Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

94 BOERAKRAKAN—BOERISAT.
een aardbeving); ngaboerak-barik, uiteenslaan,
uiteendryven, verstrooien, alles
overhoopgooien, verwoesten, vernielen,
uitroeien; diboerak-barik, (Vgl. balik.)
BOERAKRAKAN, rotten, verrotten, verteren
(hetzij van een deel des lichaams
dat door een ziekte verwoest wordt, hetzij
van een doode).
BOERANQ, sterke bamboezen pen (in
den grond of om in den grond te steken),
stekel, voetangel; ngaboerang, prikken,
steken; diboerang; kaboerang, geprikt, gestoken
geraakt, zich steken; ngaboerangan,
een puntig voorwerp ergens insteken
(met de bedoeling dat zeker persoon daarin
zal trappen of gaan zitten en zich alzoo
verwonder)); diboerangan.
BOERANTAK, ngbr.; ngaboerantakkeun,
verstrooien; diboerantakkeun; paboerantak,
uiteen, uiteenliggen (b. v. een huis), van
elkander gescheiden, verspreid, verstrooid,
dooreen; paboerantak manah, verdeeld-,
verstrooid van hart; dipaboerantakkeun,
verspreid-, verstrooid worden. (Vgl.
baroentak.)
BOERA8, kedjo die, in een pisangblad
gepakt, in water gekookt, vervolgens koud
gemaakt en zóó gegeten wordt.
BOERAT, 1. van oebar, geneesmiddel,
medicijnen; ngaboeratan, (een zieke) een
geneesmiddel of geneesmiddelen toedienen;
diboeratan.
BOER-BËR, zie bër.
BOERËJ, 1. van leutik, klein (doch alleen
van een kind); ook wel: jong, en: aan-
vallig, aardig, lief; pangboerëjna, de kleinste,
de jongste; ti botboer ëj, 1. van ti leuleutik,
van jongs af, van kindsbeen aan.
BOERËLIH, I. borrelend koken; ook:
het puntje van een puist; ngaboerëlih,
opbollen, opborrelen, uitborrelen; ook:
uitpuilen; verder: schuld bekennen (inz.
van een misdadiger); boeboerëlihan, 1. aanh.
borrelen; ook: uitpuilen; 2. ongelijk, hob-
belig; eta papan boeboerëlihan keneh, die
plank heeft nog hobbels en bobbels, is
nog oneffen.
II. Werkw. tusschenw. voor: in ééns
doorslikken, inzwelgen (z. a. een slang
een kikker doet), voll. boerëlih neurevj, of
ook boeboerëlihan neureujna. P.
BOERÈMG, geschonden, bedorven, dof,
beslagen (z. v. a. soerëm), onleesbaar (van
schrift b. v. door een inktvlak).
BOERË$^ z. v. a. bejak, zie ald.; baris
botrëêt hanteu toto, het leger was vernietigd,
daar het zich niet kon staande houden.
BOERËT, =s birët, knoesterig, kwastig
(van hout, zoodat men het niet recht
kan splijten) ; overdr. : duister in 't gemoed,
dof van geest, verbijsterd, geen raad
weten, benauwd, door zorg of kommer
beneveld; soekma boerët, benauwd van
geest, een benauwde geest. (Vgl. roedét t
roepëk en tjoepët.)
BOEREUTEU, een embonpoint hebben.
P. (Vgl. boentjir.)
BOERI (Bant. en elders) = toekang I.,
achter; ti boeri, van achteren. (Vgl. woeri.)
BOERIH, de krop van een vogel; van
men8chen (k.), z. v. a. hate, maag, hart;
ipis-bwtrih, z. v. a. leutik hate, kleinmoedig.
BOERIHIL, = boerindil; zie ald.
BOERIJAL, het opborrelen, het opengaan
(zie ook boentjëlik); ngaboerijal f opborrelen,
springen (inz. het water van een fontein),
ontspringen; ook: uitbarsten; paboerijal
of tingboerijal, idem, op meer dan één
plaats (b. v. in een leuwi).
BOERIK, gevlekt, gemarmerd (b. v. een
slang of gemarmerd papier). Vgl. rëngge»
BOERILAK, een blik op iemand werpen
(hetzij uit liefde of uit haat); boeboerilakan f
vonken schieten, fonkelen (vandeoogen);
tingboerilak, ionkeien, schitteren, glinsteren
(b. v. de tanden).
BOERINDIL, kaal (b. v. een kip), vlerkloos,
van zijn vlerken beroofd (b. v. een
vlinder), bladerloos of dun in 't blad
(van een plant of boom); overdr.: tot armoede
vervallen zijn, berooid zijn; nga-
boerindil, tot armoede vervallen zijn,,
in armoedige omstandigheden geraakt
zijn. (Vgl. boerihü.)
BOERINQAS, = 't meer gebr. boeringhas.
BOERINGHAS, wild, eensklaps opspringen,
zich plotseling opheffen, verbaasd-,
verschrikt op of rondom zich zien, er
verwilderd uitzien; ook wel: helder kijken,
onbevreesd of dapper uit zijn oogen kijken;
verder: zeer met iets ingenomen zijn, zich
met ingenomenheid ergens op toeleggen.
BOERINGKAL, opspringen, opspatten
(van water door visch), zich opheffen, in.
de hoogte gaan (b. v. een poort, die opgenomen
wordt).
BOERINJAJ (vgl. njaj), het flikkeren,
het glinsteren, een korte flikkering;
ngaboerinjaj, (een oogenblik) flikkeren
(z. a. spattend vuur, de bliksem of een
zwaard); verder: blinken, glinsteren (van
edelgesteenten), bliksemen; ook: phos*
phoresceeren (z. a. een tjika-tjika of vuurvlieg);
ngaboerinjajkeun, doen flitsen, doen
bliksemen, doen flikkeren, enz.; patingboerinjqj,
idem (van vele voorwerpen en
verspreid).
BOERISAT, ngbr.; ngaboerisatkeun, uit-