Bernard Boller, Gottschalk d'Orbais de Fulda à Hautvillers

Gottschalk d’Orbais
de Fulda à Hautvillers :
une dissidence
214
IX. annexes
Contuleritque sua spirans in te sacra dona,
Gratis, non merito, carismata larga serendo,
Fontis opima sui potare fluenta clienti
More sibi solito gratis concessit et ultro.
Cui de parte tua modo talia sunt retributa,
Inficieris uti, quod perditionis alumni
Non sint praefixi sub tartara praecipitandi,
Cum constet missos et eo iam praecipitatos,
Vt legimus patulo credentes pectore toto:
Gratis ut electos paradisi in luce locatos,
Sic merito reprobos in abyssum scimus adactos.
Figulus ipse luti ceu uult facit; etquid iniqui
Murmur figmenti praesumit ad ista reniti?
At ego praescitos fateor diuinitus ipsos
Ad facienda malos proprio probra uelle futuros;
Hinc praedamnatos in abyssum praecipitatos
Regis iudicio superi probo sat quoque iusto.
Tu tamen econtra peribes his esse parata
Tantum tormenta, existant quasi non et in ipsa
Hii praefiniti praefixi praeque parati,
Cum praedamnati, praemissi, praecipitati
Credantur plane, cognoscantur manifeste,
Probentur clare seu conuincantur aperte.
Quisquis habet uisum, non tantum cernit id ipsum,
Insuper exclamat, quod sic est nec secus extat,
Increpat, ingeminat, testatur et hoc ita monstrat,
Certius esse quasi nil umquam quiuerit ipsi
At tu, qui summus specialiter esse sophia
Praeditus effereris, minime sic esse fateris.
Haecine nutrici sunt reddita seu genetrici
Praemia tam dulci? Meruerunt haecine, fili,
Gratia gratuita et sapientia, mater opima?
Haec de patre tua capient, non altera dona?
Ista repensa sui cum liba tuentur alumni,
Laetanturne dolent, gaudent an his mage merent?