SANCTAE SEDIS - Libr@rsi

336 Ex S. Congregatione Conciliitum deducitur, inter canonicos opinionem late invaluisse, seper Pontifices Summos privilègio gaudere exemptionis, quintamen ad rem nullum documentum afferre valeant. Iamveroeademformula nedum adhibita ab Episcopis quando alia Capitulaet ecclesias non exemptas visitaturi erant, verum etiamaeque interpretari potest usurpatam fuisse ad abundantiamseu ut Episcopi ostenderent qualibus facultatibus ab iure praeditisint ; caeterum in simplici formula litterae intimatoriaenequit consistere probatio privilegii. Accedit quod cum privilegiumexemptionis a s. visitatione maximum sit inter particularesexemptiones, imo aequivalenter idem fere sit acprivilegium exemptionis totalis ab iurisdictione episcopali(Episcopus enim, dum subditos visitât, tunc formaliter iurisdictionemexplicat), si revera antiquitus Capitulo Bergomensiadfuisset, occultar! certe non potuisset eruditioni Benedicti XIV,qui (De synod., lib. iß, cap. p) fatetur duo tantum in Italia esseCapitula, Ianuense et Veronense, quae privilegio exemptionis.se gaudere contenderent, quorum primum causa cecidit apudhanc S. C, cum ipse Lambertinus a Secretis erat; alterumtunc defendebat litem sub iudice pendentem.III. // Capitolo ritiene di avere il diritto di nominare unoodue canonici che quali convisitatori assistano e coadiuvino*il Vescovo ed il suo Delegato in tutti gli atti della visitapastorale.De hoc privilegio idem pene dicendum est ac de allatoin numero II. Episcopi possunt, saltem qua Apostolicae Sedis,delegati, « per se ipsos solos, vel illis, quibus sibi videbitur,adiunctis visitare » (Conc. Trid., sess. 6, cap. 4 de reform.), ideoquelegaliter inutile evaderet assertum privilegium. Sed nequesatis constat historice : nam allata documenta, posteriora Tridentino,probant quidem Episcopos consuevisse Capitulumdeprecari, ut sibi visitanti duos canonicos sacrae visitationissocios adscisecret, quod olim (cap. Ut iuxta, de off. iud. ord.)lege Honorii II cautum erat; sed id fecisse ex veteri privi-