Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers
Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers
Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Gottschalk</strong> d’Orbais<br />
<strong>de</strong> <strong>Fulda</strong> <strong>à</strong> <strong>Hautvillers</strong> :<br />
une dissi<strong>de</strong>nce<br />
108<br />
IV. le conflit<br />
me ”manquer <strong>de</strong>s sœurs qui veuillent et puissent le supplier<br />
en ”ma faveur ; cela daignez, Seigneur, je vous en prie,<br />
le ”réclamer avec miséricor<strong>de</strong> pour moi et invoquer humblement<br />
”la clémence <strong>de</strong> Jésus-Christ...» 230<br />
Pour Charles le Chauve, pour Hincmar et pour <strong>de</strong> nombreux<br />
évêques, le temps était venu <strong>de</strong> mettre un terme <strong>à</strong><br />
une activité considérée comme subversive. la chose ne<br />
parut concevable qu’au prix <strong>de</strong> rendre le moine totalement<br />
silencieux. Mais il apparaissait qu’il y avait peu <strong>de</strong> chance<br />
qu’il en soit ainsi. Car même s’il cessait d’écrire, les idées<br />
émises étaient fort discutées. les théories <strong>de</strong> <strong>Gottschalk</strong><br />
praecellentissimae et i<strong>de</strong>o mihi karissimae<br />
atque gratissimae. Insuper etiam in<strong>de</strong> mihi<br />
non modo melle uerum et omni nectare dulciores<br />
uisae sunt et adhuc ui<strong>de</strong>ntur apparere,<br />
quod nuntiauerunt non solum spiritali quae<br />
semper, <strong>de</strong>o gratias, augetur salute uos pollere,<br />
sed et corporali, quae uniuersis fi<strong>de</strong>libus<br />
uestris, inter quos et ego si dignamini sum<br />
quamuis extremum ibi locum merear si tamen<br />
et hoc mereor possi<strong>de</strong>re, necessaria est, sanitate<br />
uigere».<br />
«Vt illos igitur tam optatae felicitatis indices<br />
exiguitas mea semel lustrauit apices, confestim<br />
lau<strong>de</strong>s agens <strong>de</strong>o supplices uobis etiam<br />
grates retuli multiplices. Quae qui<strong>de</strong>m duo<br />
facere iam tunc iniui sed omnino necdum finiui<br />
immo haec consummare non statui dum meo<br />
uirtus est spiritui».<br />
«Et utique si uelim diligenter adten<strong>de</strong>re appen<strong>de</strong>re<br />
ac perpen<strong>de</strong>re, tantum mihi bonum per<br />
gratuitum gratiae suae donum <strong>de</strong>us ibi dignatus<br />
est impen<strong>de</strong>re ut ei non semel sed semper<br />
oporteat mansura laudum repen<strong>de</strong>re, quoniam<br />
quoad uixero non ea quibo perexpen<strong>de</strong>re, quin<br />
potius cum obiero tunc ad id incipiam conten<strong>de</strong>re,<br />
si tamen mihi meritis uestris nunc clementiam<br />
dignetur diuina pietas praeten<strong>de</strong>re,<br />
sine qua nullus umquam sanctorum, quanto<br />
minus ullus nostrum iniustorum, potuit potest<br />
aut poterit, ut multo melius eximietas uestra<br />
nouit, ad ullum bonum inchoandum uel semel<br />
salubriter animum inten<strong>de</strong>re, nedum ad<br />
consummandum uelut oportet perten<strong>de</strong>re. Et<br />
reuera sagacitas tua scit optime incessanter<br />
<strong>de</strong>bitum caritatis <strong>de</strong>bere nos <strong>de</strong>o ac proximo<br />
sinceriter soluere, quod pro<strong>de</strong>cto constat non<br />
posse quemquam persoluere».<br />
«Praternea nec illud in epistula uestrae dignationis<br />
mediocre tripudium uisceribus meis<br />
infudit, immo uero uel me totum odorifero<br />
unguine uel ambrosio suco perfudit et ad uos<br />
cumulatius diligendum transfudit, quod uestri<br />
notitiam reducendo ad memoriam et locum et<br />
tempus mutuae conlocutionis nostrae fluore<br />
suaui piissima paternitas uestra profudit».<br />
«Miratus qui<strong>de</strong>m sum et miror adhuc admodum<br />
tectum celsitudinis uestrae speciosum…<br />
ornatum claritudinis formosum, sed longe<br />
vehementius ar(<strong>de</strong>o) et stupeo vestrae beatitudinis<br />
animum humilitatis excellentia generosum,<br />
caritatis eminentia gloriosum, benignitatis<br />
eui<strong>de</strong>ntia luminosum et insuper pietatis<br />
magnificentia <strong>de</strong>liciosum».<br />
«Sed quid uobis rependam pro munere tam<br />
dulci, grato nimis ac suaui, nisi quod totus<br />
esse cupio dum uiuo uester, si tamen dominus<br />
Iesus Christus re<strong>de</strong>mptor noster utriusque<br />
nostrum fore dignetur sequester ?»<br />
«Nam <strong>de</strong> uestra parte nihil, <strong>de</strong> mea uero non<br />
mediocriter dubito, non tamen quod absit <strong>de</strong><br />
illius gratia diffido, in quo beatus fore et semper<br />
confisus sum et confido, quia qui Lazarum<br />
distulit ut posset resuscitare, me quoque peccatis<br />
mersum potens est uiuificare, sed utinam<br />
mihi non <strong>de</strong>sint sorores qua pro me uelint et<br />
possint ei<strong>de</strong>m supplicare, quod uos domine mi<br />
dignamini quaeso misericorditer flagitare et<br />
Christi Iesu clementiam suppliciter inuocare…»<br />
d.C. lambot, p. 49 et planche J, p. 232