lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Ducere filio uxorem Ductoratus Duodenarius Marianus
Ducere filio uxorem, dare; kihdzasitni,
Anonym. 37. tune Dux Zulta duxit
filio Tocsun uxorem.
Ducere libros, accept! et excepti tabulas
conflcere, scribere; konyvet vezetni.
Buchfuren. Opin. P. III. Sec. III. §. 12.
Ducere protocollum, hungarismus,
perscribere, in tabulas referre; vezetni (jegyzd'konyvet).
Germ, fiihren. Opin. Depul. 41.
Super iis demum, qua? ab utrinque adducunlur,
ei in probam deservientibus Fassionibus
testium Protocollum dud, illudque per recapitulalionem
coram Parlibus et respective
Testibus aulhenticari debere.
Ducere vitam, tolerare, sustentare vi-
tam ; eletet fentartani. Tkal. Mon. Civ. Zag.
I. 161. an. 1343 : quilibet suam vitam du-
cunt aliqua arte vel magisterio.
Duchna, ae, pulvinus, culcita; dunyha,
si. duchna. Tor. Tar. 1889. p. 790.
Duciculus, (Du C.) Epistomii vertibulum,
seu paxillus ori epistomii insertus, cuius
auxilio olim ex calice Christi sanguinem sacerdotes
bibebant; borcso. Nagy Hier.
Ducillatio, educillatio, venditio vini;
bormeres (czeger alatt). Batty. Leg. I. 600.
an. 1524.
Ducillum, epistomium; csap. Ger. Weinod.
Bierhahn. Kov. Form. St. XI.
Plenitudo temporis venite exultemus
Licet ramos arborum calvari videamus
Quamvis promptuaria plena non habemus
Venite omnes Socii fortiter bibamus
Et si nummis careas iubeas taxillum
Fortiter in tabula girare fac ilium
Et si sors dederit quod tu vincas ilium
Lastus et intrepidus curras ad ducillum.
Ducillus, V. Ducillum. Kronst. 1. 299.
Ducissa, se, (Du C.) uxor ducis, dux
femina; herczegno. Gall, duchesse. Knauz
M. E. Str. I. I. 527. Marc. Chr. II. 65. ducissa
Rhutenorum. Szaz. XXVII. 111.
Ducticius, 3., deducens, abducens;
vezeto. Kronst. II. an. 1527. 32: ad...
adaptalionem cannalium ductilium. 39 : fontes
ducticii.
Ductile, epislomium; csap. Schlag. 1116.
1. Ductilis, (DuC.) qui facile regi se
patitur, traclabilis ; engedekeny, hajthato.
Magy. Tor. Tar. XXV. 362.- equus ductilis.
End. p. 552. Ladislai III. Libertas an.
1279.
2. Ductilis, quod diduci potest; nyujthato.
S. de Keza Chr. I. 26: opera ductilia.
Cf. Plin. 34, 8, 20.
Ductilitas, corporis natura, ex qua trahi,
extendi potest; nyujthatosdg. It. duttilila.
Carlow. Log. 154. uti sunt, qua? ducuntur a
colore, pellucidilate, spissitate, asperitate aut
ductilitate etc.
Ductio, idem q. Ductura 2. Fjp. Szam.
p. 219. pro ductione lapidum.
1. Ductor, subcenturio; hadnagy. Szaz.
XXIV. 811.
2. Ductor, auriga (Du C. al. s.); kocsis.
Fjp. Szam. p. 509. an. 1440: famulo, ductori
civitatis.
Ductor librorum, rationum magister,
scriba ; konyvvezetd. Ger. Buchhalter. Torvt.
Msz.
Ductor Negotiorum, negotiorum
curator, procurator; uzletvezeto. Pest. Var.
Lev. Ductor Nomenclationis, qui mer-
catoris nomen gerit; czegvezeto'. Firmafiihrer. Tor. Tar. VI. 2i2. ut nee zacharo nequc aliis
Art. D. 1840. p. 64.
dulciniis compesci potuerinl.
Ductoratus, us, offlcium ducis; pa- Dulcissona, luscinia; fulemule. Schlag.
rancsnoksdg. Szaz. XX. 346. ad ductora- 1787.
tum militias nostra.
Dulcoratio, V. Dulcificatio (DuC. dul-
1. Ductura, «e, constructio. V. s. Macedo) dulcedo; edesites, edesseg. Pel. Pom.
xella; epites.
In fest. circ. s III. c. 6. Accipio indignus dulco-
2. Ductura, ae, vectura; fuvarozds. rem sapida
Fjp. Sza"m. p. 188. et passim.
Ducturiens, qui ducturus est; felesegul
venni szdndekozo. Boc. Hungar. p.
237. Vetulo, coniuge vix sepulln, aliam ducturienti.
L Ductus, us, cursus, direclio (ap. Du C.
et Fin. alio sensu); irany. G. Richtung. Opin.
P. IV. Sec. 1. §. 7: designatio ductus viarum.
2. Ductus, us, longitudo; hossza vminek
(pi. ruhanak). Szaz. VI. 366: per lotum
ductum.
Ductus alacres cuniculi, cuniculi
subsidiarii; oldalvdjat. Ger. Nebenstollen.
Besztb. Levt.
Duellacio, duellum; pdrbajozds. Georg.
Sirm. 1., 57. Et proposuerunt diem duellacionis.
Duellare, (Du C. belligerare) in certamen
singulare descendere cum aliquo; pdrbajt
vivni. Magy. Tort. Eml. XXX. 637. an.
1554. ut cum eo duellarem, duellabo. Rak.
On. 129.
Duellaris, (Du C.) ad duellum pertinens
; pdrbaji, pdrbaj ... Kub. D. Hont. II.
p. 288. an. 1379 : signum duellare.
Duellator, (Du C.) qui singulare certamen
suscipit el sustinet, pugil; pdrbajtvivo.
Cod. Dip. Arp. Cont. VI. 558. XL 272: Hajnik
Perjog 265.
Duelli certamen, certamen singulare,
pugna singularis; bajvivds. Szaz. VII. 212.
Duellum, (Du C. 3.) singulare certamen,
quo ambiguaa disceptationes dirimebantur, qua
ordinario iudicio terminari non poterant: ab
antiqua forma duellum pro bellum; baj.
Marc. Chr. II. 46. Duello confligerent duces
eorum. Hajnik Perjog. 259.
Duellum nudatorium, Duellum
nudo corpore; meztelen pdrbaj. Kov. Form.
St. 8 et sic fit duellum nudatorium, utpote
in una Camisia et cum uno gladio solummodo.
Duinum, fllum lineum duplicatum ;
czerna. Kronst. II. 481 an. 1527 : pro duino
vulgo czwyrchen.
Dulcacidus, 3., (Du C.) dulcis et acidus
gr. d§vy).vxv$; kesernyes. Bocat. Hungar.
p. 477. Cf. Seren. Sammon. 11, 151. et 32,
607.
Dulcamarus, 3., dulcis el simul amari
saporis ; edes-keserii. Bene Med. I. 189.
Dulcian, Du C. (Dulciana) instrument!
musici genus ; edes hangzdsu sip. Ger. Ein
Register in alien Orgelwerken. Tor. Tar. 1889.
p. 607.
Dulciiicare, (Du C) dulce reddere, lenire,
mitigare; edesiteni. Bene Med. I. 132.
saccharo dulcificatur. Pel. Pom. L. IX. P. 1.
Art. III. c. 3. amorem novo modo accendal et
dulcificet.
Dulcificatio, dulcedo; edesseg. Pel.
Pom. L. II. P. III. Art. c. II. Secunda slella dicitur
divina dulcificatio. In fest. circ. s.
II. c. 6.
Dulcinistse, (Du C.) V. s. Beghardi.
Dulcinium, dulcedo; edesseg. Magy.
1 dulcorationis.
Dulcorositas, dulcedo, suavitas; kellem.
Pel. Pom. L. III. P. II. Art. I. Secunda
quaBSlio ulrum bealissima Maria habuit in passione
Chrisli aliquod gaudium mixtum cum
dolore, vel aliquam dulcorositatem admixtam
?
Dulcorosus, 3., (Du C) dulcis; edes.
Gall, doucereux. Marc. Chr. II. 82. dulcorosum
mel. Szil. Regi M. kolt. I. 383.
Dulcus, 3., pro: dulcis; edes,szeretett.
Magy. Tort. Eml. XXX. 22. an. 1566. hinc
dulcae ac in extremam vastitatem redact*
patria? fldeliter. .. servire.
Dulia, se, (Du C.) Sovteia, cultus sanctorum,
honor; szentek imdddsa, lisztelete.
It. dulia Fej. X. I. 403. usque temporis imminentis
adultam et provectam a3latem eiusdem
explicatis contemplatione sacro regio dyademali
iugiter ingentis fldelitatis sincere zelo et
eximia dulia, toto nisu, adhsrendo, ac serenissimis
Principibus nostris.
Duliani, (Du C.) gr. frovhavot, hsretici
ex Arrianis, qui Verbum Divinum, non Filium
Patris consubstantialem, sed servum esse asserebant;
igeszolgaitok. Nagy Hier.
Dum, pro : quum ; midon. Fjp. Anon.
12. a. Dum Tuhulum audivisset a legato.
Dumetosus, 3., dumosus; tiiskes cserjevel
benott. Tag. Erd. II. 31. an. 1746 : lerreni
silvosi, . . . dumetosi.
Dumibus, pro: dumis. Haz. Okl. 146.
an. 1295 : supra in dumibus quercuum sunl
due mete terree.
Duodecima, species Iributi; lizenketted
(illetek). Hor. Mem. 342.
Duodecima maims, id puto de jurantis
manu intelligendum coram quinque teslibus
manus una elevantibus. Han. Mon. Jur.
V. I. 10. an. 1265: si carla fuerit patris .. .
et venerit ad placitum cum ea et probata et
iudicala fueril falsa . . . ille, qui duxerit earn,
purget se iuramento duodecima manu sua,
quod cartam illam nescivit esse falsam . . .
nee argumentavit e.am per se vel alios.
Duodecimale, (tribuli colligendi causa
distributio oppidi, civitatis in duodecim partes)
huius duodecima pars; tizenketted. Quel.
Sieb. I. 28. et passim.
Duodecimalia, duodecim paries civitatis
; tizenkettd'd. Ger. zwolftel. Szaz. XV.
622. adoiigyben a varos duodecimalidkra
osztalolt s mindenikben egy-egy adoszedo
(duodecimator) szaszoknal, rendkiviili ado
subsidium.
Duodecimator, exaclor V. s. duodecimalia;
szdsz adoszedd. Szaz. XV. 622,
Duodena, 33, (Du C. 4.) fasciculus duodecim
frustorum ; tuczat. It. dozzina. Germ.
Dulzend. Arch. Rak. VIII. 349.
Duodenarius Csesarianus, monetse
species; Germ. Kaiser-Groschen, flor.
Rhen. pars vicesima. Bel. Geogr. 220.
Duodenarius duplex, moneta species
valoris 30 cruciferorum. Szaz. XX. 214.
harmincz kr.
Duodenarius Marianus, species