lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

Deruinare, Diruinare Descensualis Desolaro 209
lutem derogatoriam, quia derogat legi, peratus, adeoque partim Horizontalis, partim Deserta, (subintelligitur sessio) (Du C.
quando est contra legem. Cf. Julian. Dig. 25., descensivus seu Horizontaliter obliquus. desertum) locus desertus, ager incultus. Kass.
4., 2.
Descensualis, hereditate acceptus, hc- Jur. Civ. Lex 16.
Deruinare, Diruiiiare, corruere; redilarius; valakire szdlld, leszdllo, leszdr- Desertacio, vaslatio, depopulatio;pw.sz-
beszakadni, osszeomlani. It. rovinare, ruimazo, orokos. Cod. Dip. Arp. Cont. XI. 359. titds. Eszt. Okm. p. 38. (Deer. Sigismundi
nare. Mem. Pauli 423. iam intrante crepu- G. Fej. VII. 185.,'149. VIII. 3., 85. Tor. Tar. 1393): pensatis . . . displicenciis et desertasculo
noctis deruinavit pars Quirinalis domus 1886. p. 460., 465. descensuales terra. cionibus illis, que sancta . . . ecclesia . . .
habitationis Joannis de Gallo. Ib. 429. circa Knauz M. E. Str. 1. 373., 479.
temporis malicia . . . existit.
mediam noctem diruinavit quaedam pars Descensualis Denarius, V. Dena- Desertio, ne.glectio; elhanyagolds.
borealis Curise.
rius Descensualis.
Tor. Tar. 1888. p. 560. desertio Rcgni.
Dervisa, SB, m. g. = monachus Turci- Descensum lacere inter, (passim Desertitas, tempus, quo terra deserta
cus, Mahometi scctam profilens; dervis; kol- super) aliquem, deversari ad aliquem; le- erat; parlagon valo heveres. Urk. Sieb. I.
dulo bardt. Wernherus De adm. Hungariae szdllani valakihez. End. p. 550. (Ladislai III 368. an. 1322. esset terra . . . et tempore
aquis p. 849. Sunt autem Dervisae Turcis, Libertas an. 1279).
desertitatis ipsi populi . . . coluissent.
quod nobis Monachi, qui mendicato vivunt. 1. Descensus, us, pecunia in sustinen- 1. Desertor, vel Fugitivus, qui 1. clau-
Dervisbegus, (a pers. dervis, quod dos milites in hospitia descendentes eroganda; strum ultra licitum tempus deserit, 2. desen-
pauperem signif.) inde sacerdos Turcarum, qui katonabeszdlldsolds. Gall, descentes. Germ. tor q. v.; i. klastrombol hosszabb idore
vilam asceticam agit, et beg, quod dominum Einquartieruog. Han. Hist. Eccl. 99. Si vero Vay- tavozo, 2. szokott katona. Kon. Egyli. 372.
signif. est titulus nobiliorum Turcarum.Verancs. voda ad Regalem utilitatem ad ipsos vel per Torvt. Msz.
Hist. I. 263. Dervisbegum prosangiacchus terram ipsorum transmittetur, duos descensus, 2. Desertor, qui deserit, negligil; el-
ejus, queni thychajam Turcae nuncupant, in pa- unum in introitu, et alterum in exilu solvere hanyagold. Tor. Tar. 1888. p. 560. desertio
ludeiu sic, ut vestilus et armatus erat, pedes non recusent. Fej. III. 2. 232. ut nullus dux, Regni, desertor.
irrumpensclipeis militum limo exemptum equo nullus banus ... nee aliquis alius in ducatu l)esertuni, i. (Du C.) locus desertus,
suo imponit.
nostro Sclavonic descensum vel aliquod tri- solitudo, locus humano cultu vacuus, solitu-
Dervisius,i, idem ac Dervisa, monachus butum vel collectam vel liberos denarios sive dine et inopia vastus; puszta, sivatag. It.
Turcicus. Isthv. XVI. 290.
marturinas vel denarios ponderis . . . prsesu- diserto. Gall, desert. S. de Keza Chr. I. 5. in-
Derviso, onis, sacrificulus apud Turcas ; mat exigere.
ter meridiem et cursum Don fluvii desertum
torok pap, bardt. Verancs. II. 235. banum- 2. Descensus, us (Du C. hospitationes) existit immeabile. Wagn. Cf. Prudent. Apoth.
que inexpertum dervisonem per contemptum mensse lautae (tempore egressus e provincia); 774. Hieron. Ep. 125., 2.
appellantes, dervis enim idem est Turcis, bucsu lakoma. An. Sc. I. 190 an. 1271 : Deservire, (DuC.) persolvere ; kiszol-
quod Latinis sacrificulus, pralio sese accin- Cum autem nos Provinciam intrare acciderit, gdltatni. Urk. Sieb. II. 82. an. 151. nullus
gunt.
quotiescunqee illuc cum Baronibus nostris, et vendat suae ecclesise dccimas fuluras ct non
Desa, idem quod ap. Du C. Devesia, nostra militia veniemus, ipsi hospites nostri deservitas.
Devezium, locus defensus, sa3ptum ; soveny. nobis in introitu dare tenebuntur discessum Desiderabilitas, desiderium, amor,
Hisp. defesa, dehesa. Port, deveza. Cod. Dip. opulentum et similiter in egressu descensum cupldo ; kivdnatossdg, ohaj. Pel. de s. Tri-
Arp. Cont. VI. 56. Comparavi servum . . . de delicatum, nostra celsitudini competentem. nitate sermo I. est. 2. Idcirco angeli procla-
preda et desa; i. e. emi servum, qui prata et Szaz. III. 18.
mant, ut nobis insinuent eius amorem ac de-
ssepta curare callet.
3. Descensus, us, residentia; szdlldk. siderabiiitatem.
Desboscare, arbores collucare inter- Kuk. Jura I. 113 an, 1347 : descensum vulga- Desiderabiliter, (Du C.) desiderans;
lucare; caedere; kivdgni a fdkat. Ljub. Mon. riter Zallas dictum.
ohajtva. Fej. X. 4., 524. post huius viUe ter-
Jur. P. I. V. III. 349. an. 1425.
4. Descensus; dtmenet bevezetesrol minum in eadem Ecclesia deciderabilitcr ele-
Descendentes, (Du C.) posteri; nem- a beszed tdrgydra. It. discendimento. Gall, gerimus corpus nostrum terra gremio cornzettek,
leszdllo agon rokonok. It. discen- descenle. Kaprin. Eloq. I. 375. Descensus est mendare.dente.
Gall, descendant. Georch. H. T. I. 406. altera exordii pars, qua Orator ab Ingressu Desiderare, (Du C.) contendere; vete-
Ert. 33. Ham. Grad. Cons. 10. Descendentes sensim delabitur ad proponendum concionis kedni, vitatkozni. Deer. Colom. Reg.: Si
sunt plures persons, qus a stipite originem thema.
duo comites pro causa aliqua desiderant, in
suam seu per immediatam seu mcdiatam gene- Descensus Banalis, V. Zulusina. supra dicta Synodo ventilentur.
rationem ducunt. In specie vero Descendentes, Tor. Tar. 1893. p. 5. A solucione descensus Desiderosus, 3., desiderans, desiderii
per lineam vero paternam, Agnati dicuntur. Banalis. quod Zulusina dicitur. 1267. plenus; kivdnatos, kivanva, kivdno. Dip.
Cf. Paul. Dig. 23., 2., 68.
Descensus violentos facere, vio- rel. reip. Rag. 284.
Descendentia, 03, origo, successio lenter, vi hospitia occupare ; erdszakos meg- Desinentia, 03, pars extrema vocis;
per gentes, ortus V. Genealogia : leszdrmaszdlldst tenni. Szaz. XIII. 107.
szo vegzodese, vegzete. Pazm. Dial. 243.
zds. Knauz. M. E. Str. 435.
Descenutus, pro: distenutus, deten- Desinteressatus, 3., incorruptus, in-
1. Descendere, habitare, hospitare tus; letartozlatotl. Ljub. Mon. SI. XI. 10 an teger, eequus; nem erdekelt, reszrehajtat-
(Du C. al. s.); beszallani, lakni. Knauz. M. 1312: scribantur litters mercatoribus. . . lan. Gall, desinteresse. Jogt. Eml. T. II. 1. p.
E. Str. I. 234., 251.
quod illi, qui se non extrahunt de unione, 415 : judices .... desinteressatos pro exi-
2. Descendere, deflcere ab aliquo que per eos facta fuit, pro turma, que fuit gentia causa? . . . admittere possint.
(Du C. al. s.); eldllani. Kronst. HI. 87 : ne descenutayw doanarium, solvant. (Cf. ib. 24. Desitio, a desinendo ; megszunes. Cu-
Siculi descendant vulgo abston.
occasione turme, que detenta fuit per eloarios Misc. II. 131. Porro Desilio seu Finis
Descendere ab ordine, abdicare se nerum.)
Crepusculi malutini et ipse Ortus solis et ini-
ordine; visszalepni papi dlldsdtol. End. P. Descriptivus, 3., describens; leiro. tium Crepuscul i Vespertini est Solis eiusdem
328. (Deer. S. Ladisl. 1.12. an. 1092): si... It. deserittivo. Gall, descriptif. Germ, beschrei- Occasus.
presbiter . . . fuerit venatus, ab ordine debend. Greg. Aesth. 136. Mere descriptivum Desitivus, 3., desinens; megszuno,
scendat.
poema, quod semulatur artem pictoriam, desti- vegzodo. Severini 37.
Descensio, descensus: occupatio; megnationi poeseos repugnat.
Desma, atis, (Du C.) potestas ligandi et
telepedes, honfoglalds. Szaz. IV. 503. fenn- Desecare, concidere, effringere; vdgni. solvendi gr. dsauct; oldo s koto hatalom.
tartotta a szdlldsi intezmeny emlekezetet a Kronst. II. 1529., 144 : ad desecandas gla- Nagy Hier.
II. Andras koraban az akkoron divatos stilus des. Desolabilis, vastus ; elhagyatott,
curialis is, mely a descensust a Nagy Martoni Desecatio, excisio ; kivdgds. Tor. Tar. puszta, elhanyagolt. Faber Jur. Met. 169.
csalad 1228. adomanyaban igy emliti: in de- 1887. p. 484. silve destructio sive desecatio. ut ope eius integrum sspe promontorium, quod
scensionis titulum iuxta morem nobilium Un- Desectio, actus ceedendi; levdgatds. ob haec impedimenta multis annis desolabili
garorum. Fej. Cod. Dip. I. III. v. 2., 140. Tag. Erd. II. 154. 1756. Cf. Colum. 6., 3., 1. in statu consistebat, ad statum cultivabilitatis
Descensivus, descendens; leszdllo. Desentor, deserter signorum; szoke- perducatur.
Curios Misc. 395. debetur motus, sed attem- veny. Szaz. XXIX. 923.
Desolare, relinquere (Du C. al. s.);
Bartal A.: Gloss. Lat.
27