SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

5g2 Ex S. Congregatione Conciliichorum ante factam praescriptionem, et de huius secuta pacificaobservantia ex parte fidelium post editam publicationem,in facto non subsistunt. Hae parochorum reclamationes,si demas aliquem particularem casum, non adfuerunt ;et etiamsi adfuissent, haec aestimari non poterat ratio sufficiensad expoliandum parochum Cathedralis iure quaesitoex tam longi temporis exercitio. Item non valet altera ratiode nova ordinatione finium parochialium iam a Guberniosancita. Siquidem Gubernium in sua approbatione sese retulitad materialem finium definitionem, non verum ad iuriumparochialium moderationem, quod unice servatum manetcompetenti ecclesiasticae auctoritati. Hinc est quod novapraescriptio taxationis iurium parochialium tantum ab Archiepiscopoest edita et subscripta. Praeterea servatio dictiprivilegii maxime inservit ad fovendam piam fidelium devotionemerga B. M. V. de Columna, quum annuatim in eodemsanctuario habeantur plus quam 130.000 sacrae communiones,quae non verificantur in coeteris civitatis paroeciissimul sumptis.Demum praecitata Ordinarii dispositio dum ex una parteminuit fidelium libertatem, ex altera spoliât parochum sanctuariiiure legitimo quaesito. Sane minuit fidelium libertatem, quia praevia licentia obtinenda a proprio parocho etobligatio solvendi eidem oblationem intuitu receptionis sacramentidari solitam loco parochi baptismum ministrantis quamdamipsis affert difficultatem et eos avertit ab adeundo sanctuarium.Hinc est quod haec S. C. quando agitur de concedendafacultate erectionis s. fontis in ecclesiis parochialibus,iam extante privilegio unicitatis fontis baptismalis in Cathedrali,addere solet clausulam: « Salvo tamen iure fidelium,si velint, deferendi infantes ad Cathedralem pro suscipiendobaptismate » ; uti factum fuit in Tiburtina - Erectionis fontisbaptismalis 14 Iunii 1906 (i). Pariter citata dispositio grave(i) Cfr. Acta S. Sedis, vol. 3q, pag. 471.