lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Malnieris 2. Maioratus Malefictor 401
Mainieris, modus, agendi ratio; mod,
modor. It. maniera. Ljub. Mon. Jur. P. I. V.
III. 1316. si quis . . . mainieribus contra -
veniret huic parti.
Majalis, vernalis excursio voluptatis
causa ; majdlis. Csurgdi ref. fogymn. Ert.
1894/5. 112. Ez evtized kozepe tajan kezdodtek
meg az u. n. «Majales» (tavaszi mulatsag
az erdfiben).
Maiestas, imperatorum et regum titulus
proprius (Du C.); felseg. S. de Kz. Chr. II. 5.,
1.: confldens credo banerio regia maiestas...
Maiestalicum ins, ius maiestatis regis;
felsegjoy. Ger. Hoheilsrecht. Kass. P. P.
I. 341. iurium maiestaticorum . . .
Majolica, ab ant. it. pro:Maiorcainsula,
in qua eiusmodi vasa conflciebantur; koedeny.
Arch. Rak. VIII. 350. Patinse pro Postl>ast
apponendo laboris porcellani Nro 4. Item
una majolica.
1. Major, nude pro: major natu; idosebb.
Hatty. Leg. II. 473. an. 1282 : majoris Regino!
Hungarian cancellarius.
2. Maior, tribunus; drnagy. Ger. Major.
Fej. IV. 1. 16. Congenerationales Joannis,
qui in exercitu Maior fuit.
Maior castri, praefectus arcis; vdrnagy.
Tor. Tar. 1893.
Maior Domus, (Du C) Prima olim in
Francorum Palatio ac praecipua dignitas. lis
erat et Palatii et regni et rerum publicarum
cura, sola regia? dignitatis specie Principibus
ipsis remanente; major donius. Car. Bel.
De Archioff. 6. Taceo Angliam atque Galliam
regna maiestati Regum in maius provebendae,,
maximopere intenta : nota sunt in vulgus Maiorum
Domus et his gemina munerum dignitalumque
nomina.
Maior exercituancium, primipilus
Siculorurn ; hadnagy. Szek. Okl. III. 27.
Maior exercitus, fdhadnagy (prlscis
temporibus, nunc: hadvezer (dux). Prise.
Serv. 26: Major Exercitus militibus caslrensibus,
qui cum Domino expeditionibus
Regni interesse atque pro eo dimicare solebant,
cum potestate praeerat, sicut Major Domus
domui, seu famulis. Bel. appar. Dec.
I. Mon. V. p. 217. Kelem. Hist. Jur. Pr. 43.
Roll. Am. II. 68. Had enim Ungaris bellum,
exercitum, Nagy autem magnum signiflcat.
Szek. Okl. I. 42. III. 26. — Hajnik Perjog.
124. Maior potentia; maior vis; czegeres
hatalmaskodds. Torvt. Msz.
Maior prseconio, V. Archipraeco.
Kandra Reg. 444.
Maior ville, praefedus villa}, iudex villae;
polgdrmester, biro. End. p. 444. (Colom.
Duds Libertas an. 1238): 4. statuimus...
ut in maiorem ville unum ex ipsis, quern
voluerint, eligant. Kelem. Inst. Jur. Pr. 184.
Batty. Leg. II. 461. an. 1279.
Maiorare, (Du C. 1.) augere, meliorare ;
nagyitani, javitani. Kronst. I. 553. Cod. de
Sztara II. 524. vinea . . . fuisset plantata et
maiorata.
Maioratio, ampliflcatio, audio, (DuC.
auctuatio); nagyobbitds, noveles. Cod. de
Sztara Vol. II. 529. Emericus eandem vineam
simul cum plantatione, maioratione ipsius...
filiis remisissel et relaxasset.
1. Maioratus, us, vel Primogenitura,
ius natu maioris in familia; elso'szulottseg.
Vucb. Jur. Feud. 139. Majoratus in specie in
Bartal A, : Gloss. Lat.
feudo est ordo succedendi specialis, quo successio
feudalis in omni successionis casu ei
soli in familia defertur, qui defuncto gradu proximior
vel inter proximiores gradu sequales
SRtate maior est. Georch. H. T. II. 46.K6vy El.
324. Species fidei commissorum apud nos in
usu sunt duo;: Maioratus et Senioratus.
Maioratus lineali successione pro ralione et
ordine genilune transit ad posteros v. gr.
acqulsitormaioratum instiluenshabetSfilios,
primogenitus adipiscitur maioratum, illi succedet
a>que primogenitus et sic porro. Kass.
Jur. Civ. Lex. 40.
2. Maioratus, us, praedium, quod tanturn
major natu in familia possidet; eloszilleti
joszdg, majoratus.Ger. Majorat. Moln. Patv.
24. Maioratus et Maioresco bonorum in
unam massam, per divisionem nunquam frangendam
coniunctorum Administrate, et Possessor.
Art. Dia3t. Pos. 69.
Maioreiinis,qui e curatorum tulela excedit.
(Du C. suae tutelar); felserdult, nagykoru.
Georch. H. T. I. 140. Wagn.
Majoreuiiitas, plena, iusta et legilima
Betas ; nagykorusdg. Ger. Majorennitat. Tor.
Tar. 1890. p. 600. donee ad majorennitateni
pervenerit.
Maiorentes, qui baculos in manibus tenentes
papae viam patefaciebant, homines in
ordinem cogebant; pdlczdval kezukben
rendet tartok, Piszter Szt. Bernat II. 202.
Maiores, (liberi) ; orszdg- nagyjai.
Pfahl. Jus. Georg. XXI. Liberi praeter Praelatos
. . . dislinguuntur ... in Legibus S. Stephani
in Comites Milites (alicuius virtutis) et
Vulgares, alibi generatim magis in Maiores,
Minores et Vulgares. Inler Maiores censentur
Episcopi, Abbates, Comites.
Maiores ministri regis, V. Comites,
Magistri. Pfahl. Jus. Georg. XXXI. Etiam
maiores Ministri Regis (Colomanni Regis
L. I. C. 9.) Serius Barones Regni appellabantur.
Maiores regni, az orszdgnagyjcd,
elokelok. Car, Bel. De Archioff. 9. Officiales
Hungariat; Maiores Regni et Barones fuisse
vocatos ... qui archiofflcia ilia administrabant,
Barones regni et quidem maiores vocabantur,
ut a minoribus discernerentur. Tor.
Tar. 1887. p. 100.
Majoresco, maximus natu filius. V. Ma-
joratus 2.; orokhagyomanyos, elofi. It.
majorasco. Ger. der alteste Solin. Kovy El.
323. Hinc propter debita post publicatum h'dei
commissum licet per ipsum fundatorem eo minus
per eius successores contracta aut propter
ulla delicla Majoresconis bona non possunt
auferri, prout alia avita auferunlur, verum tanturn
usus fructus sequeslrari, idque tantum
vita Majoresconis debitum contrahentis duraule.
Jokai Regi jo Tbl. II. 191. Georch. Ert.
168. Maiorista, ae, V. Maiorennis; nagykoru.
Vuch. Jur. Feud. 113. Alia est ratio
Clericorumsecularium, qui siminoristae sint,
quum statui suo renunciare possint, successionis
feudalis capaces sunt; ast si maioristae
sint, obtenta saltern dispensatione ad statum
secularem redeundi capacitatem iuris succedendi
consequuntur.
Maioritse, Lutheri quidam sectatores,
qui docebant infantes sine bonis operibus beatos
fieri non posse ; majoritdk. Nagy Hier.
Szaz. XXIX. 233.
Maiusculse, literal maiores; nagybetuk
(A.). Corp. Gram. 665.
Mala, ae, equestris sarcina, pera viatoria
(Du C.); mdlha. Ger. Felleisen. Kol. Kov.
Chron. Tempi, p. 34: neque conceduntur
mala et saccus cum firmatura. Cod. Dip. Arp.
Cont. VI. 126. duo paria hosarum, due male,
refacie, ferra.
Malaca, locus paludinosus; mocsaras
hely, mocsdr. SI. mlaka. Cod. Dip. Hung.
Pat. t. VII. 54. Inde itur usque ad locum, ubi
exit per unam Malakam et vadit usque ad
viam magnam p. 90. Inde vadit per unam
mlacam ad rivulum.
Maladeria, (Dn C.) Nosocomium leprosorum
; belpoklosok hdza. Gall, maladerie.
Nagy Hier.
Malagaya, ilex ; magyalfa. Cod. Dip.
Arp. IX. 205. an. 1279. ad quasdam arbores,
quae dicuntur Malagaya.
Malagma, atis (DuC.) emplaslrum molliens;
enyhito ir. It. malagma. Cod. evang.
T. I. p. 221 : funes exorbitationis . . . falce
charitatis rescindamus et vulnus ipsius malagmate
pietatis oblinamus. Cf.Cels. 5,17, 2;
Colum. 6, 17, 3; Plin. 22, 24, 56; 25, 13, 95.
Malata, SB, tudes; sulyok. V. s. Bracer
a.
Malatasca, (Du C.) daemon ; ordog.
Nagy Hier.
Malatolta, ab It. malatolta idem ac
Tolta q. v.
Malcoiitenlus, 3., (DuC. Malecontentus)
seditiosus, factiosus; elegedellen, Idzado.
Arch. Rak. II. oszt. H. 390. Duces Malcontentorum
Ungarorum. Thok. Diar. 207.
Malderuni, (Du C. mallra, maltrum,
maldrus, maldrum, malter) mensura germanica
continens qualuor modios ; mero. Vect. Ref.
0 : De Maldero Lupuli.
Maldratum, (DuC. Maltra) mensura
germanica conlinens quatuor modios; mero
(mertek). Quel. Sieb. I. 4. anonae 2 maldrata.
Maldrum, mensurae aridorum species ;
gabonamertek. Ger. Malter. Arch. Ver. Sieb.
XI. 340. pro'censu XX maldra.
Maleactum, maleficium, malefaclum;
rossztett, gonosztett. It. maleficio. Cod. Dip.
Briiss. Burg. p. 285. et in caeteris rebus maleactorum
suorum Vindictam Magni. Vrae
tribuimus.
Male alfectus, aeger; beteg. Reg.
Turm. Praet. 97. ita pro horum accurata
applicatione et male affectorum equorum
(marode Pferde) resanatione omnis cura convertenda
est.
Male conditionatus, male praeparatus,
coclus; rosszul keszult. Reg. Turm.
26. Quodsi enim victus male conditionatus
foret, casu hoc per Secundarium Vigiliarum
Magistrum Coquus moderate commonendus.
Maledictrix, maledicens (foemina); dtkozodo.
Jogt. Eml. T. II. 1. p. 179.
Male dispositus, male animalus;
rossz kedvii. Wagn.
Malefactor, (Du C.) maleflcus; gonosztew.
Marc. Chr. I. 3. Cf. Plaut. Bacch. 3,2,11.
Maleficiarius, i, V. Malefactor. Szek.
Okl. II. 152. Monm. Comit. Trans. II. 119.
sontes autem et maleficiarij per leges publica
sententia condempnati . . . supplicio afflci
debebunt.
Malefictor, V. Malefactor. Cod. Dip.
51