Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

uit den koers geraakt zyn,met den stroom
afgedreven ztyn, verdwaald of verzeild geraakt
zp, afdreven of afgedreven ztyn.
TAMBIR, rand, kant (van een sarong, een
tafel enz.), HJst (b. v. van een lei), boord,
band (b. v. van een broek); ook: boeipiank
eener prauw (P.-R.), verlengstrook (P.);in
't alg.: omUjsting ; tambiran, van een rand-,
ltyst enz. voorzien z}jn; nambiran, aan
of om iets een rand of lflst maken, omlasten;
ditambiran.
TAMBLÈQ, ngbr.; rlamblëg, het si aan van
een min of meer groot voorwerp, onbeweeglijk
staan, niets uitvoeren; namblëgkeun,
nederzetten, plaatsen (nl. een staand
voorwerp); ditamblëgkeun.
TAMBLOG (vgl. temblog), g. w.; namblog,
werpen met een kleverige stof (b. v. met
klei); ditamblog; silih-tamblog koe lèmpah,
elkander met pap werpen; namblogan,
iemand of iets met iets kleverigs werpen
of bewerpen; ook : bepleisteren (met kalk)
ditamblogan; namblogkeun, stof als de genoemde
naar iemand of iets werpen; ditamblogkeun,
TAMBOEH, in het onzekere, in het onbepaalde
(b. v. doen of gaan), nutteloos of
zoo goed als nutteloos; tamboeh lakoe,een
handeling in het onzekere, een nuttelooze
handeling; tamboeh noe didjoegdjoeg, op het
onzekere afgaan (d.i. zonder bepaald doel
voortloopen); lain tamboeh, niet in het onzekere,
niet nutteloos; tamboeh-tamboeh,
= tamboeh, met verst.: in het onbepaalde,
in het onzekere; ook wel: vergeefs ; tamboehtamboeh
leumpang, loopen in het onzekere
tamboeh-tamboeh mangpadtna, nutteloos of
zonder veel nut \oelahdipitamboeh-tamboeh,
houd hem (hen) niet voor nutteloos.
TAMBOEJAK, maar doorgaans namboejak,
den noodigen samenhang missend en ten
gevolge daarvan slap en uitgezakt (b. v.
een pudding waarin te weinig agér is).
TAMBOEL, iets, dat men gewoonlijk met
iets anders gebruikt of behoort te gebruiken,
zoo maar eten, zonder dat ei b$|, of het
alléén eten (b. v. vleesch eten, zonder r^st)
namboel, op gezegde wijze iets eten;
ditamboel; tatamboel, voortdurend op die
wtyze eten.
TAMBOER, het Holl. tamboer ; 1. tamboer,
tremmelslager; 2. trom; -nabeuh tamboer,
op de trom slaan ;tatamboeran,voü.djangkrik
tatamboeran, naam van een djangkriksoort
met een zwaar geluid.
TAMBOESOE, de dunne darmen. (Vgl.
ptudjit.)
TAMBOET, g. w.; namboet, L van ngindjeum,
van iemand leenen; ditamboet; nam'
TAMBIR—TAMPAH. 613
boetan, van iemand willen leenen, ontleenen;
ditamboetan. (Vgl. andjoek.)
TAMBOLER, alleen in fcafomftoteran, verkl.
met tembong larangan teu dihadja, (van
't schaamdeel) bjj ongeluk bloot raken
[hetzy in slapenden ofwakenden toestand].
TAMBROE (vgl. bro en gëbro), ngbr.; nambroe,
nederploffen, nederztygen, machteloos
in e en zinken; nambroekeun, iets ordeloos of
zoo maar op een hoop nederleggen (b. v.
een kleedingstuk); ditambroekeun.
TAMENQ, schild, beukelaar; ook over dr.,
b. v. tameng dada ratoe, (de patih) is het
schild van 's vorsten borst. (Vgl. képéng
en paris.)
TAMEUH, navelbandje, buikband, Ujfgordel,
ceintuur. P.
TAMI, maar doorgaans taiami, 1. van tamoe
en tatamoe, gast, logé, vreemdeling. (Zie
verder bfl tamoe.)
TAMIJANG, \o\L awi tamijang, naam van
een dunne bamboesoort (inz. voor soempit
of blaasroer en voor oelakan of garenwinder
gebezigd); tamijang meuHtkabiti8,detamijang
slingert zich om het onderbeen (nl. van
hem die ze kapt), sprkw. voor: het onheil
dat iemand aanricht keert op hemzelven
weer (katëmpoeh diri sorangan).
TAMI8, verb. van tamjis, zie ald.
TAMJI8 (Ar., tamjïz), onderscheiding, inz.
gebruikt bfl de bepaling van den „leefttyd
des onderscheids", die met ongeveer het
zevende jaar begint en waarop de geestelijke
opvoeding van het kind een aanvang
moet nemen.
TAMLIK (Ar., inbezitstelling), het huisraad
enz. dat de man verplicht is bty het
huwelijk mede te brengen. B.
TAMOE, I. maar doorgaans tatamoe, =
semah k., tami en taiami 1., gast, logé,
vreemdeling; toemamoe, zich ergens nog
niet thuis gevoelen, ergens nog maar
kort ztyn, uit oorzaak van nieuwigheid
van iets nog het juiste begrip niet hebben;
ook wel in 't alg.: weinig weten ;natamoe,
ergens als gast verkeeren, logeeren.
II. (Z..B.), = timoe, zie ald.
TAMPA, = tarima k., tampi 1., ontvangen,
aannemen; verder: opvatten, opvatting;
ook g. w.; salah-tampa, misverstaan, verkeerd
opvatten, misverstand; nampa, ontvangen
(ook z. a. een gast), aannemen
(ook z. a. een vrouw, iemand die haar ten
huwelflk vraagt); ditampa; katampa, ontvangen,
aangenomen; nampadn, meerdere
dingen ontvangen, enz.; diiampadn.
TAMPA-DAKBA, lie dakaa.
TAMPAH, de breedte van de vvjf vingers
der hand, palm; eatampah, één palm,em.