Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

XIV INLEIDING.
b.v. bodo en bodjo, klinkt zij minder scherp. De £, uit te spreken als
onze toonlooze e, is eigenlijk geen klinker; immers, zij dient slechts
om in een woord een kleine scheiding te maken tusschen een paar
medeklinkers, wier uitspraak gezamenlijk anders bezwaar zou op-
leveren. De eu wordt vol en lang uitgesproken, en klinkt ongeveer
als onze u in „kunnen", als men in de uitspraak der eerste lettergreep
de n loslaat en dus uitspreekt : ku-nnen.
III. De Spelling.
Uitgaande van het beginsel: „te schrijven zooals men spreekt",
is men gekomen tot de volgende hoofdspelregels l
)
a. De medeklinkers worden niet verdubbeld, behalve in de volgende
gevallen : 1. als het achterv. na komt bij een woord op n uitgaande;
men schrijve dus leungeunna, djalanna; — 2. als het achterv. keun
komt by een woord op k uitgaande; men schrijve dus ngadijoekkeun,
ngaroeksakkeun; — 3. als het voorv. mang komt te staan voor een
werkw. met ng aanvangende; men schrijve dus mangngasoepkeun
[ofschoon er niemand een verwijt van te maken is wanneer hij de eene
ng weglaat, want een dubbele ng is moeilijk uit te spreken en het
weglaten veroorzaakt geen verwarring].
b. De overgangsletters w en j worden, zoozeindeuitspraak
gehoordworden, uitgedrukt. Men schrijve doewa (en niet doea),
hoewi (en niet hoei), bowek (en niet boek), teja (en niet tea), sija (en
niet sta), dijoek (en niet dioek), bejas (en niet beas). Daarentegen
poè (en niet powe), poëk (en niet powek), moal (en niet mowal). Is déze
spelling naar de natuur, zij is ook noodzakelijk om b.v. doewa van
doea, ower van oër, sajid van said, kawoela van kaoela te onderscheiden.
Het Woordenboek wijst ook in dit opzicht den weg.
c. By herhaling wordt het herhaalde gedeelte óók geschreven, en
dus niet door een herhalingsteeken [dat in o n z e wijze van schrijven
een onding is] aangeduid. Men schrijve dus : poera-poera, ngitjoeh-
ngitjoéh, dikitjoeh-kitjoeh, adjret-adjretan, dikanlet-kantetkeun, enz.
J ) Zie over de wordingsgeschiedenis de Voorrede en vergelyk het hoofd-
stuk „Schrift en Uitspraak".