Euskal Literatura III

zunean: «Zerura noa esanez utzi gaituzu, ordua iritxi zaizunean.
Burutua zenduan zere eginkizun lurrekoa, eta lasa zeunden aspaididanik,
deiaren zai. Or joan zatzazkigu begietatik, zere bizitza
ederraren saria jasotzera. Ain gogo barrendik maite izan
dezun Jainko Aundia, bera izango dezu Azkengabeko Sari. Aoa
beteko kristau jator, fede sendokoa, otoitz-gilie asper-eziña, edozeiñi
on eiteko noiznai. prest ziñana; zenbat ikaspide eder eman
ote diezu, ezagutu zaituzten guziai, zere denboran! Zenbat anima
arki ote da, zuri eskarrak, zeruan! Zure bizitz-eriotzen erraiñuak
argi egiñik, zere pausoen ondotik jarrai gakizkizula munduan
maite izan zaitugunok. Zeruan berriz ikusi arte!» Garai
artako beste euskal idazle askogatik ere, orobat esan dezakegu.
EUSKERAZKO LAÍÍAK!—-^Euskalzale» aldizkariaren orrialdeetan
B. Mokoroa'ren zenbait idatzi agertzen dira, ipuiak, irakurgaiak,
ele-meleak, olerkiak eta lan itzai aundikoa!?. 1898-
1899'anj batez ere, guztiz langille dabilkigu euskera arloan. Geroztik
berdin, naiz-ta ainbesterik ez, idatzi zuen or-emen, teatru-lanak
bereziki. Ona garaienak:
1) Damuba... garaiz (Tolosa, 1897). 37 orrialde. 1897'ko
uztailiean, 3'tik 7'ra, euskal jaiak ospatu ziran Oiartzun'en;
ba-ziran indar-neurtzeak ere idazleentzat, musikalarientzat eta
bertsolarientzat, Donostia'ko Euskal-itz jostaldien Batzarreak
Aldundiaren gurariz eta babesez jarrita. Egitarauak, 6'garren
puntúan, onela zion:. «.Eun pezetako sari bat eta bitezarra, jostairuditar
moldaerik onena, itz-neurtu edo larrietan eta Gipuzkoako
euskal izkeran egiten duenari, gaia izan litekela ala negargarri
nola pozgarri motakoa». B. Mokoroa'k jaso zuen sari
au. 1909-12-21'an antzeztu zan lenengo aldiz Donostia'ko teatru
printzipalean. Eta bere seme Justomari'k au: «Garai artan,
etzan orain bezelako gauzarik bialtzen sari-billa 1 Ori ere aitortu
bear degu... Ordun ezagutzera eman zuan bere izena Gipuzkoan;
eta ori dala bide dei egin zion Azkuek ere bere ondora».