Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

666 TJEK—TJBKTJREK.
soer l.i een zeggen, woord, gezegde; tjëkna,
h^ (zty) zegt of zeide, zeggende*
TJEK, I. = tjëk, een zeggen, woord, gezegde;
tjekna (ook tjena), hg (zy) zegt of
zeide, zeggende. (Vgl. tjarefc.)
n. Werkw. tusschenw. voor: houwen,
bakken, z. v. a. plan; eatjekna, een houw
in 't wilde (hoe die dan ook uitvalle);
nüas saplasna, ngadek eatjékna, er maar
in 't wilde op loshakken, sprkw. voor
zonder omzichtigheid of verschooning
iemands gebreken hekelen ; te oprecht ztyn;
tjek-tfekan, houw op houw geven; ook
g. w.: geef maar houw op houw!
TJÊKAH, het uitstaan der vingers van
een volle hand; njëkah, uit elkander z$jn
(van de hand, een waaier, enz.).
TJËKAP, 1. van tjoekoep, zie ald.
TJEKAP, z. v. a. kop, werkw. tusschenw.
voor: eten; tjekap bae dihakanan, daarop
wordt (werd) het opgegeten ;njekap,b%ten,
btyten in (inz. van een hond); ditjekap;
tjetjekap (Z.-B.), k. p. van soengoet, smoel,
bek. (Vgl. tjapék.)
TJEKA8, helder, zuiver (van de lucht);
klaar, helderziend, levendig (van iemands
oogen of blik).
TJËKEK (vgl. tëkoek), g. w.; njëkek, iemand,
in den strot grepen, de keel toeknepen,
worgen, smoren; verder: knellen (om den
hals, om de armen, om het lichaam;
sterker dan sërëg); in Z.-B. ook: visch
conserveeren (kaken) door den kop en de
ingewanden te verwijderen, de holte te
vullen met asch, den hals toe te binden
en daarna den visch boven de rook te
hangen of in de zon te drogen; ditjëkek;
katjëkek, toegeknepen worden of z#n (van
den strot), gesmoord, geworgd; tjëkekan,
voll. laoek tjëkekan (Z.-B.), als boven geprepareerde
visch.
TJËKÉKÉK, klanknab. van lachen.
TJÉKÈL k., ijangking en tjëpëng 1,, g.w.;
njëkël, de hand aan iemand of iets slaan,
grtypen, aangrepen, vatten, met de hand
vasthouden, In de hand houden, beheeren,
besturen, regeeren; njëkël hoekoem, de wet
(het recht) houden, d. i. handhaven of te
handhaven hebben; ditjikël; katjëkël, gezegd
van hetgeen iemand in de hand
heeft of houdt, enz.; patjëkël, elkander
vasthouden, b. v. patjëkël djaridji, elkander
bfl den middelvinger vasthouden ; njëkëlan,
iets of iemand grepen of vasthouden;
papaiah ama tjëkëlan saoemoer-oemoer, hou d
vaders vermaningen vast uw geheele
leven (d.i. onderhoud ze); ditfëkëlan; njëkëlkeun,
iemand iets in de hand geven, met de
hand doen vastgrepen, laten vasthouden;
ditjëkèlkeun; - tjëtjëkëlan k., tjangkinganl.,
wat men onder z#n beheer of bestuur
heeft, dat waarover men gesteld is, bediening,
betrekking, ambt. (Vgl. tangkëp,)
TJÉKENQ (in de volkstaal, samentr. van
tjëk a%ng), ik zeg, ik zeide. P.
TJEKER (vgl. tjokor), hoef, inz. gespleten
hoef, klauw, het onderste gedeelte van
den poot van een dier [de geheele poot
heet eoekoe] ; dahar tjeker hajam, 't onderste
gedeelte van den poot van een hoen eten
[wat men pamali noemt: matak goreng
toelisan); tjeker hidji gemoalajanoetinggal,
er zal geen klauw achterbleven, d. w. z.
er zal niets achterbleven; djegdjeg-tjeker,
lett. onophoudeiyk de klauwen (pooten)
heen en weer doen gaan, z. v. a. oedjag-
adjig, al maar heen en weer loopen (zie
ook warang II. en vgl. tjakar en talapok) ;
tjekeran, een hoef enz, hebben.
TJÉKET (vgl. tjëkit), een krakend geluid;
njëket, een krakend geluid maken (inz.
van nieuw leder, een nieuw weefsel, en
derg.); ook: met haak en oog sluiten;
tjoemëket, 1. aanh. kraken; 2. „koek en ei"
met elkander ztyn; tjëtjiëketan, aanh. of
gedurig kraken.
TJËKIP, modern 1. van tjoékoep, zie ald.
TJËKIT, piepen (z. a. een ongesmeerd
wiel); njëkit, een piepend geluid geven.
TJEKLAK, te paard sttygen.
TJËKLOEK, het klokken van den hik;
njëkloek, (van den hik) klokken. (VgL sidoe.)
TJEKOL, alleen in tjetjekolan, de holte
achter de knie, knieholte.
TJËKONG, hol, een holte; ook: niet geluk
zjfln met den rand, iets uit missen; tjëtjëkong,
holte.
TJËKOT, hetzelfde als tjëket, maar van
een helderder klank.
TJEKTJEK (vgl. tjeklI.) t ng\>T.;njektjekan,
aanh. op iets hakken of houwen; ditjek-
tjekan.
TJEKTJLEK, = tjaktjlak, druipen, afdruppelen,
opdruppelen, indruppelen; njektjle*
kan, in druppels nedervallen, neer- of
opdruppelen; katjektjlekan, bedruppeld
raken, onder den drup zyn.
TJEKTJOK (vgl. tjek), aanh. praten,
babbelen, gepraat; tjarektjok, idem, van
meerdere personen; noe ijektjok of toekang
tjektjok, babbelaar, babbelaarster; patjéktjokan,
met elkander een woordenwisseling
hebben, driftig met elkander spreken,
met elkander woorden hebben.
TJEKTJREK, ngbr.; njektjrekan, voll. njektjrekan
bivoir, met tong of lippen een klapperend
geluid maken (z. a. van verbazing);
ijektjrekaneun, iets om zoo over te doen.