua etzuen ongi eman. Onela dabes:
Lehendabiziko gaua, oi, zer gau dorpea!
begia ezin hetsiz, utzi nuen ohea.
Orhoitzapen goxoez bihotza betea,
gau ilhunari nion emaiten elhea.
Olaxe kantatzen dizkigu Baigorri'n, Ahetze'n, Biarritz'en
eta Bidarte'n egin zitun egunak.
—^Bertso ariña zuen geien bat, Oxobi'k bezela, ta olan ageri
zaigu irri-eragilleetan batez ere. Adiskide asko zituen, eta
auekin poz-eztitan aurkitu oi zan. Euskaldunok oitutzen duguoez,
jan-edate galantak ere antolatzen zituzten; eta au ez-ezik,
jan-edanera dei egitea ere bertsoz eratu oi zuen. Ona bein Martin
Landerretxe, euskal idazle ezagunari dei egiterakoan, oni
igorri zion laukoa:
Gure ezkila ederrak ez du ikasi latin;
halere ederko jotzen du talantan, tilintin.
Egun, ene partez dautzu, erraiten: «HolaMartin I
ez ahantz larunbatean aurkitzea gurekin».
Eta gero, ederki jan eta edatean, edontziak alkarri eskeinka,
eta ertzak ikutuz, onela darrai:
Nork bada erran dezake, balitz ere barbera:
«Arno onetik ez edan, trixtatzen dik sobera!
Ez, ez, hunek, omen dauzka, suhurren arabera,
zaharrak beti gazte ta.bihotzak alegera!»