Euskal Literatura III

dezaketen apurka batzuk aurkituko ditugu, ta bitartean gure
biotzean gordeko degu aren maitetasun eta euskalduntasunaren
oroimena» {Euskera, 1919-1920, 34 orr.).
Baiona'ko «Eskualduna» agerkariak ere, P. Broussain'en
eriotza biaramonean onela idatzi zuen: «Ezagutu duten guziek
badakite zenbat zen gizon ona, chehea, mintza-errecha, zuzena,
ichila, espantu gutikoa, gozoki eta lañoki guzien meneko
emaiten zena. Bereziki gerlako egunetan, zerbeit berri edo chehetasun
edo laguntza galdez herrikoetcherat zoazin Mazpandarrek
ez dute ahantzia.. . Hazpandar egiazkoek bezala, erlisioneari
hainitz atchikitzen zion, ez bakarrik ahoz, bainan bere
urhatsetan ere. Baitire erlisionea maite dutenak, bertzeentzatharek,
bertzeentzat on dena beretzat ere hala zeukan...
Ez dakit baditekenetz nehor hori baino gehiago atchikia gure
Eskual-herriari. Maite zuen Eskual-erria bere mendi zelai eta
itsasoarekin, bainan berezild maite zuen bere mintzaira choragarriaren
gatik».
•