Euskal Literatura III

9) Cancionero vasco popular (Barzelona, 1918, urterik gabe).
12 aletan. Lan izugarri bikaiña; onexek emango zion besterik
egin ezpa-lu ere betiko izena. Jakin zazu beronen edesti
pitin bat.
Euskalerriko lau Aldundiak, Araba, Bizkai, Gipuzkoa ta Naparroa'koak
konkurtso batera dei egin zuten 1912'an: sarituak
izango ziran erri-kanta ta doiñuz osoturiko bi sorta oberenak;
batak 5.000 peseta artuko zitun, eta 1.500 besteak. Urte beteko
epea eman zan. Bi sorta agertu ziran batzaldira: Vox Popuü,
Azkue jaunarena, ta Gure Abendaren Ereserkiak, Aita Donostia'rena;
lenengoak, 1.689 aire aozko ta 121 jo-gailluzko zituan;
bigarrenak, 499 aozko melodi ta 24 jo-gailluzko. Azkue'k jaso
zuen len-saria ta Aita Donosti'k bigarrena.
Musikalari biok ditugu txalogarri. Lan eskerga oni bere
betea emateko, Euskalerri osoa arakatu zuten. Eta, ain zuzen
ere, euskal seme errime biok lan ori garai artan osotu ezpazuten,
gaur bear bada maskaldua edo-ta galdua genduan gure
erri-kantuzko meatz-obi aberatsa. Itzak eta musikea bera ere,
iñoiz, ikuturen batzuk eginda geratu zirala? Ezta arritzekoa.
Denok bai dakigu nolako aldea dagon eskualde batetik bestera
naiz letretan naiz musikan, eta biltzailleak naitaez sorta berezi
bat egiterakoan eskua sartu bear, iñausketak naiz beteketak egiteko.
Erriaren biotzera jetxi ziran bi biltzaille sekulako auek,
eta andik atera zituzten beren milla ta geiago abestiak. Araka
bion euskal kantutegiak eta ikusi nolako arduraz osotuak dauden.
Bai ederki etorri dala Martin Retena'k azken urteotan eskaini
digun argitalpena (Bilbao, 1968).
10) Musika itzaldiak. Iru auek beintzat ixillik laga eziñekoak
dira: a) Música popular bascongada (Bilbao, lyui); b)
Música popular vasca ta La Música popular vasca y la griega
(Bilbao, 1919). Euskal Kultura Batzordealz argitaratuta, biak
batera; eta gero Cancionero Popular Vasco dalakoan ere badatoz,
5'gn. orrialderik aurrera; d) La tradición en nuestra mú-
3Í