Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

TJËNGAH TJËNGEH, klaagljjk schreeuwen
(z. a. b. v. een reetje om de moeder). P.
TJËNGAR TJËNGIR, zie tjëngir.
TJENGEK, yoll. tjabe tjengek, naam van
een tjabe-soott [klein, maar zeer prikkelend],
TJËNGÈNG, I. z. y. a. antëp IL, antek en
hayiteu aja ka gigirna, standvastig bjj zjjjn
voornemen bleven; verder z. v. a. awas
pikiran, scherp-, helder van verstand,
scherpzinnig; ook: beoogen ; maksoed noe
ditjëngëngan, het beoogde doel, voornemen
waarnaar men streeft.
II. (Mal.), verbaasd staan, verbaasd kjjken.
TJENQENQ. verkl. met djalma leutik gëde
sora, (van een kind) een keel opzetten, hard
schreeuwen.
TJENGER (Kad.), g. w.; njenger, dichtknepen
(b. v. den neus van een kind dat
niet wil innemen); ditjenger iroengna, zijn
neus wordt (werd) dichtgeknepen.
TJENGGEH, misvormig (van de hand, den
voet of den poot, b. v. door 't dubbel z\jn
van den duim, doordien de hand zes vingers
heeft, of op andere wtfze).
TJENGHAR, de oogen nog eens opslaan
(van een zieke of hongerige); de oogen
weder opslaan, opleven, herleven; ook:
het herleven of levendig zfln van iemands
geestvermogens.
TJËNGIR, onwillekeurig de bovenlip en
den neus optrekken (z. a. vanwege stank
of door zenuwachtige aandoening); njëngir,
hetzelfde, maar met opzet ;patingtjalëngir,
idem, van velen; tjëngar tjëngir, veel praats
hebben, bluffen, snoeven.
TJENGKAD, alleen in patjengkadan, —
pabentctr, het met elkander niet eens zfln,
oneenig z{jn met elkander.
TJENGKAD TJÉNGKED, zie tjëngked.
TJÈNGKAL, — toémboek (maar niet algemeen),
vlaktemaat; verder: het meten of
opmeten van een stuk grond; toekang tjëngkal,
landmeter; soerat tjëngkal, meetbrief;
njëngkal, land meten; ditjëngkal.
TJÉNGKAR, ngbr.; sawah tjëngkar, in het
Tjiandj. z. v. a. sawah toehoer of sawah angar,
een droge-, dorre sawah; in het Band. z. v. a.
sawah lendo, een sawah op goeden-, vochtigen
grond.
TJËNQKAT k., toemënga 1. (het tegenoverg.
van ioengkoel), het hoofd opheffen, de oogen
opslaan, opkeken; ook: zich oprichten z.a.
uit een liggende of gebogen houding; njëngkatheun,
iets (b. v. het hoofd) oprichten,
een liggend voorwerp aan den eenen kant
oplichten; ook: iemand zich doen oprichten;
harigoena ditjëngkatksun, hty deed hem zfln
bovenltff rechtop houden.
TJÉNGKED, ngbr.; tjëngkad-tjëngked en
TJENGAH-TJENGEH—TJENTIL. 669
tjëtjèngkedan, (van een mensen) hupsen loopen;
(van een paard) dartel loopen, steigeren
met het achteriyf.
TJËNGKEH (Chin.), kruidnagel; tangkal
tjëngkeh, de kruidnagelboom.
TJËNGKIR, I. een jonge kokosnoot; tjëngkiran,
(van een kokosboom) jonge noten
dragen.
II. Naam van een manhaft-soort, voll.
tangkal tjëngkir; boewah tjëngkir, de vrucht
van dien boom.
TJËNGKLAK, ngbr.; njëngklak, het hoofd
achteroverhouden; (van een steilte) zeer
sterk hellen; titjëngklak, = tikëlaj (zie këlaj),
achteroverzwikken (z. a. een kind dat gedragen
wordt).
TJËNGKLIK, ngbr.; njëngklik, naar boven
omgebogen of omgekruld (b. v. de sporen
van een haan).
TJËNGKOENG, nab. van het geluid van
de groote goöng.
TJENGKOL, alleen in tjetjengkokm, de
knieholte.
TJENGKRONG, ngbr.; njengkrong, krom
(z.a.b.v. een arit ofsikkel,zóódatdepunt
naar het handvat gericht is); njengkrong ka
sorangan, op zichzelven doelen, zichzelven
bedoelen. (Vgl. tjangkroeng.)
TJENGTJANG, ngbr.; njengtjang, op ztyde
gaan (b. v. water) ; njmgtjangkeun, op zjjde
doen; ditjengtjangkeun. P.
TJENGTJELENGAN, zie tjeleng.
TJËNGTJËNG, voll. djoekoet tjëngtjëng,
naam van een distelsoort te Baadoeng enz.
elders tapak-liman geheeten.
TJENTAL, alleen in patjentaLtjental, op
een afstand van elkander staande elkaar
uitschelden.
TJËNTAL-TJÉNTIL, zie tjêntil
TJËNTANG, stijf uitstaan (inz. van den
staart, hetzij in een bocht of rechtuit).
TJËNTANG, g. w.; njentang, aanleggen
op, mikken op; ditjentang tikadnggangan
er werd uit de verte op gemikt.
TJÈNTE, naam van een plant die veel tot
pagër of heining gebezigd wordt, dezelfde
als salijara, zie ald.
TJËNTENG, waker, wachter; ook z.v.a.
mandor, opzichter; tjoemënteng, een houding
aannemen of men heel wat is.
TJËNTIK, omgebogen, omgekruld; sëlop
tjëntik, sloffen met omgebogen punten;
tjarëniik, z. v. a. barëntik (zie bëntik), gekruld,
omgebogen (van de oogharen).
TJÉNTIL, ngbr.; njëntü, uitsteken, uitpuilen
(z. a. een wrat of wen, b. v. op
iemands wang); ook: alléén staan (z. a. b. v.
de laatst overgebleven tand in iemands
mond); tjëntal-tjëntü, onophoudelijk in- en