SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

144 Ex S. C. Episcoporum et Regulariumsibi constituerit. Verum haud acquiescens P. Sisó, ad hancS. C. recursum obtulit, ut decerneretur declarationem desertioniset subsequentis suspensionis non sustineri, expostulansinsimul ut sibi ad tempus concederetur gratia Sacrum litandi.Deductiones. P. Sisó ius suum fulcire nititur, contendensex una parte in allatis decretis desertionis et suspensionisillegitime invocari auctoritatem Delegationis Apostolicae Mexicanae,quae tunc rem nec noverat; ex altera vero ipsamsententiam in se spectatam esse iniustam, quum ipse nunquamacceperit veram et proprie dictam monitionem revertendiad religiosam S. Hippolyti domum. Quod si saecularizationemperpetuam impetravit, haec, utpote sub gravi metu expulsionisobtenta, nullius valoris est censenda.Ex adverso procurator generalis congregationis Missionariorumin casu probat, documentis prolatis, P. Sisó nedumineptum esse ad regimen sed et ad vitam religiosam prosequendamimparem evasisse. Auctoritas vero DelegationisApstolicae non ad hoc invocata fuit, ut P. Sisó transfugadeclararetur et suspensus; nam ad primum sufficiebat auctoritasmonastica; alterum est primi necessaria consequentia:sed dumtaxat ad hoc ut monitiones canonicae, quibus illead obedientiam revocaretur, maiorem exinde vim acciperent.Praeterea in linea iuridica idem procurator observat quod, iuxtaomnes auctores, « fugitivus ille proprie dicitur qui ab Ordinevel monasterio sine licentia superiorum suorum recedit adtempus animo vagandi aut extra obedientiam vivendi cumanimo tamen redeundi ad religionem >. Cfr. Appeltern (Comp,praelect. iuris regularis P. Piati, part. ß, cap. i, art. ß) ;et Ferraris (Bibl. can., verb. Apostasia, n. 26), qui tradit:« In praxi communiter accipiuntur et tractantur uti veri apostatae(quibus aequiparantur fugitivi), qui extra claustra sinesuperiorum licentia, habitu etiam retento et cum animo redeundiad religionem, vagantur•••>. \Ex parte sua Consultor, quamvis concedat superiores ,