lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Epibathra Epiphiarius Epotilatio 243
lere Dominum, applicato Ephot proponebant
deinde viva voce interrogata, ex duodecim illorum
lapidum splendore responsa eruebant.
Epibathra, ponticulus navis; hajora
hagd grddics. Ger. Schiffsteg. Par. Pap.
Epichia, «, 1. aequitas, iustitia, 2. coniectura
ration! nixa; i. meltdnyossdg, 2.
okszeru magyardzat.. 1. Szaz XI. 805. Bod.
Hist. Un. Trans. 389: accessit vero ad hoc
summa . .. pietas et erga ministros veritatis
epichia, smeixeia. 2. Coll. I. 72. Torvt.
Msz.
Epicitharisma, (Du C.) ultima pars
fabulae; utozene inde, proverbium : Epicilharisma
post fabulam; es6 utdn koponyeg.
Nagy Hicr. Cf. Tertull. adv. Valent, 33.
Epidemia, ae, (DuC.) conlagium, pestis;
ragadds nyavalya, jdrvdny. Torvt. Msz.
Epidemicus, 3., contagiosus; ragadds
nyavalydju, jdrvdnyos. Torvt. Msz.
Epilania, se, rectius: epiphania, festum
quod Christian! celebrant 6. Januarii; vizkereszt.
Szaz. III. 631. in octavis epifanie domini
. . . epifaniarum domini.
Epigastrion, abdomen, adeps; bondo.
Ger. Schmeerbauch. Par. Pap.
Epigonalion, gremiale; diszkendo,
diszruha. Nagy Hier.
Epigrammare, inscribere, tTtiypd-
(peiv; felirattal jelolni. Kat. Hist. IX. 384.
insigne cum mixtis coloribus epigrammant
et depingunt. Obs. Jadr. 395.
Epigrammaticum, i, epigramma (gr.
Inlyga^fjia); felirat. Irodt. Kozl. VII. I. p.
106.
Epikia, Epichia q. v. Vern. Phil. Mon.
136.
Epilenticus, 3., fors. pro: epilepticus :
insanus ; orult. Georg. Szirm. 1.207: et semper
me defractabat (fors.: detrectabal) et infamiabat
cum epilentica verba.
Epilogare, (Du C.) recapitulare, breviter
repetere; osszegezni, osszefoglalni. Pel.
Dora. II. Adv. s. I. c. 2. H«c .. . praedicta
epilogando prosequemur. Serm. Hiem. 5-o.
Epilogatio, epilogus ; befejezes, zdradek.
It. epilogazione. Beng. Ann. Er. Ccenob.
535. pro sermonis epilogatione hisce verbis
Imaginem Cruciflxi alloqueretur.
Epilogismus, (gr. tnA.oy 101*60) ratiocinatio
; tekintetbevetel, felszdmitds. Tor.
Tar. 1889. p. 35. omnibus posthac annis idem
epilogismus Kalendairi observatur. Szamosk.
IV. 462. •
Epimetheum agere, post festum pcenitentiam
agere, sero clipeum post vulnera sumere
; esd utdn koponyeg. Szamosk. HI. 45.
Utinam isli nunc ad extremum post tarn ingentes
plagas saperent et mallent, si non fuerunt
antea Promethei, nune tandem licet sero serio
tamen Epimetheum agere.
Epimone, (iui^ovfi flgura) repetitio;
a szonak azonnal valo ismetlese. Pel. De
s. Lucia s. c. 1.: «Deus meus illumina tene-
bras meas», ubi per figuram epimone idem
repetitur ad maiorem cerlitudinem huius mysterii.
Epinephridium, (Du C.) pinguedo renum;
kodok zsiradeka. Nagy Hier.
Epiphanialis, (r& envp&via] ad epiphaniam
pertinens ; hdrom kirdlyi.MvyEL
653. Quatuor itaque termiai quibus generalia
Regni Judicia celebrantur, sunt: 1. Epiphanialis
usque Paschales ferias duraturus.
Epiphiarius, sellarius; nyereggydrto. Epistola instructionalis, instruc-
Egri leveltar.
tionem continens; utasitvdny. Beng. Ann.
Epireda, instrumenta currus (vox hi- Er. Coenob. 332.
brida). Kov. Form. St. XXVII. Epireda; zeker Epistola nuncupatoria, epistola
ezkewz, hdmeszkoz. Schla'g. 1336. monita, adhortationem continens (nciQcuve-
Epirhedium, (Du C.) vox hibrida ex tixoq); buzdito, into, tanito. Corp. Gram.
gr. sni et Gall, rheda: currus;sedes ejus, qui 4. Ep. nuncupatoria ad Theodorum (ilium
carpentum regit. Cf. Rost. Opusc. Plaut. p. 95.; (J. Silvester).
kocsibak/sarag. Nagy Hier.
Epistolarium, (Du C.) liber epistola-
Episcopalis, (Du C.) ad episcopum, anrum; levelgyiijtemeny. Szek. Okl. I. 12.
tistitem pertinens; puspoki. Cod. Dip. Briiss. Epistoiice, ope epistote, per epistolas ;
Burg. p. 254. Ademti sun I illis equi quatuor, levelileg. Fabo. Monm. Evang. II, 248. quod
unus ex servitoribus ibat pedestris Valetiae cum npn praedicatione, sed coactione, non episto-
vestibus presbyteralibus et Episcopalibus uno lice, sed pistolice eos adiunxerit.
mantello. Cf. Prudent. neQi are