lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

682 Ugonottus tiltimarius 1. timbracuium
idem est ac latrare ; Szirm. Hung. in. Par. 14.
Circumforaneus in conspectum dedit sues lupos
Scythicos et exereuit more circulalorum:
ad Ugrandum! lupi saltabant: Ugatandum !
lupi alulabant et Ha linguam quoque Scythicam,...
spectatoribus imponebat.
Ugonottus, Calvini vel alius reformatoris
disciplinam professus, sectator; hugenotta.
Ger. Hugenott, Kalvinist. Verancs. V. 134.
Affectat quoque nuptias filiae Pelri vojvodae
Transalpinensis et cum principatum, potitusque
utroque desiderio multas Jegiones Ugonoitorum
cum rebus et familiis suis passse
pollicetur.
Ugrandum, Ad ugrandum I ab Hung.
«Ugrani», quod idem est ac salire. V. s. Ugatandum.
Ulciscere, inusitatum pro: ulcisci, persequi.
Cod. Dipl. Pat. T. II. p. 22. cum ...
fures et latrones ulciscere et compescere debuissemus.
Cf. Enn. ap. Non. 292, 16.
Ulcus ungue attingere, vulnus alicuiinfligere
; bibejet erinteni, tyukszemere
hdgni, sebet folfakasztani. Verancs. V.
13(5. De Zigeto ac Giula quoque caute mentionem
feceramus, ut habemus in instructione,
sed ulcus ungue attigimus, neque cogitari
volunt de his arcibus. Cf. Ulcus tangere. Ter.
Phorm. 4, 4, 10.
Ulefedczi, V. Ulufegzia, eques lure,
stipendiarius; zsoldos torok lovas. Tor. Tar.
1892. p. 431.
Ulischia, ae, apiarium ; mehkas. Han.
Mon. Jur. P. I. 29. an. 1214: quicunque furatus
fuerit. . . domum apium sive ulischiam.
Ullatenus, ullo pacto; valami szin
alatt. Wagn. Cf. Claud. Mam. de slat. anim.
1., 21; Cassian. Coll. 13., 6. et ap. Ecclesiasticos.
Ullibi, uspiam, usquam ; valahol, bdrhol.
Dip. Alv. I. 35. Rak. On. 372: nee hie,
nee ibi, nee ullibi recuso laborare pro gloria
tua.
Ulminatus, 3., ulmanus, ulmeus, qui
ulmis consitus est, qui est ex ulmo ; szilfds.
Cod. Dip. Kar. I. 448., 272. hinc versus eandem
plagam ultra quoddam nemus quendam
dujnum ulminatum supra quandam terram
elevalam pro meta ostendisset.
Ulminus, ulmeus; szilfds. Fej. I. 134.,
138. II. 111. Inde extra illud nemus ad arbores
ulminas, sub quibus est meta. Knauz M.
E. Str. I. 66., 98.
Ulna regalis, 2-959 m. kirdlyi ol.
Werboczi. Tripart. Lukacsi.
Ulnare, (ab ulna, kar. der Arm) (Du C.
ulna metiri) amplexari; dtkarolni, dtolelni.
V. Osculare.
Ulnetum, locus ulvis consitus; nddas.
Arch. Ver. Sieb. XXVI. 120.
Ultaji, vagabundi milites; koborlo katondk.
Arch. Rak. VIII. 289. Cui actioni nulla
adesse potuit ordinata militia Hungarica, sed
forte vagabundi et independentes aliqui (quos
Ultajos in Polonia nominari recorder).
Ultimse bachanaliorum ferise,
extremi dies bacchanaliorum.; utolso farsang.
Rak. On. 40.
Ultimarie, ultimo, denique; vegul. Tor.
Tar. 1890., 526. Cod. Alv. I. 179.
Ultlmario, vice ultima; utoljdra. Arch.
Rak. II. 419. Thessalonicensibus Graecis ultimario
pro peciis coloratae abas. Knauz. M. E.
Str. I. 114.
Ultimarius, 3., ultimus; utolso. Ac.
Com. Sopr. p. 207 : medio ultimarii nostri
Supplicis Libelli. Dip. Alv. I. 123. II. 57. Tor.
Tar. 1887. p. 158.
Ultimate, (Du C.) ultimo ; utolsokent.
Pel. De S. Joan. s. IV. c. 8 : ipse Joannes sit
ultimate gloriflcatus in coelo.
Ultimatim, (DuC.) ultimum, ultimo,
postremo; vegre. It. flnalmente, all'ultimo.
Cod. Alv. II. 150. ex quo ultimatim fructiferum
in totius christianitatis emolumenlum
Ultraroyalista, ae, supra modum faciens
cum rege ; tulkirdlypdrti. Torvt. Msz.
Ultra-Savianus, 3., ultra Savum situs
; szdvdntuli. Verancs. II. 234. Petrus...
per Ultra-Savianas partes circumvolans.
Ultrasilvania, Transilvania; Erddelve
(Erdely). Kat. Hist. Reg. 1. 176. Quam
hodie Transsilvaniam vocamus, veteribus Hun-
garis etiam in Latinis scripturis dicebatur Erdely,
Andreae II. temporibus Ultrasilvania,
Belae demum IV. regnante Transsilvania. Szek.
exorietur pax. Cod. de Sztara. II. 142. ThuOkl.
I. 3.
rocz. Hist. Hung. 5., 25. Fej. X. 522. Szer. Ultrasilvanus, Transilvanus; erdelyi.
Not. p. 104. Tor. Tar. 1886. p. 6. Vect. Szek. Okl. I. 3. Knauz. M. E. Str. I. 65., 94.
Ref. k.
Fej. V.I 11., 1.
Ultimatum, exlrema sententia ; vegso Ultratibiscanus, 3., ultra Tibiscum
koveteles. Kelem. Hist. Jur. Pr. 470. Angli situs; tiszdntuli. Cod. Ep. Pet. Paz. I. 37.
ultima sua postulata (Ultimatum) pro- Hoc cerium est, hajdones in partibus ultraposuerunt
die 10. a Maii 1805.
tibiscanis confluere.
Ultimus, in ultimis, in supremo vitse Ultra-tridualis, ultra tres dies du-
die; utolso-., vegperczben. Batty.. Leg. III. rans ; hdrom napon tul tarto. Kov. Form.
289. an. 1390: in ultimis . . . disponere. St. CCXXXV. Actio Marcalis ad restitutionem
Ultimus deficiens, surculus, in vagiati Equi et desunieudam ob ultratridua-
utolso sarjadek. Kelem. Inst. Jur. Pr. II. 103. lem eiusdem detentionem statutam poenam.
In ultima quapiam persona; Familia nempe Ultromarina. V. Ultramarinus co-
omnibus aliis emortuis ad unicam personam lor. Szentiv. Cur. Misc. Dec. II. P. I. p. 183.
demum redit, qu33 ideo ultimus sumdus, Ex illo tinctura coelestis, quae vulgo Ultro-
defectui proximus vel ultimus deficiens marina dicitur, auro pretiosior educitur.
dicitur, qua denique decedente, stirps eadem Ultronee, sponte; onkenyt. Schwart.
penitus esse desinit.
Scult. 186. Jogt. Eml. I. 433.
Ultionem sumere, ulcisci; bosszut Ultronice, deinde, abhinc; ezentul.
venni, megbosszulni. Wagn.
Jogt. Eml. I. 495.
Ultradanubialis, ultra Danubium si- Ulufegia, ae, V. Ulufegzia. Verancs. V.
tus ; dundntuli. Cod. Dip. Arp. Cont. IX. 240. Eodem: Capitaneo ulufegiarum, qui
483. quod mulier nomine Constancia, filia Gre- nobis obviam venit extra urbem, talleri 50.
gorij, de partibus Ultradanubialibus. Et militibus ejus lalleri 25.
Ultradravanus, 3., ultra Dravum si- Ululegzia, equites stipendiarii. Thury
tus ; drdvdntuli. Cod. Zi. I. 93.
Tor. Magy. Tort. Eml. II. o. I. k. vegen: Ulu-
Ultragenitus, natu minor; ifjabb. fedsi: zsoldos lovassdg k6t hadteste egy-
Vuch. Jur. Feud. 136. Appanagium dicitur egy aga parancsnoksaga alatt.
pensio, quam primogenitus vel, qui de eius fa- Umbella, ae; mennyezet. Bett-Himmel.
milia est, ultragenito, eiusque heredibus Arch. Rak. VIII. 309. Umbella pro lecto ex
praestat.
flava Tafotta.
Ultraliberalismus, i, modum ex- Umbella luminaris, umbella lucedens
libere sentiendi modus; tulszabadcernae; lampaernyo, ellenzd. It. paralume.
elvuseg. Torvt. Msz.
Germ. Lampenschirm. Vern. Psych. 92. Usus
Ultramarinus, ultra mare situs; ten- quoque umbellarum luminarium, quae cugereniuli.
It. transmarino. Cod. Dip. Arp. bile obscurum relinquunt solamque mensam
Cont. X. 102. qui de partibus ultramari- scriptoriam justo plus illustrant.
nis et barbarinis... venient. Pel. De s. Franc. Umbilicalis, ad umbilicum pertinens,
s. I. c. 3.
umbilicaris; koldo'k ... Bene. Med. 1. 28.
Ultramarinus color, color caeruleus, Umbilicani, Omphalopsichi q. v.
cyaneus, ultramarin; kek. Ger. Ultramarin. Umbilio, onis, umbilicus, perfectio; to-
Bel. Geogr. Comp. 646. Profert. (Tartaria). . . keletesseg. Olah. Cod. Ep. 533. et num glo-
lapidem lazuli, ex quo color Ultramaribus meus ad umbilionem pervenerit. Cf. ad
nus paratur.
umbilium deducere. Hor. Epod. 14, 8.
1. Ultramontanus, (Du C.) incola 1. Umbra, ae, macula a sole, lentigo;
trans montes, alpes habitans; hegyek mogott szepld. Bene. Med. II. 268. non raro latius
lako. Fej. II. 125. Ad ipsius siquidem vocem extenduntur maculae, tune vocatur (ephelis)
ultramontani et prsecipue Francorum regni umbra.
fortissimi et strenui bellatores.
2. Umbra, vita humana ; drnyekvildg.
2. Ultpamontanus, 3., origin itus si- Szentiv. Cur. Misc. Dec. III. P. X. 23.
gnificavit eum, qui ultra montes, h. e. Alpes Umbram suam metuere, suam ti-
degit. Cfr. Due. Deinde et nunc quoque eum — mere umbram; sajdt drnyekdtol felni.
qui omnium novarum rerum inimicus est et Szentiv. Cur. Misc. Dec. II. P. II. 138.
modo res uobis a veteribus traditas adorat: Umbraculorum confector, um-
ultram.ontan. Rak. On. 115.1.27—28. (27.): bellarum, umbraculorum opifex; esernyScsi-
credebam... secundum doctrinam communem ndlo. Pest. Var. Levt.
ultramontanorum examen et meditationem 1. Umbraculum, (Du C. al. s.) locus
ejus (sc. sacrae scripturae) non esse necessa- frondibus munitus, in quern vina decimanda
riam. Sz;iz. XXI. 662.
deferebantur; lugas bor tizedelesere. Cod.
Ultraneus, idem. ac ultroneus; on- Telek. XI. 368. Pro eo, ut ipsi Gives et Inhabikenyes,
kenyszeritetlen. Cod. Zi. T. I. 609: tatores dicte Civitatis nostre Colosuar vina in
uliranea se . . . obligavit voluntate. promontoi;ys eiusdem Civitatis existenlia et