Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

kana pitjilakaeun, onverhoeds in een ongeval
geraken ; - 2. z. v. a. geusieu bisa malës
deuij overwonnen, nergens heen kunnen,
vastgezet.
PÉLÉSIR, het Holl. pleizier; voor zyn
pleizier of genoegen uitgaan, wandelen,
kuieren of toeren.
PELESTER, het Holl. pleister; idem; welester
% pleisteren, een pleister leggen op;
dipelester.
PELET, I. gevlamd, gevlekt (b. v. hout
of steen) ; batoe pelet, gevlamd marmer.
II. Betooverings- of bezweringsmiddel
(inz. gezegd van de doejoevg, zie ald.);
moestika pelet, de beste-, de uitnemendste
pelet; melet, iemand door middel van een
doejoeng, djampe of andere wtfze van betoovering
of bezwering er toe brengen dat
hy den wil doet van hem of haar die het
middel aanwendt (b. v. in liefde voor hem
of haar ontsteekt, enz.); dipéUt\kapélet,~
kapintjoet, betooverd, medegesleept, geheel
aan iemand als vastgeketend zyn. (Zie
ook kapoereut by poereut.)
PËLÉTÉNG, ngbr.; mëlêtëng, werkw. tusschenw.
voor: haastig loopen; mëlêtëng bae
loempat, hij liep snel heen.
PËLËTËR, ngbr.; mëlëtêr, iemand flink aan
*t werk zetten of houden (dihantëm digawekeun);
dipëlëtër.
PËLËTIK, 1. het wegspatten van bradend
vet of bradende olie; 2. het aanbrengen
(van iets); mëlëtik, 1. wegspatten van bradend
vet, enz.; 2. aanbrengen, verklikken;
kapëlëtiky aangebracht, verklikt; kapèlëtikan,
met heet vet of heete olie bespat raken;
oelah deukeut teuing ka wadja, minjak keur
ngagolak, bisi kapëlëtikan, kom niet te dicht
by den haard, de olie kookt, ge mocht eens
bespat raken (P.)
PËLËTOEJ, maar meestal mèlëtoej, te verg.
met mëUdoeg (zie pëlèdoeg), en ngëproel (zie
këproel), als stof neervallen, stuiven, motregenen.
PELING, zie eling.
PËLIT, te vergel. met tipoe,dajaenlitjik,
listig, leep, sluw, slim, op eigen voordeel
bedacht, uitgerekend, door list zich willen
verreken, alleen aanzichzelven denken of
voor zichzelven zorgen, slim-, geslepen
zyn in het vinden van middelen om zich
te veiryken; ook: gierig, inhalig, vrekkig;
dipëlitan, met list of sluwheid bejegend
worden.
PËLOEH,(van den man) impotent (door
zwakheid van het lid). Vgl. boregah.
PËLOEK, = ngarangkoel. omarmen, omvatten;
ailih-pëloek, elkander omarmen;
tnëloekkeun, neigen, buigen; méloekkeun
PELESIR-PENDEM 459
sirahna, zonhoofd vooroverbuigen, neigen.
PELOG, een groote gamelan.
PËLOK, I. de pit of het zaad van de
manggah; pëpëlok (Z.-B.), naam van een
zeevisch.
II. Een soort van grof garen (P.). Zie ook
balon II.
PELOK, ngbr.; melok, omliggen (van de
snede van een wapen); overdr.: niet kunnen,
niet durven (van iemand die eerst een
groot woord voerde); dipelokkeun, doen
omliggen.
PËLONG, g. w.; mëlong, = mëlëng, met
onafgewenden blik naar iets staren, iemand
aankyken, aanstaren, uitkyken, nastaren;
mêlong ka loewar, naar buiten staren (b. v.
iemand wachtende); dipëlong, aan- of nagestaard
worden; silih-pëlong, elkander
aanstaren (b. v. een verliefd paar).
PËLONGO, = 't meer gebr. polongo.
PELOR (Port., pelouro), kogel; dipeloran
met een kogel geladen worden.
PENAH, het Holl. pen (vgl over den uitg.
pipah), schryfpen, inz. stalen pen. (Vgl
haroepat en kalam.)
PENAL, met een „zwarte kool" geteekend
staan, geen vertrouwen genieten, in discrediet
zyn.
PENDAH (Kw.), geiyk, als.
PËNDAK, 1. van panggih f zie &\d.;mëndak t
1. van manggih, vinden (zie verder de overeenkomstige
vormen by panggih); pamëndak,
1. vondst, vinding, uitvinding, bevind
van zaken, bevinding; ook: ervaring,
wedervaren; 2. een ringetje om het benedeneinde
van het handvat eener kris,
onder de wëwër.
PËNDAT, ngbr.; mëndat, (bereid garen) in
de schaduw drogen (P.); dipëndat; mëndatan,
horh. gezegde handeling verrichten;
dipëndatan.
PËNDEK, = pendek, kort van gestalte,
klein van persoon, kort; katjang pëndék,
naam van een korte (laag by den grond
groeiende) kleine peulsoort.
PENDEK, 1. ~ pëndek, kort van gestalte,
klein van persoon (vgl. pcmdak)\ 2. 1. van
pondok II., kort (niet lang); pendekna, in
't kort, om kort te gaan, kort gezegd.
PËNDËLIK, dial. voor poendölik, zie ald.
PËNOËM, g. w.; mëndëm, — ngaroewang,
(iets of iemand) in den grond begraven;
dipëndëm; méndëman, iets of iemand begraven
in den grond; dipëndèman; pëpëndëman,
wat met graven in den grond kan
gevonden worden, een schat in den grond;
verder in 't algem.: wat men voor den
kwaden dag weggezet of weggelegd heeft,
„een spaarpot" in overdr. zin.