Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

88 BOEDI-DAJA-BOEHOEL.
BOEDI-DAJA, t. bedrieglijk van gemoed
(zie daja IL); - 2. naam van een manggahsoort;
- 3. (Jav.) dat waartoe men al zfln
best doet, b. v. een onderneming; -
4. overgangswoord in témbang's, om op
Kinanti te komen.
BOED1G, leeiyk, slecht (zoowel van gedrag
als van voorkomen).
BOEDIGAL, te verg. met bëdëgong en
sombong, verwaten.
BOEDIMAN (Skr. budhiman), verstandig,
wys.
BOEDJAL k., oedël 1., de navel. (Vgl.
poeseur.)
BOEDJANQ k, nonoman 1., jongeling,
jonkman; ma&ih keneh boedjang, nog jongeling
zyn; ook (maar alléén 't kasar-woord)
algem. benaming voor vaste bedienden,
vrouwelijke zoowel als manneiyke (vgl.
badega); baroedjang, jongelingen; djalma
boedjang, jongeling; boeboedjangan, als
jongmensch of vrijgezel leven, ongetrouwd
zyn; boeboedjang, by iemand boedjah g worden
of zijn, iemand dienen; ngaboedjang,
iemand als boedjang dienen, als bediende
in huis opgenomen zyn.
BOEDJANGGA, I. geleerde, wyze, wijsgeer,
letterkundige, tëmbang-schry ver,
auteur; ahli boedjangga, idem; boedjanggana,
zya (haar) wisheid; ngaboedjangga,
iets schry ven of beschrijven, als auteur optreden
of werkzaam zyn; ngaboedjanggadn,
idem.
II. Een andere naam voor oraj santja.
BOEDJANGGOET, naam van een plantje,
in het wild groeiende.
BOEDJËL, kort en dik. B. (Vgl. boegël.)
BOEDJÊNG, 1. van boeroe, van djoegdjoeg
en van boro; ngaboedjëng, naar toe gaan,
op af gaan, jagen op ; diboedjëng; kaboedjëng,
\. van kaboeroe, achterhaald, ingehaald;
boeboedjëng, 1. van botboeroe en van bëbëdil,
jagen; angkat boeboedjëng, op de jacht gaan.
BOEDJIL, naam van een jaksa of reus.
BOEDJOEK, = 't meer gebr. woedjoek.
BOEDJOENA, voll. tjaoe boedjoena, de
kleinste aan het onderste eind van een
tros zittende pisangs, die niet tot volle
ontwikkeling zyn gekomen. B. (Vgl. boetiti.)
BOEDJOER k , nonowe L, de aars (zie ook
kapal); ngadjima' boedjotr of mantat boe-
djoer, sodomie plegen; ook: sodomie. (Vgl.
doeboer.)
BOEDOEG, een verspreide uitslag die
(meestal) uit vuil ontstaat,
boeboedoegan, om het kortste
schurft.
strootje
trekken (ten einde uit te maken wie iets
hebben zal of aan wie de beurt zal zyn).
BOEDRA-BIDROE, of ngaboedra-bidroe, ss
ngaririweuh, het iemand moeiiyk maken,
iemand last veroorzaken.
BOEG, werkw. tusschenw. voor: omvallen,
omróllen.
BOEGAG, op de flesch, geruïneerd. P.
BOEGANG, ïyk, kreng; këmbang boegang f
naam van een plant welks bloem zeer
onaangenaam riekt [op een snel opschietenden,
groenen, zwartgevlekten
stengel van y% M. hoog, ontwikkelt zich
op den top een sneeuwwitte, kelkvormige,
rechtopstaande bloem, die tegen zonsondergang
opengaat]; nangka boegangt naam van een nawflrfra-soort; tjikal boegang,
waarsch. hetzelfde als tjikal pati, ziepati II.;
ngadjampana-boegang, zyn als een djampana
boegang, de oude naam voofpasaran y
iy kbaar, met welke ui tdr. men wil zinspelen
op panasaran, zich onvoldaan of onbevredigd
voelen; ngabotboegang, daar liggen
als een ïyk of kreng.
BOEGBAG, ngbr.; ngaboegbag (Z.-B.), een
bosch ter ontginning openkappen, ontwouden.
(Vgl. boekbak.)
BOEG BÉG, z. v. a. paddoe, tegen elkander
stooten, bonzen of botsen.
BOEGBROEG, ngbr ; ngaboegbroeg, zich
ophoopen, een hoop vormen; ook oveidr.,
b.v. van iemands zonden; ngaboegbroegan,
= ngoeroegan, op iets ('t een of ander)
opstapelen, overhoopen met (b. v met
roentah), bedelven; ook: barricadeeren;
diboegbroegan; kaboegbroegan, bedolven, beladen;
ngaboegbroegkeun, op elkander
stapelen of hoopen, tot één hoop maken
diboegbroegkeun.
BOEGÉL, I. = boedjël, kort en dik. B.
II. (Jav.), stuk brandhout dat niet brandt,
of uitgedoofd is.
BOEGIGIG ngbr.; ngaboegigig, zonder
kleeding of gehavend nederliggen, daar
neerliggen (z. a. een gewonde tyger, een
doode buffel, enz.).
BOEGI8, voll. oerang Boegitt, Boeginees
koeweh Boegis, een soort klein gebak
BOËH, wit katoen of linnen, lynwaad
(vgl. lawon)-, ngawadah-boëh, een sprkw.,
verkl. met pipiloeëun ngomong, zich in
een gesprek mengen.
BOEHAHANG, groot, diep (b. v. een scheur
of wond. (Vgl. boengangatig.)
BOEHAJA, krokodil; tjaoe boehaja, naam
van een pisangsoort.
BOEH BEN, zie beh.
BOEHOEL, ngbr.; kaboehoelan, lijd. voim,
gezegd van iemand dien 't eten in de
keel blijft zitten; in de keel hebber zitten,
een stuk in de keel hebben. (Vgl. kabeureujan.)