SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

Romana et aliarum 5 4.3in quo parochus physice impossibiliteiur, ut ita dicam , assistere, sedetiam ad casum, in quo aliunde, ex. gr. ex imperio legis poenas minitantis,prohibetur ab assistendo,Hoc autem, quod erui mihi videtur ex ipsa recta analysi textus decreti,confirmatur ex ipso spiritu et indole legislationis nostrae, circaquam ea in mentem revocanda sunt, quae iam, tridentino iure vigente,S. Congregatio de Prop. Fide anno 1785 pro insula Curaçao decrevit,in qua casus iste verificabatur. Relatum enim fuerat S. Congregationiin ea insula legem latam fuisse vetantem catholicis, ne contraherent matrimoniumcoram proprio parocho, nisi prius contraxissem coram magistratuacatholico et ministro protestante, sub poena 5oo florenorum aparocho catholico solvendorum ; si autem vellent contrahere coram magistratuacatholico vel ministro protestante ut 5o florenos solverent.Quare Praefectus missionis referebat, vere pauperes nullo modo matrimoniumposse contrahere. His stantibus, S. Congregatio respondit :« Parochus catholicus, constito primum sibi nullum inter contrahentesintercedere canonicum impedimentum, ac illorum inopiam veram esse,permittat ut absque etiam sua assistentia, matrimonium ineant... Ita segerat Praefectus missionis in casu necessitatis et magnae contrahentiuminopiae. Videat tamen, ne sub paupertatis praetextu fraus aliqua fiatcontra tridentini Concilii decretum etc. ».Verum, ut supra adnotavi, et patet ex ipsa decreti analysi, ad hocut quis possit matrimonium contrahere sine parochi praesentia, necesseest ut defectus parochi seu impossibilitas eum habendi omnino extrinsecasit a voluntate partium. Quare si quando in casu nostro praemittiposset ceremonia civilis, partes, quae sine parocho contraherent, invalideagerent. Et quum generatim loquendo nulla sit difficultas praemittendiceremoniam civilem, in locis etiam, ubi iniqua haec lex viget, rari admodumerunt casus, in quibus poterunt nupturientes sine parocho autsacerdote contrahere ; qui imo fere unice coarctandi erunt ad casummortis instantis.Ceterum patet in casu talis legis exsistentis nec parochos cogi possead assistendum, nec partibus denegandum matrimonium, quod saepe,in articulo mortis, necessarium erit ad ipsam aeternam unius vel alteriuspartis salutem. De quo remedio egentibus praebendo semper sollicitafuit Ecclesia, quemadmodum patet ex ipso nostro decreto art. VII.Praescribi tamen posset ut ad liceitatem partes ad matrimoniumtaliter contrahendum non procederent inconsulto parocho, qui licentiamconcedat, non quidem scriptam, nec coram testibus, quum hoc modosaepe poenas non evaderet, sed oraliter tantum.