01.07.2013 Views

Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers

Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers

Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Gottschalk</strong> d’Orbais<br />

<strong>de</strong> <strong>Fulda</strong> <strong>à</strong> <strong>Hautvillers</strong> :<br />

une dissi<strong>de</strong>nce<br />

108<br />

IV. le conflit<br />

me ”manquer <strong>de</strong>s sœurs qui veuillent et puissent le supplier<br />

en ”ma faveur ; cela daignez, Seigneur, je vous en prie,<br />

le ”réclamer avec miséricor<strong>de</strong> pour moi et invoquer humblement<br />

”la clémence <strong>de</strong> Jésus-Christ...» 230<br />

Pour Charles le Chauve, pour Hincmar et pour <strong>de</strong> nombreux<br />

évêques, le temps était venu <strong>de</strong> mettre un terme <strong>à</strong><br />

une activité considérée comme subversive. la chose ne<br />

parut concevable qu’au prix <strong>de</strong> rendre le moine totalement<br />

silencieux. Mais il apparaissait qu’il y avait peu <strong>de</strong> chance<br />

qu’il en soit ainsi. Car même s’il cessait d’écrire, les idées<br />

émises étaient fort discutées. les théories <strong>de</strong> <strong>Gottschalk</strong><br />

praecellentissimae et i<strong>de</strong>o mihi karissimae<br />

atque gratissimae. Insuper etiam in<strong>de</strong> mihi<br />

non modo melle uerum et omni nectare dulciores<br />

uisae sunt et adhuc ui<strong>de</strong>ntur apparere,<br />

quod nuntiauerunt non solum spiritali quae<br />

semper, <strong>de</strong>o gratias, augetur salute uos pollere,<br />

sed et corporali, quae uniuersis fi<strong>de</strong>libus<br />

uestris, inter quos et ego si dignamini sum<br />

quamuis extremum ibi locum merear si tamen<br />

et hoc mereor possi<strong>de</strong>re, necessaria est, sanitate<br />

uigere».<br />

«Vt illos igitur tam optatae felicitatis indices<br />

exiguitas mea semel lustrauit apices, confestim<br />

lau<strong>de</strong>s agens <strong>de</strong>o supplices uobis etiam<br />

grates retuli multiplices. Quae qui<strong>de</strong>m duo<br />

facere iam tunc iniui sed omnino necdum finiui<br />

immo haec consummare non statui dum meo<br />

uirtus est spiritui».<br />

«Et utique si uelim diligenter adten<strong>de</strong>re appen<strong>de</strong>re<br />

ac perpen<strong>de</strong>re, tantum mihi bonum per<br />

gratuitum gratiae suae donum <strong>de</strong>us ibi dignatus<br />

est impen<strong>de</strong>re ut ei non semel sed semper<br />

oporteat mansura laudum repen<strong>de</strong>re, quoniam<br />

quoad uixero non ea quibo perexpen<strong>de</strong>re, quin<br />

potius cum obiero tunc ad id incipiam conten<strong>de</strong>re,<br />

si tamen mihi meritis uestris nunc clementiam<br />

dignetur diuina pietas praeten<strong>de</strong>re,<br />

sine qua nullus umquam sanctorum, quanto<br />

minus ullus nostrum iniustorum, potuit potest<br />

aut poterit, ut multo melius eximietas uestra<br />

nouit, ad ullum bonum inchoandum uel semel<br />

salubriter animum inten<strong>de</strong>re, nedum ad<br />

consummandum uelut oportet perten<strong>de</strong>re. Et<br />

reuera sagacitas tua scit optime incessanter<br />

<strong>de</strong>bitum caritatis <strong>de</strong>bere nos <strong>de</strong>o ac proximo<br />

sinceriter soluere, quod pro<strong>de</strong>cto constat non<br />

posse quemquam persoluere».<br />

«Praternea nec illud in epistula uestrae dignationis<br />

mediocre tripudium uisceribus meis<br />

infudit, immo uero uel me totum odorifero<br />

unguine uel ambrosio suco perfudit et ad uos<br />

cumulatius diligendum transfudit, quod uestri<br />

notitiam reducendo ad memoriam et locum et<br />

tempus mutuae conlocutionis nostrae fluore<br />

suaui piissima paternitas uestra profudit».<br />

«Miratus qui<strong>de</strong>m sum et miror adhuc admodum<br />

tectum celsitudinis uestrae speciosum…<br />

ornatum claritudinis formosum, sed longe<br />

vehementius ar(<strong>de</strong>o) et stupeo vestrae beatitudinis<br />

animum humilitatis excellentia generosum,<br />

caritatis eminentia gloriosum, benignitatis<br />

eui<strong>de</strong>ntia luminosum et insuper pietatis<br />

magnificentia <strong>de</strong>liciosum».<br />

«Sed quid uobis rependam pro munere tam<br />

dulci, grato nimis ac suaui, nisi quod totus<br />

esse cupio dum uiuo uester, si tamen dominus<br />

Iesus Christus re<strong>de</strong>mptor noster utriusque<br />

nostrum fore dignetur sequester ?»<br />

«Nam <strong>de</strong> uestra parte nihil, <strong>de</strong> mea uero non<br />

mediocriter dubito, non tamen quod absit <strong>de</strong><br />

illius gratia diffido, in quo beatus fore et semper<br />

confisus sum et confido, quia qui Lazarum<br />

distulit ut posset resuscitare, me quoque peccatis<br />

mersum potens est uiuificare, sed utinam<br />

mihi non <strong>de</strong>sint sorores qua pro me uelint et<br />

possint ei<strong>de</strong>m supplicare, quod uos domine mi<br />

dignamini quaeso misericorditer flagitare et<br />

Christi Iesu clementiam suppliciter inuocare…»<br />

d.C. lambot, p. 49 et planche J, p. 232

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!