SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

78 Ex S. Congregatione Conciliihoc patrimonium percutiunt, persolvuntur ab eius proprietarioseu possessore, ita et taxa vulgo di ricchezza mobilepersolvi debet: alioquin sequeretur quod parochus Lumelli,debitor pensionis, etiam concurrere deberet ad alias taxas,quae super bonis paroeciae pensionariae gravant, quod estabsurdum. Re quidem vera haec taxa non afficit complexiveomnes reditus paroeciae debitricis pensionis sed directe tantumgravat assignationem libellar. 230 factam favore paroeciaepensionariae: iam vero vi decreti an. 1807 haec portiosubtracta fuit a reditibus illius paroeciae : hinc huius pars cumspectari ipsa amplius nequeat, consequitur quod taxae, eamdirecte afficientes, debeant ab eo cui fuit tributa, persolvi.Neque regeratur quod ex lege civili taxa divitiarum mobiliumest potius solvenda a parocho pensionis debitore. Reponiturenim quod haec solutionis methodus inducta est aFisco, ut facilius memoratam taxam consequi valeret; et idprobatur ex facto, quod lex quae cogit parochum pensionisdebitorem ad solvendam taxam, eadem tribuit parocho facultatemregressus contra pensionis assignatarium, ut ab ipsorepetere possit solutam taxam. Post haec incivile esset recurreread aequitatem, cum haec in themate non' iuris interpretatio,sed potius subversio esset censenda.Tandem superius exposita confirmationem recipiunt praesertimex duabus decisionibus. Una est edita a S. C. EE.et RR. in Fodiana seu Troiana-Pensionis diei 24 Martii 1899et 9 Aug. 1901, in qua non debitor pensionis Episcopus Troianus,sed pensionarius Episcopus Fodianus damnatus fuitad illam taxam sustinendam. Altera decisio prodiit ab hacS. C. in Aversana-Reductionis pensionis diei 27 Febr. 1904,in qua pensionarius seu Seminarium dioecesanum declaratumfuit teneri ad dictum tributum sustinendum (i).pag. 179.(i) Cfr. Acta S. Sedis, vol. 32, pag. 124; vol. 34, pag. 396, et vol. 37,