Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

550 SANTANA—SAOER.
8ANTANA (Skr., familie, geslacht), algemeene
titel van den kleinen (halven) adel,
nl. afstammelingen van raden's uithuwelijken
met minderen gesproten [voorname-
lijk onderscheiden in asep, mas en ocdjang] ;
soemaniana, zich als een santana voordoen.
(Vgl. menak en tjatjah.)
8ANTAP, alleen in kasantap (Z.-B.), betooverd.
(Vgl. santëp.)
SANTËK, dicht by het bepaalde tijdstip;
in Kad. ook z. v. a. pajak, (van een kranke)
bedenkelijk, hopeloos.
SANTEN, I. geurig, smakelijk, = sari
(waarvan het, naar den vorm, 1. zou moeten
zyn); ook 1. van balt, de nageboorte; mesëm
santen, of imoet santen, = mesëm mams,
vriendelijk glimlachen; hideung santen, of
eenv. santen, lichtbruin van kleur en er
lief uitzien; koneng santen, naam van een
fconetv-plant die gebezigd wordt om
(fijnge8tooten en dan als pleister) op het
naveltje van pasgeboren kinderen te leggen
(vgl. tëmën); tjisantën, een andere naam
oor tji-pati, kokosmelk. (Zie ook bjj lëlëb.)
II. = koengsi, zie ald. P.
SANTËP, alleen in kasantëp, 1. van kdbeuki,
dat wat men gaarne lust, lievelingssp^s.
SANTJA, voll. oraj santja, naam van een
groote slang, reuzenslang, de python [kan
wel 5 M. en langer worden]; hoeroe santja,
naam van een hoeroe-boom die goed hout
oplevert. (Zie ook saroeni I.)
SANTJANG, voll. mejong santjang, naam
van een langen dunnen tjjger, panter.
SANTOEN (Jav.), = sasih, 1. van botlan,
de maan, maand.
8ANTOK, ngbr.; njantok, happen, bflten,
happen oi bijten in (van een visch, een
slang, enz.), ophappen, afhappen; ook:
tegen aan komen, tegen stooten (b. v. een
schip tegen den wal); disantok.
8ANTOLA, = 't meer gebr. sambilan. (Zie
sambil II.)
SANTONQ, ngbr.; njantong, gereedliggen
(b. v. een schip), gereedstaan (b. v. spijzen),
op de loer liggen, gereedliggen om een
ê aanval of sprong te doen (b.v. een slang);
ook: aangapen (P.); njantongkeun, iets
voor de hand leggen, iets zóó leggen dat
het in 't oog valt;
SANTOSA (Skr.,
disangtongkeun.
genoegzaamheid), het
tegenoverg. van apës, stevig, hecht, sterk,
in goeden staat verkeeren, welvarend (b.v.
een stad of dorp), standvastig, onverzettelijk,
onwrikbaar; njantosadn, sterker maken,
versterken, den welstand bevorderen,
sterken, stichten; disantosadn; njantosaheun,
hecht of sterk maken, in goeden
staat brengen, welvarend maken; ook
= ngoetamakeun, goed zorgen voor ; njantosakeun
maneh, zich versterken; disan
tosakeun-, kasantosadn, hechtheid, sterkte,
kracht, goede staat, welstand, standvastigheid.
SANTRI, leerling van een Mohammed.
seminarie, seminarist, student; ook wel in
't algemeen: scholier; njantri, student-»
scholier of leerling worden of zyn ; pasantren,
Mohammed, seminarie [zynde een
particuliere inrichting, onafhankelijk dus
van de geestelijkheid en van het gezag;
leeraar (goeroe) is doorgaans slechts één
persoon, en de vakken van onderwas zjjn
hoofdzakelijk de Koran en de instellingen
van den Islam; vgl. langgar]; masantren,
leerling worden of zijn op een pasantren ;
masantrenkeun, iemand op een pasantren
doen tot het nemen van onderwas; dipasantrenkeun.
SANTRONG, ngbr. ; njantrong, iets dicht
bfl iemand plaatsen. P.
SAOED (Jav.), alleen in disaoed en kasaoed,
= kabawa, weggevoerd, medegevoerd;
kasaoed koe mega, medegevoerd door eeft
wolk.
SAOEH, anker (vgl. djangkar); saoeheun,
1. naam van een grassoort; 2. gebruikt van
iemand die veel lisa of neten op het hoofd
heeft, in welk geval men daarvan zegt:
ngan djoekoet-saoeheunl bae.
SAOEK, een voorwerp (soort zak) van fijngespleten
bamboe, waarin men de soeoek
doet wanneer die in de kampadn zal geperst
worden.
SAOEM (Ar., tsaoem), 1. van poewasa, vasten.
(Vgl. syam.)
SAOENQ, hut, prieel, looverhut, loods;
ook: kap, overdek (van een wagen of kar);
sasaoengan, 1. hutje op palen* looverdak of
iets derg. op een paal of palen ; - 2. het-
zelfde als poepoehoenan, zie poehoen; - 3. hetzelfde
als sakëdoep, zie ald.; - pisaoengan,
verkl. met noe babakoe kana paranti saoeng,
de vaste plaats voor een saoeng \njaoengan,
over iets een loods, hut of kap maken;
disaoengan.
SAOER, 1. 1. (maar minder hoog dan lahir
en daardoor ook vaak als s. gebezigd),
omong k., een zeggen, een woord, dat wat
men uitspreekt (vgl. soer); ook 1. van tjèloekan,
g. w.: roep! gëndoe-saoer, beraadslagen,
raadplegen, overlegging (vgl. rasa);
saoerna, hy (zij) zeide, zyn woord is (was),
zeggende; oelah sasaoer- saoerna, men moet
niet zoo alles zeggen wat maar voor den
mond komt; njaoer, 1.1. of 8.va.nngomong,
zeggen, spreken; - 2. 1. van njëloekan en ngala,
roepen, laten roepen, ontbieden; ook: voor