lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Canones ecelesise Canonic! maiores Cantatio
netae; pdnzveresi dij. Ger. Schlagsatz.
Besztb. Levt.
Canones eeclesise, canones sacri;
egyhdzi torvenyek, szent kdnonok. Torvt.
Msz. Canon librorum, index sacrorum
librorum; szentirds konyveinek lajstroma.
Torvt. Msz.
Canones sacri, Can. ecelesise. Torvt.
Msz.
Canon sacrae scripturse, Canon
librorum. Torvt. Msz.
Canonacus, i, canonicus; kanonok.
Ljub. Mon. SI. XI. 263. an. 1347. canonaci
ecclesise.
Canonia, se, (Du C.) canonicatus, prajbenda,
dignitascanonici; kanonoksdg. Batty.
Leg. III. '258. an. 1370. Tor. Tar. 1889. p.
Mi.
1. Cauonica, se, in numerum. seriem
scriptorum canonicorum relata epistula; sorozatbeli
czikkezetes level. Andr. Pann. 194.
dicente beato Jacobo Apostolo in sua Canonica
: Omne datum optimum et onine donum
perfectum de sursum est.
2. Canonica, habitatio canonicorum;
kanonok lakdsa. Batty. Leg. T. II. 453. an.
1279 : statuimus, quod omnes in eodem Monasterio
vel Regular! Canonica ... morantes...
uno ct eodem vestiario induantur.
3. Canonica, as, doctrina canonum, legum
: torvenytudomdny. Phil. Miisz.
Canonica confirmatio, Approbatio
secundum Canones ecclesiasticos. v. s. Jus
Patronatus; kanoni megerosites.
Canonica nionitio, ecclesiastica
mon.; egyhdzi intes. Ron. Egyh. 417.
Canonica visitatio, visitatio ecclesiarum
; piispoki megyemzsgdlat, egyhdzi
Idtogatds. Torvt. Msz.
Canonicalis, e, ad canonicum pertinens
; kanonoki, kdptalani. It. canonicale.
Cher. Jus Eccl. I. 270. Collegium Canonicale
debet sufflcientibus individuis constare
et quidem numerum eorum quinarium esse
oportel. Torv. Msz.
Canonicare, (DuC.) canonicum creare;
kanonokkd tenni. Knauz M. E. Str. I. 236.,
252. Canonicatus, us. (Du C.) sacerdotium
opulentum, amplum; munus, dignitas canonici;
kanonoksdg. It. canonicato. Stiftspfriinde.
Cher. Jus Eccl. I. 269. Wagn. — Fej. X. I.
535., 621. Cod. Dip. Arp. V. 125.
Caiionice, ex canone, ex prsescripto canonum
; egyhdzi szabdly szerint. Ker.
Nap. 31.
1. Canonici capitulares aut in
floribus. 2. Canonici domicellares
aut in herbis, (Du C.) i. rendes
kanonok; 2. tiszteletbeli kanonok. Cher.
Jus Eccl. I. 262. Canonici illi, qui ex institute
ad Capilulum Cathedralis vel collegiatse
alicuius Ecclesise speclant, proventusque oriiinarios
trahunt, dicuntur Canonici maiores,
ordinarii capitulares, in floribus, qui
autem supra numerum sunt aut ordinaries reditus
non percipiunt — minores, supernumerarii,
titulares, in herbis aut domicellares
compellantur.
Canonici coluninares, quatuorprima3
classis c. negy elso dllomdsu kanonok,
oszloposok, kdptalan nagyjai. Kon. Egyh.
303. Torvt. Msz.
Canonici maiores, V. Canonici capitulares.
Canonici minores, V. Canonici capitulares.
Canonici libfi, libri sacra scripture
fide digni; szentirds hiteles konyvei v. bevetetett
konyvei. Torvt. Msz.
Canonicus, (Du C.) sacerdos collegii
sacerdotum, canone i. e. lege, regula ordinis
obstrictus; kanonok. Batty. Leg. HI. 249. an.
1370 : Canonici dicti sunt a Ganone. Canon
nam grace sicut scribit Isidorus latine regula
nuncupatur.
Canonicus, 3., pvoprie ad canonem
spectans; apud script, eccles. fidelium ordo,
quos etiam Clericos vocant; szabdly szerint
valo, torvenyszerii ; • egyhdzi. S. de Keza
Chr. II. 2., 3. episcopus canonica severitate
regem corripiens.
Canonicus a latere, canon, episcopo
a secretioribus; piispok benso tandcsosa
kdptalanban (oldalkanonok.) Kon. Egyh.
303. Szirm. Torvt. Msz.
Canonicus cathedralis, ecclesia?
cathedral! adscript!; szekes egyhdz kanonokja.
Torvt. Msz.
Canonicus collegiatse ecclesise,
tdrsasdgi egyhdz kanonokja. Torvt. Msz.
Canonicus Magister, magisterio
functus canon.; tanitd kanonok. Torvt. Msz.
(Canonicus prebeudatus, can. prsebenda
utens; karkanonok. Eszt. Okm. p. 93.
an. 1396: disponimus quod dictus Rector
sive Magister sit et esse debeat Canonicus
prebendatus.
Canonicus regularis, szerzetes
kanonok. Cher. Just. Eccl. I. 262., 297. Cum
vero omnes huic prsescripto se baud conformarent,
enati sunt duplicis ordinis Canonici,
regulares, qui vitam communem et paupertatem
sectabantur et saeculares, qui partem
bonorum sibi retentam a bonis Episcoporum
seiungere, in corpus aliquod ab Episcopo distinctum
confluere, proventus e bonis inter se
partiri, et in distinctis sedificiis habitare et
vivere cceperunt, D quo tempore peculiaribus
prserogativis et iuribus pnpprimis Canitula
Cathedralium Ecclesiarum donabantur. Torvt.
Msz.
Canonicus ssecularis, vilagi kanonok
V. s. Canonicus regularis.
Canonicus scholasticus,V.Canonicus
Magister ; oskolds kanonok. Szirm. Cisterc.
Rend. Szekesf. fogymn. Ert. 1894/5. p.
7. olvasd s eneklo kanonok allott az intezet
elen, kinek segedei voltak : az alolvaso vagy
mesterkanonok (Canonicus scholasticus) az
almester Vicemagister,azeneksegedek(Succentor).
Torvt. Msz.
Canonicus theologus,V. Canonicus
Magister. Torvt. Msz.
Canonicus Titularis, vel supernumerarius
aut domic.ellaris; tiszteletbeli
k. Szirm. becsuletbol valo k. Torvt. Msz.
Canonisare, 1. sancire,approbare(Du C.
canonizare) 2. in numerum sacrorum recipere,
consecrare ; szentesitni ; szentte avatni. V.
Canonizare. Proj. Leg. Civ. 299. Si moderna
Regnicolaris Deputatio Colono_, qui pure tanturn
usufructuarius est, fundi per se usuati
usufructuationis venditionem libere cuicunque
demum excepto solo Domino suo Terreslri
faciendam canonisavit. Torvt. Msz. Szentek
koze" sza"mlalni.
Canonisatio, sanctio, approbatio, confirmatio,
processus, quo quis post mortem
sanctorum catalogo annumeratur; al'as Canonizatio
; szentesites, szentte avatds, szentesltes,
szentek sordba iktatds. Knauz. M.
E. Str. I. 114. Torvt. Msz.
Canonissa, «, (Du C.) sanctimonialis
ad exemplum Canonicorum Canonic* saeculares
seu Domicella; appellabantur; szekes apdcza,
karapdcza. Rak. On. 42. Capitulo Canonissarum
numero adscripta.
Canonista, 33, canonum, legum, Juris
ecclesiastici peritus, consultus, doctiis ; egyhdzi
torvenytudo, egyhdzi jogtudos. Gal.
canoniete. Cher. Jus. Eccl. I. 64. Vern. Phil.
Mor. 405. Torvt. Msz. 46. Verancs. IX. 212.
Canonisticus, 3., ad canones, leges,
regulas ecclesiasticas pertinens, ecclesiasticus;
egyhdzi szabdlyokra, torvenj/ekre vonatkozo.
Beng. Ann. Er. Coenob. 287.
Canonizare, approbare, confirmare. V.
Canonisare. Decret. S. Ladislai Regis Hung,
lib. I. cap. 37 : In hac sancia synodo a venerabili
rege Ladislao statulum cst. et universis
episcopis collaudalum et canonizatum, ut
Vigilia3 celebrentur B. Stephani Regis. — Otia
Bachm. Prsef.
Canonizatio, V. Canonisatio. Otia.
Bachm. 175. tandem ab Rcclesia collectione et
desuper solenni tcstimonio dato id est: Canonizatione
mulla disseris. Maty. kir. lev.
I. k. p. 13. integerrime vite viri canonizatio.
Cod. Dip. Arp. Cont. IV. 167. canonizatio
votiva.
Canopus, i, (Du C.) cannabis; kender.
It. canape. Mon. Comit. Trans. II. 181. Quoniam
et canopus sic crudus ex regno effertur...
Canova, se, cella vinaria; borpincze.
It. canova. Prot. inq. 240. XXI. si petebant
bibere ... statim ibat ad canovam.
Canpana, sonus campanse ; harangszo.
Ljub. Mon. SI. III. 255 : debeat... convenire
ad canpanas et horas ordinatas.
Cantale, v. cantoreolum, cantare anniversaria
festa pro defunctis; evi gydszmise.
Na^y Hier.
Cantantina, 33, carmen musicum variis
modis et numeris composition, ex serm. Italico
cantata; karenek. Hor. Mem. 565.
Cantare, (DuC.) ut subst. Cantale q. v.
Cantaro, onis, fors. ab in oriente usitala
mensura Kantdr dicta ponderis 50 usque 2;iO
klg.; mdzsa. Kronst. II. 252 : duxit regis
maiestati unum cantaronem piperis.
Cantarus, cyathus, ex 6etyr i. e. quattuor
(Mikl.); csesze. Schlag. 1520.
Cantata, se, karenek, kantdte. It. cantata.
Greg. Aesth. 134. Dividuntur vulgo melodramata
in seria et comica ; priora in mythica,
historica, romanlica. Quas vocant Cantatas
(oratoria sunt religios* cantata?) sunt potissimum
poemata lyrica, nee forma semper dramatica,
musice et non mimice exhibenda et
plerumque minoris ambitus.
Cantatio, dicitur illud institutum vel
mos, quum discipuli, a scholae magistro ad
consortes fldei mittuntur, singulas domos cantando
adeunt et prseceplori slipendium mendicant.
Cf. Recordatio. Festivatio. kantdczio.
Hist. Eccl. Ev. 73. Cantationes, qua3
partem redituum Magistrorum Evangelicorum
efflciebant, d. 20. Jul. 17C9. prohibitse. Teut.
Schul. I. 106.
13*