lineament a latin itatis regni hungarle mediae et

6^8 Tubeta
parvis; gumds, csomos. Bene Med. II.
215.
Tubeta, se, tubicen ; trombitds. Ljub.
Mon. SI. III. 306. IV. 382. an. 1396.
Tubicina, duas habet significaliones hoc
vocabulum : 1. ars tuba canendi; 2. idem ac
tubicinalor; 4. trombitdlds, 2. trombitds.
Fr. Lib. Rt. II. 88. pro erudicione et informacione
duorum aprodianorum ad tubicinam.
I. 84., 114. unam speciem distribuimus tubicinis
sex.
Tubicinarius, i, (Du C,) qui tuba ca
nit; trombitds. Cod. Dip. Arp. Cont. VII.
399. ut terram Stephani et Petri tubicinariorum
ipsius Oblench nomine statueremus
Georgio fllio Olper.
Tubicinator, V. Tubicinarius. Szil.
Regi Magy. K. T. III. 410. Szaz. VI. 368.
Kronst. I. 452. Georg. Sirm. I. 59. Et ordinavit
iam Georgius Siculus tubicinatores cum
timpanisticarum. Quel. Sieb. I. 134. an. 1492.
Tubicinus, i, V. Tubicinarius. Kronst.
I. 714.
Tubicula, dimin. a tuba ; kis trombita.
Kat.Hist. IX. 456. aliquot tubiculas equestres
per universam militiam libicinare iussit. Obs.
Jadr. 483.
Tubulatura, ae, collum; cso, nyak.
Abelsb. 35. tubulatura lagena?.
Tubulus fumigatorius, fumisugium
; pipa. Ger. Tabakpfeife. Vect. Gen.
Bbb. 2.
Tubulus postarius, cornu cursoris
publici; postasip, postakurt. Kass. Ench.
I. 282. Postario tubulo et Zona Regia nonnisi
per Postam pergens, alter nemo in via uti
praesumat. Norm. Ordin. an. 1745. 10. Sept.
Tuburcinatio, comissatio; tivornydzds.
Opin. 1810. de ordine famulitii 26-to.
Tubus, eris, pro : tubus, i; cso. Kronst.
II. 434 : tubera fontium civitatis ib. 462. tuber
a vulgo Ryeren.
Tubus catapultarius, puskacso.
Ger. Biichsenrohr. Par. Pap.
Tubus cochleatus, csigacso, fiilcso.
Szentiv. Curios. Dec. II. P. I. p. 249.
Misc. Dec. II. P. I. p. 249. Alii item, qui miri-
flce" conducunt auditioni Surdastrorum sed et
Tubi cochleati, per quos soni et voces, foris
prolate, intus in conclavi, tarn dare et distincte
percipiantur, ac si loquentes plane essent
praesentes.
Tubus emmissarius, epistomium;
ereszto csap. Szentiv. Curios. Misc. II. 263.
Locus, ubi Tubus emmissarius est (in piscina)
palis vel tabulis robustis aut etiam solido
muro . . . omni ex parte constringatur
adversus impetus aquarum. Pro Epistomio seu
Tubo Emmissario optima censelur esse
abies.
Tubus iacularis puerorum, tubus
e sambuco factus globulis flando emittendis;
bodzafa puska. Blaserohr. Par. Pap,
Tubus infundibuli tabacarii,
pipaszdr. Ger. Tabakrohr. Par. Pip.
Tubus intestinalis, colum; hurka.
Ger. Grimmdarm. Bene Med. I. 88. Non raro
in tubo intestinali evolvitur gas.
Tubus opticus, V. s. Opticus. Torvt.
Msz.
Tubus Phonotechnicus, tubus voci
augendae factus; szocso. Szentiv. Cur. Misc.
Dec. II. P. I. p. 249. Post inventjpnem Tubi
Optici inventi sunt quoque non ita pridem
Tubi Phonotechnici, qui sonum vehementer
augent ac intendunt ita, ut per illas submissa
etiam vox ad longissimum exaudiatur spatium.
Tucellus, ad pungendum aplus. V. Gladius
tucellus; szuro.
Tucia, tuna, tunna ; bocs, bocska. Ger.
Tonne, Boding, Slander. Schlag. 1110.
Tuczet, fasciculus ex duodecim frustis
halom, kidomborodds. Ger. Anschwellung.
Cod, Zi. Vol. V. 106: quendam (lege : quandam)
tumositatem terre pro meta ostendisset.
Fej. X. I. 105.
Tumulatio, sepultura; eltemetes. Tor.
Tar. 1888. p. 44.
Tumulo, onis, mendum, pro : Cumulo,
onis q. v. Cod. Dip. Arp. Cont. IX. 204. Item
de curru tumulonis recipiant tres denarios.
Tumultizare, tumultus movere; Id-
constans; tuczat. It. dozzina. Ger. Dutzend..
Thok. Diar. IL 379. Unum tuczet cultrorum zongni. Beth. G. lev. 120.
argenteorum, ponderantes lottones 40. fl. 40. Tumultuans, Tumultuantes, tur-
Tufa, (DuC.) genus vexilli apudromanos bas ciens ; zavargo. Szaz. XVII. 372.
ex consertls plumarum globis; golyo. Cf. Tumultuanter, cum tumultu, tumul-
Veget. Mil. 3, 5 ; V. Lyd. de Magistr. 1, 8. tuose; hdborogva. Rak. On. 54. inter me-
Ba>czay. Gall, toupet.
dium contra nos tumultuanter vociferantem
Tiifenkcsi, sclopetarius. Thury Tor. populum . . . urbe excessimus.
Magy. Tort. Eml. II. o. I. U. Tufenkcsi: pus- Tumultuare, tumultuari; Idzongni,
kds (jenicseri tiifenkcsiszi).
zajongni. Torvt. Msz. Cf. Plaut. Rud. 3, 2,
Tuf ina, ae, quod tuditur; tores (mozsdr- 15:24.
ban). Kronst. II. 450: piper crassae tufinae Tunccitas, conditio, quae tune fuit. Text,
vulgo gegrosde fefer.
v. sub Transcendentalitas; akkorisdg.
Tugulella, ae, fors. idem q. togula V. Tundus, 3., rolundns. V. s. Ponentalis ;
Scrigna ; mappula, mantile ; kis kendo. koralaku.
Tuimen, tutela, tuitio ; oltalombave- Tunella, ae, (DuC. tonnella, mensura
tel. Cod. Dip. Arp. Cont. VI. 1. loca utique ponderis); h. 1. vas, dolium ; tonna. Cod. Zi.
sibi dicata per petitiones fldelium nostrorum I. 277. Kronst. I. 306. Tor. Tar. 1890. p.
nostro relevari iuvamine atque Regali tui- 377. Monm. Comit. Trans. V. 199. Cod. Dip.
mine.
Arp. V. 126. Cod. Dip. And. I. 104., 111. II.
Tulbentum, tiara Turcica (pers. tul- 464. Schlag. 1111.
bend proprie mussellin); turban. Verancs. Tunica longa, subligaculum; berhe,
VII. 66. missaque dona a caesare, framea, ar- eldkoto. Ger. Schurtz. Lzb. Cod. Med. T. II.
cus, sagitta et tiara turcica, quam tulbentum 227 : in longa tunica vulgo Schurtz nuncti-
vocant.
pata.
Tulbou, Fjp. tomlo: uter v. culeus.Ego Tunica pelJicea,V. Gerezna; csuha,
opinor latere in hac voce idem quod apud kodmon. Monm. Comit. Trans. V. 19., 4. A
(Du G.) Tuldum ap. Graecos TovMiov: rd centum tunicis pelliceis vulgo chiuha, keod-
aay^aQia.: vasa, impedimenta. Fjp. Anon 4b. meon vocatis f. 2.
et fluvium Etel super tulbou sedentes ritu pa- Tunica sparsa, vestis talaris aperta;
ganismo transnataverunt. Kat. Hist. (DuC.) lengo fels6 ruha. Batty. Leg. T.I. p. 450.
60. nisi vero per Anonymi tulbou nostrum an. 1099. Nullus,qui Clericus aestimatur, vesti-
talp-hajo seu rates intelligantur, quid ea vox bus utatur Laicalibus, utpote fisso pelliceo,
sibi velit, mihi prorsus incertum est. vel tunica sparsa, manica rubra, stran-
Tulere, (fors. pro: tollere) exigere, recigula vel viridi chlamide, caliga seu ioppa,
pere, (Du C.); beszedni. Quel. Sieb. I. 63. calceo picto vel sericata camisia quoque et tu-
an. 1479. iam est finis . . . anni, quod ego nica, et serico in pectore non consuantur, sed
incepi tulere istam pecuniam.
nodis vel fibulis collum amplectenlur.
Tulipanus, i, tulipa; tulipdn. It. tuli- Tunicale, dolmdny. Gall, doliman. Ger.
pano. Thok. Diar. II. 335. Unus torax seu hu- der Dolman. Fej. II. 2. 269. item filiae sororis
merale muliebre ex holoserico coeruleo cum meae . .. similiter tunicale de scarlato fora-
fimbrys argenleis, habens fibulas argenteas tas de pellibus variis.
albas ad formam tulipanorum fl. 20.
1. Tunicella, ae, demin. ex tunica;
Tulipiler, qui fert tulipas; tulipdn- felso kabdtocska. Kov. Comm. p. 45 : unica
termd. Bene Med. I. 259.
tectus tunicella transfertur ad Civitatem.
Tulupan, tela subtilis Turcica (turc. pers. 2. Tunicella, (Du C.) vestis subdiacono-
tulban, tulbend, dulbend) V. Laestra. Tor. rum propria, quae el subtile audit; beldol-
Tar. XX. 99.
mdny. Kon. Egyh. 5.67. amictus, humerale,
Tumba, ae, (Du C.) sepulcrum; sir. It. alba, cingulus, manipulus, tunicella, dalma-
tomba. Gall, tombe. Wagn. Cf. Prud. TttQi tica, stola (planeta), casula, pluviale, cotta,
arsy. 11, 9.
superpellicium, rochetum. Cher. Jus. Eccl. p.
Tumefactio, actus tumefaciendi; da- 251.
gadds. Oldh. Cod. Ep. 523. Post abitionem Tunicha, tunica; felso ruha. Han. Mon.
D. V. magno dolore laboravi et tumefactione Jur. II. 48. an. 1312.
et inflatione malae dextrae.
Tunnare, (Du C.) infundere in dolia. V.
Tumenum, Cf. Ny. Sz.: tuman, v. Textum sub Tunnarius; hordoba borton-
Turc. toman, v. Pers. idem ac decem millia. teni.
Russ. tma: multitude innumerabilis. Slav. Tunnaria, ae, Vivarium seu Piscarium
tma = decem millia. Voc. Hung, quod est tunnorum. V. textum sub Tunnarius; hal-
temeny, tomeny suffixo Latino (-um) autenyeszto hely.
ctum; tomenytelen. Ny. Sz. temeny, to- Tunnarius, i; pinczemester. Prise.
meny-ezer. Schlag. 181.
Serv. p. 31: Tunnarii pincernae erant Re-
Tumidiusculus, 3., demin. a tumido; gii, qui in Tunnas, hoc est dolia vinum aut
valamivel dagadt. Bene Med. II. 367. alium liquorem similem tunnabant, id est in-
Tumositas, tumulus, protuberantia; fundebant. Alioquin Tunnarii etiam dicuntur