Soendaneesch-Hollandsch woordenboek - upload.wikimedia....

468
of steen (bö het kappen), hamerslag ;pepetelan,
idem, meerv.; pepetelan smneu, vonken;
metel, afvliegen of afspatten (van
vonken); kapetelan, ltfd. vorm, gezegd van
iemand tegen wien een vonk, steentje enz.
aanspat. (Vgl. pidjër I. en silalatoe.)
PËTËNG, I. (ygl.pëting);pëpëtëng,Qenver.
trouwd persoon, iemand die met het beheer
van een zaak belast is, beheerder; kapëtëngan,
van beproefde bekwaamheid (b. v.
een krijgsman die gehard is in den oorlog),
van bekende moed en dapperheid [in de
Soepena wordt melding gemaakt van een
corps van 10,000 man hapëtëngan, dienende
tot lijfwacht]; ook: politieman, gerechtsdienaar.
n. In samenst. met dëdët, zie ald.
PËTENG, I. een werktuig om de kapas,
nadat zfl in het ruwe van de pitten is ontdaan
(dihindësan) verder te zuiveren (nga-
djoedjoct), nl. een boog van hout of rotan,
met een koord tot pees, welke in trilling
kan worden gebracht door middel van een
haakje; kaarde; mêteng, de kapas los en
luchtig maken door middel van depëteng,
egreneeren, kaarden (vgl. asiwoeng).
II. Pëpëténgan, hetzelfde als hahajaman,
zie hajam.
PETET, kleine oogen hebben (ten gevolge
van het neerhangen der oogleden). Vgl.
potet
PÉTETANJonge plant of planten, uit zaad
voortgekomen; pëpëtetan, idem, maar inz.
allerlei zulke jonge planten.
PËTI, doos, kistje, kist; pëtioewang, geldkistje,
geldkist; pëpëten, jdooeje (b. v. om
kostbaarheden in te bewaren), juweelendoosje;
dipëtian, in een doos, kistje of kist
gedaan worden.
PËTIK, g. w.; mëtik, afplukken, afbreken
(van een bloem, blad of twijgje), aflezen
(vruchten, bladeren, enz.) ;dipëtik;mëtikan,
aanh. plukken; dipëtikan; - pëtikan, z. v. a.
toekilan, bloemlezing. (Vgl. pipit.)
PËTINQ, g. w.; meting, uitlezen, uitkiezen;
sërdadoe noe beunang meting, uitgelezen
krijgsvolk; dipëting; mètingan, uitkiezen,
uitzoeken; dipëtingan; -pëtingan, wat uitgelezen
is, uitgelezen, uitgezocht. (Vghpilih.)
PËTIR, voll. tangkal pëtir, naam van een
peuteuj-tioon\ manoek pëtir, naam van een
vogel.
PËTI8, I. een mengsel van suiker, zout
en tjangkoedoe of iets anders (b. v. boewah
randoe) met een weinig water, gebruikt als
saus m#| onrijpe vruchten; dipëtis^otpëtis
gemaakt worden of z^n.
II. Vizier (van een vuurwapen); ook =
sipatan (zie sipat I.).
PETENG—PETJING.
PËTJAH (eig. Mal., stuk, in stukken
breken), schiften, runnen, zuren, geschift
(b. v. melk); overdr.: breken of gebroken
van hart, voll. pëtjah hate; sipat beulakpëtjah,
= sipat heling, breekbare waar ;pëtjakan,
breuk (in de cjjferkunst).
PËTJAK, g. w. ; mëtjak, = njoba, beproeven,
probeeren (b. v. een schouder, of die sterk
genoeg is; een geneesmiddel, of het helpen
wil, onz.); ook z. v. a. ngadjaran (zie adjar),
aanpassen, probeeren of iets past, zien hoe
een nieuw kleedingstuk zit, enz. (zie ook
mëtjak-mëtjël) ; dipëtjak ; mëtjak-mëtjak, aanh.
beproeven of probeeren, pogingen aanwenden
om iets tot stand te brengen;
dipëtjak-pëtjak; mëtjakan, iets probeeren;
dipètjakan.
PETJAK, éénoogig, zóó dat het ééne
oog blind is of gemist wordt (vgl.
botjos IL); djalma petjak, een éénoogige,
éénoog.
PËTJAT (vgl. tjat, poetjat enpotjot), vallen
van of uit, van iets af raken of zrjn, gevallen
van, uitgevallen (zie ook satoëd);
pêtjat iman, van het geloof vervallen of
afgevallen; pëtjat ti sih-koernya, gevallen
uit de genade; pëpëtjatan, een voorwerp om
dieren te vangen, soort spring; tipëtjat,
ergens van af raken, afvallen, afstorten,
afwaaien of afvliegen (b. v. een hoed van
het hoofd); mëtjatan, iets ergens afrukken
of afwippen; dipëtjatan; mëtjatkeun, iets
ergens van afwerpen, maken dat iets
ergens afvalt (b. v. een hoed van het
hoofd), opwippen, ophalen (b. v. een
hengel of een visch met den hengel);
dipëtjatkeun.
PËTJÉL, ngbr.; mëtjël, loswerken (van
zaden), pellen (b. v. koffie, door de vrucht
tusschen duim en vinger te knijpen en
zoodoende de boon uitte duwen); ook: vertrekken,
vertrokken ; dipëtjël, losgewerkt -,
gepeld worden.
PÉTJËNQHOEL, z. v. a. torodjol, uit iets
te voorschijn komen, de punt of den kop
boven den grond steken.
PETJI, het Holl. pet, petje ; idem.
PËTJIL, van een kind: klein (en dan 1.
van leutik); poetra pëtjil anoe bosrèj, het
kleine jonge kind; in Z.-B.enlndr.is.p*#tf
= poetra, 1. van anak, kind, nl. zoon of
dochter.
PËTJINO (Z.-B.), een bamboestokje, aan
het boveneind omwonden met een lap, gedrenkt
in urine, petroleum of derg. vocht
[zulke stokjes worden in den grond gestoken
om de varkens van 't veld afte houden]
pëpëtjing, idem ; mening, (bij 't spel), een kleinigheid
aan den winner vragen; ook: een