lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Rubicundo-einereus Rubricate!' Humor
zsds, piroslo. Jan. Pan. Poem. I. 234: Ut resre valo festes. Cod. Dip. Hung. Pat. t. osztalya. Bek. Maros. 13. classis rudimen-
decima effulsit digitis rubicantibus Eos. VII. 402.
taria.
Rubicundo-cinereus, badius; vd- Rubricator, qui colore rubro inficit; Rudimentista, se, discipulus elementa
roses barna (hamuszinii). Vern. Psych. 36. veresre festo. Chr. Dubn. Prsef. II. Pro in- discens; discipulus gymnasii. Teut. Schul. I.
alteram (substantiam) fuscioris, rubicundoscriptionfbus capitum . . . loca vacua sunt re- 206 : Classis IV. a. rudimentistarum. Szaz.
cinerei coloris molliorem, magis pellucidam. licta, quae tamen . . . nee rubricator nee XXII. 564. Szekelyudvarh. ref. coll. Ert.
Rubificare, rubro colore induere; vo- pictor explore voluit.
1894/5.11. a classisok ezek voltak: 1. parvisrosre
festeni. Fjp. Szam. p. 493. an. 1439. Rubricatus, in rubrum delatus ; jegytak; 2. rudimentistdk; 3. ethimologistak ;
ad rubificandum hostium turris.
zekbe vett. Jokai Uj f. 27. Garanvolgyi ur jol 4. syntaxistak.
Rubificatio, actus rubefaciendi; vo- sejtette, hogy a rubrikdtus mife"le osztalya- Ruditer, crasse ; durvdn. Ger. groblich.
rosre valo festes. Kol. Cod. 42. an. 1543 : hoz tartozik a szeg6ny legenyeknek.
Geom. 67. Quomodo invenitur trabis cuiusdam
rubificatio veneris.
Rubricista, ae, commentariorum, libro- ruditer dedolatae soliditas.
Rubinosus, 3., rubens; vordslo. Tkal. rum memorialium scriptor; emlekiro. Szentiv. Ruff a, se, rixa; czivakodds. It. ruffa.
Mon. Civ. Zag. I. 240. an. 1371. uti rosa inter Curios. Misc. Dec. III. P. II. 15. Ferd. Comes Ljub. Mon. SI. XI. 257. an. 1347 : nullus car-
lilia rubinosa. Batty. Leg. III. 215. an. Palffi, Episcopus Agriensis, Rubricista. (Nobonassius audeat. . . facere ruffam vel cla-
1369.
mina Authorum et Scriptorum sub corona morem . . . neque dicere verba ingnuiriosa.
Rubinulus, i, (dem. a rubinus) parvus Hung.) Tor. Tar. III. 197.
Ruffus, pro: rufus. Szaz. IV. 230. Ve-
carbunculus ; kis rubinko. Tor. Tar. XX 185. Rubrificare, rubro colore inficere, tinrancs. IV. 35. barba ruffa.
1. Rubinus, i, (Du C.) carbunculus; rugere ; veresre festeni. Kov. Form. St. 445. 1. Ruga, ae, (DuC.) platea, vicus; utbint,
It. rubino. Gall, rubis. Ger. Rubin. F. Item volumus, quod pelles rubrificati ab omcza. Gall. rue. Ljub. Mon. SI. XI. 283. an.
Forg. Comm. 318. Exinde dono misit Johanni nibus prout hucusque libere vendi possint. 1347: bastasii. . . teneantur nettare . . . om-
baltheum latum unam palmam, pugionem et R.ubro-fuscus, 3., badius, spadix; venes stratas et rugas communis sallicatas.
machaeram, omnia haec ex solido auro, rubireses-barna. Alexy 12.
2. Ruga, fors. legendum roga, quod auct.
nis et adamantibus admirandis unionibus- Rubrorum Collegium, collegium Du C. 4. donativum, honorarium significat;
que ila referta. Arch. Rak. VIII. 352. Szentiv. ita dictum Pazmani cardinalis. Beng. Ann. Er. ajdndek (penz). Cod. Dip. Patr. VIII. 128—
Curios. Misc. Dec. II. P. I. 186. carbunculus Cosnob. 67. Tyrnaviae Hungarorum in celebri 129. pro ruga penez (pe"nz) sex denarios per-
sive Rubinus.
Rubrorum Collegia sacratioribus Theologiae solvunt.
2. Rubinus, i, medii sevi maecus, san- disciplinis eruditus.
Rugalia, orum, (Racki: ruga, platea.
nus; a kozepkori valldsos drdmdk Eulen- Rubrum, titulus, inscriptio (Du C. al. s.); Gall, rue esse videtur). Rac. Mon. SI. VII. 301.
spiegelje es a kesobbi drdmdk Hans- folzet. Ger. das Rubrum. Kass. Prax. I. 88. ad init. saec. IX.
wurstjdnakosapja; bohocz. Szaz. XVIII. 42. sed saltern ab extus in rubro attingitur. Henricum mihi dulce nomen plangite
Rubius, 3., pro : rubeus. V. Almatica. Rubrum etiam relationum ita adornatur si- Julii Forus Cormonis rugalia.
Rubri, veresek. Benko. Im. Nat. Sic. cuti rubrum respective reprsesentalionum. 1. Ruinare, spoliari, ad egestatem per-
46. Pyxidarii sive Plebeji (Kozseg, Kozrendek, Rubrum inventarii, titulus regestri dere, redigere, (Du C. al. s.); tonkre tenni.
Koznepek) nee non Gyalogok ac Darabontok rubro colore tinctus ; az inventarium fol- Rak. On. 64. Ruinabantur a hibernante mi-
(hoc est, Pedites) ob vestes uniformes, secuzete. Par. Pap.
lite Germ, miseri subditi mei.
lis saltern proximis, in Rubros atque Virides Ruca, ae, brassica eruca (Linn.) (Du C. al. 2. Ruinare, laedere, destruere, evertere;
(i. c. Veres et Zold) distinct! Siculi.
s.) zsombor. Ger. Rauke. Ljub. Mon. SI. XI. romba donteni, rongdlni. It. ruinare, rovi-
1. Rubrica, ae, (Du C.) titulus seu in- 8. an. 1306. persona non debeat vendere ... nare. Gall, ruiner. Ger. ruiniren. Jogt. Eml.
scriptio librorum et index legumque caput, rucas . . . nee eciam cozas vel musculos. III. p. 324: si ... currus ruinabitur. Szi-
quod rubrica seu terra sinopica vel minio so- Rucinus, (DuC. equus minor). (Dief. lady Tor. Magy. Tort. Eml. VIII. 404. Ruilerent
exarari; czimrovat, felirat. Konek gregarius). Schla'g. 1363. roncinator ; menes nare Putnokinum.
Egyh. 78. Szegedi. Rubr. Pr. 1. Synopses Titu- 16. It. ronzino. Arch. Ver. Sieb. XXVI. 119. 3. Ruinare, ruinam facere, trahere;
lorum Juris Canonici, atque Civilis Rubricae Ruderare, ruderibus vestire; torme- osszebomlani. Ger. einstiirzen. Cod. Evang.
dici caeperunt, dum Juris contextus alro ; illae lekkel fedni. Rau. Elem. p. 143 : Gypsum V. III. p. 31: Jam anno 1610. collapsum habuit
Rubeo colore olim imprimerenlur. Cf. Dig. 43, ruderandis cubilium laquearibus, caminis, templum, anno 1619. itidem reaedificatum,
16 ; Cod. 3, 4 ; Paul Dig. 43, 1, 2 fin. et spatio, cui pedes fornacum insistunt, neces- ruinat iterum.
2. Rubrica, a?, (DuC.) liber officiorum sarium. Cf. Plin. 21, 4, 10; Vitr. 7, 1. Ruinari, corruere; romba ddlni.
et rituum ecclesiae; dierum festorum rubro Ruderatio, actus ruderandi; torme- Knauz M. E. Sir. I. 151., 129: eedificium . . .
colore distinctio; szertartds konyve. Szaz. lekkel valo fedes. Rau. Elem. p. 144. Cf. postquam ruinatum fuisse.
XXVII. 347.
Vilr. 7, 1.
Ruinatio, (Du C.) ruina, destructio ; hoc
3. Rubrica, nomen, ratio; rovat. It. Ruderis fossa, fossa arenaria; fo- loco : corruptio, depravatio ; romlds, rom-
rubrica. Gall, rubrique. Ger. Rubrik. Kass. venybdnya, tormelekbdnya. Cod. Dip. lottsdg. Pel. In parasc. s. I. c. 10: Valde gra-
Prax. I. ante omnia libro prsenotationali fru- Arp. Cont. VI. 4. ligna secanda ... in ... vabatur amaritudo Christi discipulorum ruistatim
secundum rubricas inscribere. Jokai. montibus concedimus et unam fossam rudenatione. Regi jo Tbl. I. 95.
ris in monte Zamanara semper per totum an- Rulla, ae, (Du C.) instrumentum ferreum,
Rubrica in bacillis, vords czeruza num habendam.
quo vomis detergitur; osztoke. Barczay.
rudban. Ger. Rothel in Stangeln. Vect. Gen. Ruderizatus, in rudera collapsus; Rumbo, onis, ab It. romba jaculum =
X. R.
romba ddlt. Bek. Paszt. III. 59. meus peni- defensor; vedd. Boc. Hungar. Epist. Ded. 3.:
Rubrica legis, inscriptio legis; torcillus . . . templi ruderizati depingere pote- Ad YOS redeo ... 0 sacrosanctas poeseos
veny czimrovata. Torvt. Msz.
rat (sc. delineationem).
xoa^r'jroQe dvu), quibus hoc jure do, quod
Rubrica niilicie, color rubeus virtu- RudibulaB, rectius: Radibulae. V. Ro- Menelaus et Agamemnon audit in Homero.
tis documentum; veres szin (ver). Kub. D. dibulum; zabola. Kat.Hist.IX. 253.Universa Ornamenta duo, validi Musarum rumbones.
Hont. II. p. 31. (Ladislaus IV. 1287): milicie namque ferramenta streparum et habenarum Rumbus, (Dief.) rhombus; tok (hal).
rubrica propry sanguinis demonstrando. seu rudibularum (Hung. Zabola) et alia . . . Ger. Stor. Arch. Ver. Sieb. XXVL 119.
Rubricare, (DuC.) rubefacere, rubro fabricata existebant corrigiarumque cinguli et Ruminare, considerare, deliberare, (ap.
colore inh'cere ; veresre festeni. Tkal. Mon. frena ac similia alia cum theniis et postenis Du C. alio sensu); dtgondolni, megemesz-
Civ. Zag. I. 238. an. 1371. dominus suo (Hung, farmatring) sericae substantiae contexta teni fejben. Szek. Okl. II. 46.
cruore . . . rubricavit. Roger. 307. totaque fuerant. Cf. Thurocz. 168.
Rumigerulus, gerens rumores (Du C.);
terra erat sanguine rubricata. Batty. Leg. HI. Rudimentarius, V. Rudimentista; hirmondo, hirhordo. Chr. Dubn. 165: ecce
215. au. 1369. sanguinis sacro amore rubri- kezdo'. Bek. Debr. foisk. torv. 16. a debre- duo rutheni rumigeruli advenerunt dicencavit.
Cf. Auct. Priap. 73, 2; Venant. Vit. S. czeni iskolanak hat osztalya volt. Ezek a rutes. Cf. Ammian. 14, 1; Hieron. Ep. 50, 1;
Mart. 2 fin.
dimentariusok (kezddk), donatistak, etymo- 117, 10.
Rubricatio, actus rubrum faciendi; velogikusok, syntaxistak, rhetorok es poet^k Rumor, discordia ; haborgas, viszdly.