Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

128 DJANDELA -DJANGKOENGk
DJANDELA (Port, Janella), yenster (zoo*
wel van een Inlandsen huis. waar het in
den regel van houten tralies is voorzien,
als van een Europeesch huis); ook: venster
van een schip; verder: vensterluik, jaloezieën,
blinden. (Vgl. ram II.)
DJANEWËR, het Holl. jenever; idem.
Vgl. sopi.)
DJANG, in gemeenzame taal veel in
plaats van oedjang; zie ald.
DJANQAWÉR8I, voll. djanggot djangawërsi,
een soort van baardmos. F.
DJANGDJAN, I. krokodiikleurig (vaneen
paard), voll. koeda djangdjan.
II. Ngbr.; kadjangd#anan (6. p.), = ka>
koerilingan (zie koeriling). P.
DJANQOJANQ, vlerk, vleugel, wiek; manoek
hibër koe djangdjangna, een vogel vliegt
met zjjn vleugels, sprkw. voor djalmahiroep
koe akalna, de mensen leeft door zgn
verstand; ajangdjangan, vleugels hebben,
gevleugeld,
DJANGDJAWING, ngbr.; ngadjangdjawing ,
dun zyn, mager zjjn; koeroe ngadjangdjawing,
zoo mager als een hout, uitgemergeld;
koeroe aking ngadjangdjawing, in
de ergste mate mager.
DJANGDJAWOKAN, zie djawok.
DJANGDJI b^soebajal, toezegging, belofte,
afspraak, beding, overeenkomst, verbond;
ook: beschikking, raadsbesluit (van God);
verder: slechts in woorden bestaan; bovendien:
do eindpaal van het leven, hetuiterste,
het sterven ; ka loewar djangdji, een belofte
afleggen ; make djangdji k., nganggo djangdji
een overeenkomst aangaan of sluiten;
1.,
masang djangdji en njijeun djangdji k., ngadamël
djangdji l, een verbond of overeenkomst
aangaan of sluiten; ngadjangdji,
beloven, toezeggen, uitloven; ngadjangdjian,
aan iemand toezeggen, beloven ; ook:
iemand een zekere belofte of toezegging
afvragen, iemand een bepaling, voorwaarde
of termen stellen; didjangdjian;
ngadjangdjikeun, iets beloven of toezeggen;
didjangdjikeun; përdjangdjian, belofte, toezegging,
overeenkomst, bond, verbond;
ahli perdjangdjian, lid van den bond;
batoer ahli përdjangdjian, bondgenoot \ngadamël
perdjangdjian, een overeenkomst of
verbond aangaan, sluiten, enz.
DJANGËT, een reep of strook leer, lederen
riem; ngadjangët, riemen uit leder snijden;
didjangët.
DJANGGA I. (Kw.), hals, strot.
II. Het zesde geslacht in teruggaande
orde, volgende op bao, d. i. betoud-overgrootvader
of -moeder.
DJANQQAL, onwelluidend (van een woord
of de taal van iemand of iets), wanklank,
koeterwaalsoh, onzin.
DJANGGALA, het oude rtfk van dezen
naam op Java.
DJANGGAONG, naar boven gericht;
ngadjanggaong, naar boven richten, overeind
8tellen. P.
DJANGGEL, eigen naam voor ioelang
djagong, het houtachtig gedeelte van een
maïskolf, stronk.
OJANQQELEK, zich oprichten (van iemand
die ligt); djanggelek roepa lawas, verkl.
met beh roepa lawas, den vorigen vorm-,
de vorige gedaante teruggekregen hebben.
DJANGGËT, — 't meer gebr. djangët.
DJANGGILOES, naam van een zeevisch,
ong. zeven voet lang [niet smakelijk].
DJANGGOL, (in den ouden t^d) titel van
een beambte van de paseban, staande
onder den kaliwon \ later: personen of
koeli's die beschikbaar gesteld z$jn voor
een transport; kapala (of oemboel) djanggol,
leider van een transport.
DJANGGOT, kinbaard of sik (van een man
of een geit), maar ook wel baard in 't algemeen;
verder: een baardachtig gewas op
woudboomen, baardmos; ook: de luchtwortels
van een kijara, enz. (zie ook
djangawërsi); djanggotan, een kinbaard of
sik hebben; (van een boom) baardmos
hebben; ngadjanggot, in pantoen*8 wel:
zich scheren (vgl. tjoekoer). Zie ook godeg
en koemis.
DJANGKA, passer; ook: voorwerp met
drie beenen, drievoet [gelijk door photografen,
landmeters enz. gebruikt wordt].
DJANGKAR, zy waart8 uitstaande boomwortela;
ook = akar, wortel; overdr.:
begin (P.); verder: anker; laboehdjangkar,
het anker laten vallen, ten anker gaan
narik (of ngabongkar) djangkar, het anker
ophalen of lichten, het anker winden;
ngadjangkar-haoer, doen als de wortels
van haoer, d. i. niet loslaten; djangkaran,
wortelgestei.
DJANGKÉP, een even of gelijk getal;
ook: voltallig, vol (van zeker tfldsverloop);
djangkëp salapan boelan, rond negen
maanden; verder: (nl. djangkëp) : veelvoud
ook: opgaan (van een som), deelbaar getal.
(Vgl. djëdjëg, ganëp en gangsal.)
DJANGKOENG,lichaamshoogte, lichaamslengte,
hoogte (van planten, enz), hoog
opgeschoten, hoog van statuur (vgl.
loehoer)\ samping djangkoeng, lange of tot
aan de oksels opgetrokken sarong;
sasamping-djangkoeng, één lange sarong;
si djangkoeng en djadjangkoeng, de middelvinger
; djadjangkoengan, op stelten loopen