Euskal Literatura III

at baiño. Neure adiña edo adimena illundu da guztia; gogoratu
gura badot leenago iragoriko iazoeraren bat, ezin dot bear dan
argitasunagaz billatu, ez ausnartu.
«Burua ta buruko gauzak orren ezereztu baiataz, zetan ete da
andi berako gorputz zati au? Ai!, eztago oneen ganean zer-esan
andirik: bakarrik esan neike, aga zar igartu bat lez gelditu iatala,
ez iagiteko, ez ibilteko, eta ez ezetako: asten banaz ibilli gurarik
oiñkada Bat edo beste egiñ gurarik, ez dauste aldendu gura
neure oiñ bialc alkargandik; batak aurrera gura badau, besteak
eztautso iarraitu nai, ta biak daukadaz alkarri iratsita lez:
alperrik dira niretzat esku-makilla ta sendagarri guztiak, eztago
nire agazar au barriraztu leikean egur eringo edo muetarik lurbira
guztian; alperrik osagillarik iakintsuenak dendatuko litzatez
niretzako osagarriak billatuten». (Euskalzale, 1899, 198
orrialde).
Onelaxe darrai, ganoraz oso, zarraren urdailla nola, bere
itzak nolakoak diran, arima aldetiko samintasunak eta abar, esaera
ederrez jantzita, adierazirik. Lan bikaiña edozein antolojirako
ere. Bir-aldatu dugun zati ontan bakarrik, nolako itzak:
«Geldu», «zarama», «ikoldu», «kondo», «iratsi», «eringo»,
«dendatu» ta besteak. Joskera ona darabil beti.
4.-EMILIANO ARRIAGA (1844-1919)
Bilbo'ko seme izan zan Juan Krisostomo Arriaga (Bilbao,
1806-Paris, 1826) musikalari otsaundikoaren iiioba. Idazle ta
musikalari. Bilbao'n jaio zan 1844-2-4'an, eta Araba'ko Zuazo'n
itzali zitzaigun 1919-8-19'an.
Sal-erosketari eman bere burua, baiña aldi berean, Bilbao'ko
gauza zarrak maite zitulako, auek, musikulari ta idazle
bezela, goretsi ta ospatu nai izan zitun. Berau izan zan Bilbao'ko
«Filarmónica» alkarte ta «Centro Vasco»-ko lenengo
zuzendari. Egia esateko, bere sorterriakiko maitasunak aundi-