SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

562 Exhortatiotamen ad sacerdotes attinent: ipsique prae ceteris dicta sibihabeant quae idem Decessor Noster apostolico ardore subiecit:« Quas utinam virtutes multo nunc plures sic colerent,ut homines sanctissimi praeteritorum temporum! qui demissioneanimi, obedientia, abstinentia, potentes fuerunt opere etsermone, emolumento maximo, nedum religiosae rei, sed publicaeac civilis ». Ubi animadvertere non abs re fuerit, Pontificemprudentissimum iure optimo singularem abstinentiaementionem intulisse, quam evangelico verbo dicimus, abnegationemsui. Quippe hoc praesertim capite, dilecti filii, roburet virtus et fructus omnis sacerdotalis muneris continetur:hoc neglecto, exoritur quidquid in moribus sacerdotispossit oculos animosque fidelium offendere. Nam si turpislucri gratia quis agat, si negotiis saeculi se involvat, si primosappetat accubitus ceterosque despiciat, si carni et sanguiniacquiescat, si quaerat hominibus placere, si fidat persuasibilibushumanae sapientiae verbis; haec omnia indefluunt, quod Christi mandatum negligit conditionemque respuitab ipso latam : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum(i).Ista Nos quum adeo inculcamus, illud nihilo minus sacerdotemadmonemus, non sibi demum soli vivendum sancte :ipse enimvero est operarius, quem Christus exiit.... conducerein vineam suam (2). Eius igitur est fallaces herbasevehere, serere utiles, irrigare, tueri ne inimicus homo superseminetzizania. Cavendum propterea sacerdoti ne, inconsultoquodam intimae perfectionis studio adductus, quidquampraetereat de muneris partibus quae in aliorum bonum conducant.Cuiusmodi sunt verbum Dei nuntiare, confessionesrite excipere, adesse infirmis praesertim morituris, ignarosfidei erudire, solari moerentes, reducere errantes, usquequa-(1) Matth. XVI, 24.(2) Matth. XX, i.