Euskal Literatura III

jai-aro atsegiña zan beretzat, eta enparauontzat. Egun auetan,
makiña bat kantu zoragarri ta organu-soiñu alai entzunak gaude!
Bere eguneko itzaldia, au da, Erregen arratsaldekoa, berak
egiten zigun geienetan. Atsegiñez oroitzen ditugun poz-ernamiñezko
uneak!
Karmeldar izan nairikan, Larra'ko komentu ontan eskatu
zuen karmeldar jantzia, 1880-7-23'an, urrengo urteko aguztuaren
24'an profesa egiñik. Ikasketa nagusiak Avila'n eta Alba de
Tormes'en osotu ondorean, 1887-9-24'an artu zuen meza-ordena.
Gerora, ementxe Larra'ko lekaretxe ontan igaro zizkigun
bere bizitzako egunik geienak.
BI ZALETASUN.—Bi Zaletasun edo griña zituen biotzean: 1)
Musikaren goxoa, ta 2) Kristoren itza erein guraria.
Organu-jotzaille punterengoa zan musika landan. Nik beti
ezagutu nuen atzamar bat gabe, makur ori gorabera berdin zanpatzen
zitun gure koruko organu amultsuaren atzol edo tekla
sail xillarrak. Amaikatxo aldiz aditu genizkion ango ta emengo
musikulari ospetsuen lanak bizi-bizi jotzen. Gaur ere, gisa ortan
jardungo du zeru-goietako atseden eztitan. Musika asko erakutsi
zuen, gaiñera, bai komentukoai bai errikoai: letra ederra zuen,
eta oraindik ere emen dauzkagu ainbat musika ta abesti ark eskuz
idatziak. Nik ere —apalik daitort- dirala ogeta amazortzi
bat urte itzulpen ez gutxi burutu bear izan nizkion, erderazko
izkia zuten kantak euskeraz abestu zitzazkieten.
Pulpitu-griña zan bigarrena, Kristoren itza zabaldu naia,
Etzegoen iñoiz geldirik. Barruan daramaguna berez agertzen,
eta Aita Jerman'ek Kristo zeraman biotzean sustraitua, ta ezin
egon iñolaz ere au agertazi gabe. Komentu barruan bizkorra
zan, lege betetzaille zeatza; urte-sorta bizkar-gaiñ zuela ere,
gaberdiko otoitzetan, negu ta uda, nola laguntzen zigun! Organista
zalarik, egia esan, etzuen beta aundirik igande ta jaietan,
baiña Garizuman maiz joan oi zan errietara, Kristoren itza
ereiten. Izen ederreko izlaria zan; gatza ta piperra zerien aren